Kapitujt

Gjoni: 1. Mishërimi i Fjalës

1

¹ Në fillim ishte Fjala

e Fjala ishte në Hyjin

e Fjala ishte Hyj.

² Kjo ishte në fillim në Hyjin.

³ Prej Saj u bë çdo gjë

e pa Të nuk u bë asgjë.

E çdo gjë që u bë,

⁴ e pati në Të jetën

e Jeta është drita e njerëzve;

⁵ e Drita shndriti në errësirë

e errësira nuk e pushtoi.

⁶ Qe një njeri i dërguar prej Hyjit.

Emri i tij ishte Gjon.

⁷ Ai erdhi si dëshmitar,

për të dëshmuar Dritën,

që të gjithë të besojnë nëpër të.

⁸ Ai nuk ishte Drita,

por ‑ për të dëshmuar Dritën.

⁹ Drita e vërtetë

që shndrit çdo njeri,

erdhi në botë.

¹⁰ Ishte në botë

e bota u krijua prej Saj,

e bota nuk e njohi.

¹¹ Erdhi ndër të vetët,

e të tijtë nuk e pranuan.

¹² Atyre që e pranuan

u dha zotësinë

të bëhen bijtë e Hyjit:

atyre që besojnë në Emrin e tij.

¹³ Këta s’i bëri bij të Hyjit

as gjaku

as prirja e mishit

as prirja e njeriut

por ‑ Hyji.

¹⁴ E Fjala u bë njeri

e banoi ndër ne.

Ne e pamë lavdinë e tij,

atë lavdi që prej Atit i përket Birit të vetëm

plot hir e të vërtetë.

¹⁵ Gjoni e dëshmon Atë. Ai shpall:

“Ky është ai, për të cilin thashë:

‘Ai që vjen pas meje, është më i madh se unë,

sepse ishte përpara meje!’“

¹⁶ Vërtet, prej plotësisë së tij

të gjithë ne morëm,

madje, hir mbi hir.

¹⁷ Vërtet, Ligji u dha nëpër Moisiun,

porse hiri dhe e vërteta erdhën nëpër Jezu Krishtin.

¹⁸ Hyjin kurrë askush nuk e pa:

Biri i vetëm ‑ që është Hyj,

një natyre me Atin,

Ai bëri të njihet.

Dëshmia e Gjon Pagëzuesit

(Mt 3, 1‑12; Mk 1, 2‑8; Lk 3, 15‑17)

¹⁹ Dhe, ja, dëshmia e Gjonit!

Kur judenjtë nga Jerusalemi dërguan (tek ai) priftërinj dhe levitë për ta pyetur: “Kush je ti?” ²⁰ ai pranoi, nuk e mohoi, por dëshmoi:

“Unë nuk jam Mesia!”

²¹ “Kush, pra? ‑ e pyetën ata ‑ A mos je Elia?”

“Nuk jam! ‑ u përgjigj.”

“A je Profeti?”

“Jo!” ‑ ua ktheu.

²² Atëherë i thanë:

“Kush je, që t’u kthejmë përgjegje atyre që na dërguan?”

²³ Ai tha:

“Unë jam zëri i atij që bërtet në shkretëtirë:

‘rrafshoni udhën e Zotit!’

siç tha Isaia profet.”

²⁴ Disa prej të dërguarve ishin farisenj. ²⁵ Ata e pyetën:

“Pse, atëherë, pagëzon, kur s’je as Mesia, as Elia, as Profeti?”

²⁶ Gjoni u përgjigj:

“Unë pagëzoj me ujë. Në mesin tuaj është një që ju nuk e njihni. ²⁷ Është ai që po vjen pas meje, por të cilit [unë] nuk jam i denjë t’ia zgjidh as rripat e sandaleve.”

²⁸ Kjo ndodhi në Betani, përtej Jordanit, ku Gjoni po pagëzonte.

Qengji i Hyjit

²⁹ Të nesërmen Gjoni e pa Jezusin duke ardhur drejt tij e tha:

“Ja, Qengji i Hyjit! Ky ia shlyen mëkatin botës!

