Kapitujt

Zbulesa: 10. Engjëlli me librin e vocërr

¹ Pashë edhe një engjëll tjetër të fortë që zbriste nga qielli, i mbështjellë në re, në kokë kishte ylberin, fytyrën e kishte si dielli, kurse këmbët porsi shtylla zjarri.

² Në dorë mbante një librec libërth të hapur. Këmbën e djathtë e vuri në det e të majtën në tokë, ³ dhe bërtiti me zë të lartë, ashtu si ulërin luani. Kur bërtiti, ushtuan shtatë bubullimat me gjëmët e veta.

⁴ Pasi shtatë bubullimat i dhanë zërat e vet, desha të shkruaj, por dëgjova një zë nga qielli që thoshte: » Mbaje në fshehtësi ç’thanë shtatë bubullimat! Mos shkruaj!«

⁵ Kurse ai, engjëlli që pashë se qëndroi në det e në tokë, e lartësoi të djathtën e vet drejt qiellit ⁶ dhe u përbetua me Atë që jeton në shekuj të shekujve, që ka krijuar qiellin dhe gjithçka gjendet në të, tokën dhe gjithçka gjendet në të, detin dhe gjithçka gjendet në të: »Më s’do të ketë kohë, ⁷ por - në ditët, kur të dëgjohet i shtati engjëll, kur të trumbetojë - do të marrë fund misteri i Hyjit, sikurse Ai vetë ua shpalli shërbëtorëve të vet profetëve«.

⁸ Zëri që dëgjova nga qielli, foli rishtas me mua e tha: »Shko e merre librin e hapur prej dorës së engjëllit që qëndron mbi det dhe mbi tokë«.

⁹ U afrova dhe e luta engjëllin të ma japë libërthin.

Ai më tha: »Merre dhe haje! Barkun do të ta hidhërojë, por në gojën tënde do të jetë i ëmbël si mjalti«.

¹⁰ E mora libërthin nga dora e engjëllit dhe e hëngra: në gojën time ishte i ëmbël si mjalti, por, pasi e hëngra, m’u hidhërua barku.

¹¹ Atëherë më qe thënë: »Të duhet përsëri të profetizosh mbi shumë popuj, kombe, gjuhë dhe mbretër!«

Kapitujt