Kapitujt

Ester: 8. I bekuar je, Hyji i etërve tanë

¹ Pasi hëngrën e pinë, shkuan të flejnë. Djalin e përcollën dhe e shtinë në dhomën e martesës. ² Tobia nuk i kishte harruar fjalët e Rafaelit: mori nga thesi i vet zemrën e mëlçinë e peshkut dhe i vuri mbi prush të kemit. ³ Era e peshkut e dëboi djallin, i cili iku në krahinat e sipërme të Egjiptit. Shkoi edhe Rafaeli, e lidhi atë atje dhe menjëherë u kthye. ⁴ Ata dolën dhe e mbyllën derën e dhomës. Atëherë Tobia u ngrit nga shtrati e i tha: “Ngritu, motër! T’i lutemi e t’i përlutemi Zotit tonë që të ketë dhimbje për ne e të na shërojë.” ⁵ U çuan e ia nisën të luten e të përluten që Zoti t’i ruante shëndosh e mirë. Ia filluan kështu:

“ I bekuar je, Hyji i etërve tanë,

dhe i bekuar është Emri yt

në shekuj të shekujve!

Le të bekojnë qiejt

dhe të gjitha krijesat e tua

në të gjithë shekujt!

⁶ Ti e krijove Adamin

dhe ia çove ndihmë e mbështetje Evën

e prej këtyre të dyve lindi gjinia njerëzore.

Ti the: ‘S’është mirë që njeriu të jetë vetë,

T’ia bëjmë një ndihmëse të ngjashme si ai.’

⁷ E tani o Zot, jo dëshira e paligjshme

s’më shtyt ta marr për grua këtë motër,

por e bëj me qëllim të ndershëm.

Ki mëshirë për mua e për të

e bëj t’ia arrimë së bashku pleqërisë!”

⁸ E brohoritën së bashku: “Amen, amen!” ⁹ Dhe fjetën gjithë natën.

Ndërkaq Ragueli u çua natën, i thirri shërbëtorët e vet, shkuan së bashku dhe e hapën një gropë. ¹⁰

Mendonte me vete: “Mund të vdesë e kështu bëhemi rast përqeshjeje e turpërimi.”

¹¹ Pasi e çelën gropën e varrit, Ragueli u kthye në shtëpi dhe e thirri të shoqen ¹² e i tha: “Dërgoje një shërbëtore e të hyjë brenda të shohë a është gjallë, e, në qoftë se ka vdekur, të shkojmë e ta varrosim pa ditur askush.” ¹³ E dërguan shërbëtoren, e ndezën dritën, e hapën derën. Shërbëtorja hyri brenda dhe, ja, të dy flinin së bashku në shtrojë! ¹⁴ Shërbëtorja u kthye dhe u lajmëroi se djaloshi ishte gjallë dhe s’kishte ndodhur asnjë e keqe. ¹⁵ Atëherë e bekuan Hyjin e qiellit e thanë:

“ I bekuar je, o Hyj,

me të gjitha bekimet e shenjta e të pastërta

të bekofshin të gjithë shenjtërit e tu

dhe të gjitha krijesat e tua!

Të gjithë engjëjt e tu e të gjithë të zgjedhurit e tu

le të bekojnë në shekuj të shekujve!

¹⁶ I bekuar je pse më ngushëllove

e nuk më ndodhi si ia kisha frikën,

por u solle me ne

me dashurinë tënde të pamasë!

¹⁷ I bekuar je pse pate mëshirë

për këta dy bij të vetëm!

Jepu, o Zot, hir e shëndet

që ta kalojnë jetën në dashuri e hir!”

¹⁸ Atëherë u urdhëroi shërbëtorëve të vet ta mbyllin gropën para se të zbardhë drita.

¹⁹ Pastaj i urdhëroi gruas të gatuajë sa më shumë bukë e vetë shkoi në vathë, mori dy mëzetër e katër desh, urdhëroi të theren dhe nisën ta bëjnë gati gostinë. ²⁰ Atëherë e thirri Tobinë dhe iu përbetua: “Për katërmbëdhjetë ditë s’do të largohesh këndej, por do të qëndrosh këtu duke ngrënë e duke pirë me mua, sepse dua t’i kënaqet zemra bijës sime që aq shumë dhimbje ka sprovuar. ²¹ Atëherë merr gjysmën e të gjithë pasurisë sime dhe kthehu shëndosh e mirë te baba yt. Pjesën tjetër do ta merrni pasi të kemi vdekur unë dhe gruaja ime. Zemër, biri im! Unë jam babai yt e Edna është nëna jote! Të tutë jemi e të motrës sate Tani e përgjithmonë! Zemër, biri im!”

Kapitujt