³⁰ Ky është ai, për të cilin thashë:

‘Pas meje vjen një njeri,

i cili është më i madh se unë,

sepse ishte përpara meje!’

³¹ Nuk e kam njohur as vetë, por arsyeja pse erdha e jam duke pagëzuar me ujë është që ky t’i zbulohet Izraelit.”

³² Gjoni dëshmoi edhe:

“E pashë Shpirtin Shenjt tek zbriti prej qiellit porsi pëllumb dhe zuri vend mbi të. ³³ Unë nuk e njihja atë, porse Ai që më dërgoi të pagëzoj me ujë, Ai edhe më tha: ‘Në atë që të shohësh se zbret Shpirti Shenjt dhe zë vend në të, ai është që pagëzon me Shpirtin Shenjt.’ ³⁴ Unë e pashë dhe dëshmoj: Ky është Biri i Hyjit.”

Nxënësit e parë

³⁵ Të nesërmen prapë ishte Gjoni bashkë me dy prej nxënësve të vet dhe, ³⁶ kur e pa Jezusin duke kaluar andej, tha:

“Ja, Qengji i Hyjit!”

³⁷ Dy nxënësit e tij dëgjuan ç’tha dhe u nisën pas Jezusit. ³⁸ Jezusi, kur pa se po e ndiqnin, u kthye dhe i pyeti:

“Çka kërkoni?”

Ata iu përgjigjën:

“Rabbi, [që do të thotë: Mësues], ku banon?”

³⁹ “Ejani e shihni!” ‑ iu përgjigj. Ata shkuan e panë ku banonte dhe atë ditë ndenjën tek ai. Ishte rreth orës dhjetë.

⁴⁰ Njëri prej atyre të dyve që, kur e dëgjuan Gjonin, u nisën pas Jezusit, ishte Andreu, i vëllai i Simon Pjetrit. ⁴¹ Ky më të parin gjeti vëllanë e vet, Simonin, dhe i tha:

“E gjetëm Mesinë [që do të thotë: të Shuguruarin]!”

⁴² Dhe e solli te Jezusi. Jezusi e shikoi dhe i tha:

“Ti je Simoni, biri i Gjonit! Ti do të quhesh Kefë!” [që do të thotë: Pjetër‑Shkëmb].

Të grishurit e Filipit e të Natanaelit

⁴³ Të nesërmen Jezusi vendosi të shkojë në Galile. Takoi Filipin dhe i tha:

“Eja pas meje!”

⁴⁴ Filipi ishte nga Betsaida, prej qytetit të Andreut e të Pjetrit.

⁴⁵ Filipi takoi Natanaelin dhe i tha:

“E gjetëm atë, për të cilin shkrou Moisiu në Ligj dhe Profetët: Jezusin, birin e Jozefit, nga Nazareti.”

⁴⁶ “A mund të dalë gjë e mirë nga Nazareti?” ‑ i tha Natanaeli.

“Eja e shih”! ‑ iu përgjigj Filipi.

⁴⁷ Kur Jezusi e pa Natanaelin duke u afruar, tha për të:

“Ja një izraelit i vërtetë në të cilin nuk ka dredhi!”

⁴⁸ “Nga më njeh?” ‑ i tha Natanaeli.

Jezusi iu përgjigj:

“Para se të të thërriste Filipi, të pashë nën fik!”

⁴⁹ Atëherë Natanaeli i tha:

“Rabbi, ti je Biri i Hyjit! Ti je mbreti i Izraelit!”

⁵⁰ Jezusi iu përgjigj:

“Pse të thashë: ‘Të pashë nën fik’, po beson. Do të shohësh më shumë se kaq!”

⁵¹ Dhe shtoi:

“Për të vërtetë, për të vërtetë po ju them: do ta shihni qiellin e hapur dhe engjëjt e Hyjit duke u ngjitur e duke zbritur mbi Birin e njeriut.”

Kapitujt