Kapitujt

Zbulesa: 1. Zbulesa e Gjonit

¹ Zbulesa e Jezu Krishtit, të cilën ia dha Hyji Atij për t’i vënë në dijeni shërbëtorët e vet lidhur me ato që së shpejti do të ndodhin.

Ai bëri të dihen duke ia dërguar engjëllin e vet Gjonit, shërbëtorit të vet, ² i cili dëshmon gjithçka ka parë është fjalë e Hyjit dhe dëshmi e Jezu Krishtit:

³ I lumi ai që i lexon

edhe ata që i dëgjojnë fjalët e kësaj profecie

dhe zbatojnë ato që janë të shkruara në të.

Sepse, koha e caktuar është afër!

⁴ Gjoni, shtatë kishave që janë në Azi:

paçi hir dhe paqe

prej Atij që është, që ishte dhe që po vjen

dhe prej shtatë shpirtrave që janë para fronit të Tij

⁵ dhe prej Jezu Krishtit, Dëshmitarit besnik, të Parëlindurit ndër të vdekur, Sunduesit të mbretërve të tokës!

Atij që na do, që na çliroi nga mëkatet tona me gjakun e vet, ⁶ që na bëri Mbretëri, priftërinj për Hyjin, Atin e vet,

- Atij i qoftë lavdi dhe pushtet në shekuj [të shekujve].

Amen

⁷ Ja, po vjen me re

dhe do ta shohë çdo sy

edhe ata që e shporuan

dhe të gjitha fiset e tokës do të vajtojnë për shkak të Tij.

Po! Amen!

⁸ Unë jam Alfa dhe Omega - thotë Zoti Hyj, - Ai që është, që ishte dhe që po vjen, i Gjithëpushtetshmi.

Gjoni sheh Krishtin

⁹ Unë Gjoni, vëllai juaj dhe bashkë me ju pjesëtar në vuajtje, në mbretëri dhe në qëndresë në Jezusin: isha për shkak të fjalës së Hyjit dhe të dëshmisë së Jezusit në ishullin që quhet Patmos. ¹⁰ Një ditë të Diel pata vegim prej Shpirtit Shenjt dhe pas meje dëgjova një zë të madh, porsi zë trumbete, ¹¹ që më thoshte: »Çka po sheh, shkruaj në libër dhe dërgojua shtatë kishave: në Efes, në Smimë, në Pergam, në Tiatirë, në Sardë, në Filadelfi dhe në Laodice!«

¹² U solla ta shoh zërin që po fliste me mua; si u ktheva, pashë shtatë shandanë të artë ¹³ dhe në mes të shandanëve dikë si Birin e njeriut, të veshur me petk të gjatë dhe të ngjeshur me brez ari rreth parzmës, ¹⁴ kokën e tij dhe flokët i kishte të bardhë porsi leshi i bardhë, porsi bora e sytë e tij porsi flaka e zjarrit; ¹⁵ këmbët e tij ishin porsi bronzi i lëmuar, i skuqur në furrë; zëri i tij porsi ushtima e ujërave të mëdha; ¹⁶ në dorën e djathtë mbante shtatë yje, nga goja e tij dilte një shpatë dy tehesh, e mprehtë, fytyra e tij porsi dielli kur ndriçon me plot fuqinë e vet.

¹⁷ Kur e pashë, rashë para këmbëve të tij porsi i vdekur. Ai vuri mbi mua të djathtën e vet e tha: »Mos u tremb! Unë jam i Pari dhe i Fundit, ¹⁸ i Gjalli! Isha i vdekur dhe, ja, jam i gjallë për shekuj të shekujve dhe unë i kam çelësat e Vdekjes dhe të Nëntokës!

¹⁹ Shkruaj, pra, çka pe: çka është dhe çka do të ndodhë më vonë!

²⁰ Lidhur me fshehtësinë e shtatë yjeve që i pe në të djathën time dhe lidhur me shtatë shandanët e artë: shtatë yjet janë engjëjt e shtatë kishave, kurse shtatë shandanët janë shtatë kishat.

Kapitujt