Kapitujt

Ester: 4. Çdo ditë, biri im, kije Hyjin në mendje

¹ Po atë ditë Tobitit i ranë ndër mend paratë që i kishte lënë t’ia ruante Gabaeli në Rages të Medisë. ² Mendoi me vete: “Unë u luta të më marrë vdekja. Përse të mos e thërras tim bir Tobinë e të mos i tregoj për këto para që i lashë të m’i ruajnë, para se të më vijë vdekja?” ³ E thirri të birin Tobinë. Ai erdhi e ky i tha:

“Biri im, kur unë të vdes, më varros si ka hije. Nderoje nënën tënde dhe mos e lër asnjë ditë sa të jetë gjallë. Bëj si t’i pëlqejë asaj dhe me asgjë mos ia prish zemrën. ⁴ Mos e harro kurrë, biri im, se ajo ka pësuar shumë rreziqe për shkak tënd, kur ti ishe në kraharorin e saj. Kur të vdesë, varrose përbri meje në të njëjtin varr.

⁵ Çdo ditë, biri im, kije Hyjin në mendje. Mos dëshiro kurrë të mëkatosh e t’u shmangësh urdhërimeve të tija. Bëj vepra të mira çdo ditë të jetës sate dhe ruaju e mos shko udhëve të padrejtësisë, ⁶ sepse, po bëre të vërtetën, do të shkojë mbarë gjithçka që të veprosh si atyre që vënë në veprim drejtësinë.

⁷ Biro, prej pasurisë që do ta kesh, bëj lëmoshë dhe mos e mënjano faqen tënde nga asnjë skamnor që as Hyji të mos e mënjanojë faqen e vet prej teje. ⁸ Bëj lëmoshë sipas pasurisë që do ta keshë, o bir: nëse ke shumë, jep shumë, nëse ke pak, mos u mat, por jep edhe nga ajo pakicë: ⁹ kështu e bën gati një shpërblim të madh për ditën e ngushticës, ¹⁰ sepse lëmosha çliron nga vdekja e nuk lë të shkojmë në errësirë. ¹¹ Lëmosha është dhuratë e vyeshme për të gjithë ata që e bëjnë në praninë e Tejetlartit.

¹² Ruaju, biri im, nga çdo fëlliqësirë. Para së gjithash, gruan merre nga fisi i të parëve të tu dhe ruaju e mos e merr nga kombet e tjera e që nuk është nga fisi i të parëve të tu, sepse ne jemi bij profetësh: të parët tanë janë përgjithmonë Noehi, Abrahami, Izaku e Jakobi! Biro, mos harro se të gjithë këta i morën gratë nga rodi i të parëve të vet dhe qenë betuar në fëmijët e vet: se fara e tyre do ta ketë për trashëgim dheun! ¹³ Duaj, biro, vëllezërit e tu dhe mos të të rritet mendja e t’i nënçmosh bijtë e bijat e popullit tënd, për të mos e marrë gruan prej tyre. Mendja e madhe sjell rrënim dhe pakënaqësi të madhe. Përtacia sjell dëm e mjerim, sepse përtacia është nëna e urisë.

¹⁴ Paga e çdo njeriu që të ketë punuar te ti, të mos rrijë assesi te ti, por jepja menjëherë dhe ruaju se ia zvogëlon! Nëse ti i shërben Hyjit, do ta marrësh shpërblimin. Ji i kujdesshëm, biro, në të gjitha veprat e tua dhe i mençur në të gjitha fjalët e tua ¹⁵ dhe mos i bëj askujt çka s’dëshiron të të bëhet ty.

Mos pi verë e mos u deh dhe pija të mos e shoqërojë jetën tënde!

¹⁶ Ndaje bukën tënde me të uriturit dhe veshjen tënde me të zhveshurit. Gjithçka e ke tepër, jepe lëmoshë dhe, kur të bësh lëmoshë, në sytë e tu të mos ketë keqardhje. ¹⁷ Ndaje bukën tënde dhe zbraze verën tënde mbi varret e të drejtëve, por jo të mëkatarëve.

¹⁸ Kërkoji këshillat e të drejtëve e mos i përbuz këshillat e dobishme.

¹⁹ Në çdo kohë bekoje Zotin dhe kërko prej tij t’i drejtojë udhët e tua e të gjitha shtigjet e tua që të shkojnë për së mbari synimet e tua, sepse urtia nuk u është dhënë të gjitha kombeve, por çdo e mirë vjen prej Zotit: sepse atë që e do ai e ngrit, dhe atë që ai e do e plandos në fundin e banesës së të vdekurve. Tani, o bir, mbaji mend urdhrat e mi dhe mos i shlyej nga zemra jote.

²⁰ E tani, o bir, po të njoftoj se unë i kam lënë për ruajtje dhjetë talenta argjendi te Gabaeli, biri i Gabrisë, në Rages të Medisë. ²¹ Mos ki frikë, biri im, pse jemi bërë skamnorë. Ke pasuri të madhe nëse e ke frikë Hyjin, nëse i ruhesh çdo mëkati dhe nëse bën atë që është e mirë para syve të Zotit, Hyjit tënd.”

Kapitujt