Kapitujt

Mateu: 25. Shëmbëlltyra e dhjetë vajzave

¹”Atëherë Mbretëria e qiellit do t’u përngjajë dhjetë virgjërave, të cilat i morën dritëzat e veta e i dolën para dhëndrit. ² Pesë prej tyre ishin marroqe e pesë të mençura. ³ Tashti, këto marroqet, morën me vete dritëzat, por nuk morën vajin. ⁴ Ndërsa ato të mençurat, morën me vete bashkë me dritëzat e veta edhe vaj në enë.

⁵ Pasi dhëndri u vonua, u kotën të gjitha dhe i zuri gjumi. ⁶ Rreth mesnatës u dha lajmi: ‘Ja, dhëndri! Dilini përpara!’ ⁷ Atëherë të gjitha virgjërat u çuan dhe i rregulluan dritëzat e veta. ⁸ Atëherë marroqet u thanë të urtave: ‘Na jepni prej vajit tuaj se po na ndalen dritëzat.’ ⁹ Të mençurat u përgjigjën: ‘ Assesi! Që të mos na mungojnë neve dhe juve, më mirë shkoni te tregtarët e bleni për vete!’

¹⁰ Kur ato shkuan të blejnë, erdhi dhëndri e ato që ishin gati, hynë bashkë me të në dasmë dhe u mbyll dera. ¹¹ Më vonë ia behën edhe virgjërat e tjera e thanë: ‘Zotëri, o zotëri, na e çel derën!’ ¹² Por ai iu përgjigj: ‘Përnjëmend po ju them: nuk ju njoh!’

¹³ Prandaj: rrini zgjuar se nuk e dini ditën as orën!”

Shëmbëlltyra e talentave

(Lk 19, 11‑27)

¹⁴ “Sepse do të vijë sikurse ai njeriu që, kur deshi të niset për dhe të largët, i thirri shërbëtorët e vet e ua dorëzoi pasuritë e veta. ¹⁵ Njërit i dha pesë talenta, tjetrit dy e të tretit vetëm një: secilit sipas zotësisë së tij e u nis për udhëtim. ¹⁶ Menjëherë ai që mori pesë talenta u çua dhe i futi në punë e me ta fitoi edhe pesë të tjerë. ¹⁷ Po ashtu, edhe ai që mori dy talenta, fitoi edhe dy tjerë. ¹⁸ Kurse ai që mori vetëm një, shkoi, çeli një gropë në dhe, dhe e fshehu paranë e zotërisë së vet.

¹⁹ Pas një kohe të gjatë, u kthye zotëria i atyre shërbëtorëve dhe kërkoi llogari prej tyre. ²⁰ E si doli para ai që kishte marrë pesë talenta, i nxori para edhe pesë të tjerë e tha: ‘Zotëri, ti më pate dhënë pesë talenta, ja, edhe pesë të tjerë që i fitova.’ ²¹ Iu përgjigj zotëria i tij: Të lumtë, shërbëtor i mirë e besnik! Pse u dëftove besnik në gjëra të vogla, do të bëj të parë mbi pasuri të mëdha: hyr në gëzimin e zotërisë tënd!’

²² U afrua pastaj edhe ai që kishte marrë dy talenta e tha: ‘Zotëri, ti më pate dhënë dy talenta, ja, edhe dy të tjerë që i fitova!’ ²³ Iu përgjigj zotëria i tij: ‘Të lumtë, shërbëtor i mirë, e besnik! Pse u dëftove besnik në gjëra të vogla, do të bëj të parë mbi pasuri të mëdha: hyr në gëzimin e zotërisë tënd!’

²⁴ Kur u afrua ai që kishte marrë vetëm një talent, tha: ‘Zotëri, duke të njohur se je njeri i ashpër, se korr ku nuk mbolle e mbledh ku nuk hodhe, ²⁵ u frikësova e shkova dhe e fsheha talentin tënd në dhe: ja, tani gjënë tënde!’ ²⁶ Zotëria i tij iu përgjigj me këto fjalë: ‘Shërbëtor i keq dhe përtac! E ke ditur se korr ku s’mbolla, mbledh ku nuk hodha, ²⁷ prandaj të është dashur ta shtiesh paranë time në bankë e në kthimin tim kisha marrë gjënë time me kamatë. ²⁸ Prandaj merrjani këtij talentin e jepjani atij që ka dhjetë talenta! ²⁹ Sepse, atij që ka do t’i jepet më e do të ketë me shumicë, e atij që s’ka, do t’i merret edhe ajo pakicë që ka! ³⁰ E shërbëtorin e pavlefshëm nxirreni përjashta në terr, ku do të jetë vaj dhe kërcëllim dhëmbësh!’“

Gjyqi i fundit i mbarë botës

³¹ “E kur të vijë Biri i njeriut në madhërinë e vet e me të gjithë engjëjt, do të ulet mbi fronin e vet të madhërueshëm. ³² Atëherë para tij do të mblidhen të gjithë popujt dhe ai do t’i ndajë njërin prej tjetrit, sikurse bariu ndan delet prej cjepve. ³³ Delet do t’i vërë në të djathtën e vet e cjeptë në të majtën.

³⁴ Atëherë Mbreti do t’u thotë atyre që do të jenë në të djathtën e tij: ‘Ejani të bekuarit e Atit tim! Merrni në pronë Mbretërinë që u bë gati për ju që prej fillimit të botës! ³⁵ Sepse pata uri e më dhatë të ha, pata etje e më dhatë të pi, isha shtegtar e më përbujtët, isha i zhveshur e më veshët, ³⁶ i sëmurë e erdhët të më shihni, isha në burg e erdhët tek unë.’

³⁷ Të drejtët atëherë do t’i përgjigjen: ‘Zotëri, kur të pamë të uritur e të dhamë të hash, të etshëm e të dhamë të pish? ³⁸ Kur të pamë shtegtar e të përbujtëm, të zhveshur e të veshëm? ³⁹ Ose, kur të pamë të sëmurë ose në burg e erdhëm te ti?’ ⁴⁰ Mbreti do të përgjigjet: ‘Për të vërtetë po ju them: çkado bëtë për njërin ndër këta vëllezërit e mi më të vegjël, e bëtë për mua.’

⁴¹ Pastaj do t’u thotë edhe atyre që do të jenë në të majtën: ‘Ikni prej meje, të mallkuar, në zjarr të pasosur, të përgatitur për djallin e për engjëjt e tij! ⁴² Sepse isha i uritur e nuk më dhatë të ha, isha i etshëm e nuk më dhatë të pi, isha shtegtar e nuk më përbujtët, ⁴³ isha i zhveshur e nuk më veshët, i sëmurë dhe në burg e nuk erdhët tek unë.’

⁴⁴ Atëherë edhe ata do t’i përgjigjen: ‘Zotëri, kur të pamë të uritur, a të etshëm, a shtegtar, a të zhveshur, apo të sëmurë, në burg e nuk t’u gjetëm në nevojë?’ ⁴⁵ E ai do t’u përgjigjet: ‘Për të vërtetë po ju them: çkado s’bëtë për njërin prej këtyre më të vegjëlve, nuk e bëtë për mua.’

⁴⁶ Këta do të shkojnë në mundim të përjetshëm, kurse të drejtët në jetën e pasosur.”

Kapitujt