Kapitujt

Mateu: 24. Fillimi i vështirësive

¹ Kur Jezusi doli nga Tempulli e po largohej, iu afruan nxënësit e tij për t’i treguar ndërtesat e Tempullit. ² Ai u tha:

“A po i shihni të gjitha këto? Për të vërtetë po ju them: këtu s’do të mbesë as gur mbi gur. Secili do të rrëzohet!”

Fillimi i vështirësive

(Mk 13, 3‑13; Lk 21, 7‑19)

³ Kur u ul të rrijë në malin e Ullinjve, iu afruan veçmas nxënësit e tij e i thanë:

“Na trego kur do të ndodhin këto dhe cila është shenja e Ardhjes sate dhe i mbarimit të botës?”

⁴ Jezusi iu përgjigj:

“Ruajuni mos t’ju gënjejë kush, ⁵ sepse shumë do të vijnë në emrin tim e do të thonë: ‘Unë jam Mesia!’ e do të gënjejnë shumëkënd.

⁶ Do të dëgjoni për luftëra dhe për ushtima luftërash. Mos u kushtrimoni! Të gjitha këto do të ndodhin, por ende nuk do të jetë mbarimi! ⁷ Sepse do të ngrihet një popull kundër një populli të tjetër e një mbretëri kundër një mbretërie tjetër e do të ketë uri e tërmete në vende të ndryshme. ⁸ Të gjitha këto janë veçse fillimi i mundimeve.

⁹ Atëherë do t’ju mundojnë dhe do t’ju vrasin. Të gjithë popujt do t’ju urrejnë për shkak të emrit tim. ¹⁰ Atëherë shumë do ta lënë fenë. Do ta tradhtojnë njëri‑tjetrin dhe do ta urrejnë shoqi‑shoqin. ¹¹ Do të ngrihen shumë profetë të rrejshëm dhe shumëkënd do të gënjejnë. ¹² E, ngase do të marrë hov padrejtësia, shumëkujt do t’i ftohet dashuria. ¹³ Por, ai që do të qëndrojë deri në fund, do të shëlbohet.

¹⁴ Ky Ungjill i Mbretërisë do të shpallet në mbarë botën, që kështu të gjithë popujt ta kenë provën e së vërtetës së zbuluar. Atëherë do të vijë mbarimi”

Ngushtica e madhe

(Mk 13, 14‑23; Lk 21, 20‑24)

¹⁵ “Kur, pra, të shihni se ‘Në vendin e shenjtë hipi në fron Shkretuesi i Urrejtur’ për të cilin foli Danieli profet ‑ kush lexon, le ta kuptojë: ¹⁶ atëherë ata që do të ndodhen në Jude, le të ikin në male. ¹⁷ Kush të ndodhet mbi pullaz, të mos zbresë për të marrë ndonjë gjë në shtëpinë e vet. ¹⁸ As ai që të ndodhet në arë, të mos kthehet për të marrë petkun e vet.

¹⁹ Por vaj për gratë shtatzëna e për ato që do t’u japin gji fëmijëve, në ato ditë!

²⁰ Lutuni që ikja juaj të mos jetë në dimër ose të shtunën! ²¹ Sepse atëherë do të jetë mjerim aq i madh, sa që mjerim të tillë nuk ka pasur që kur u krijua bota deri tani, as nuk do të ketë më!

²² Dhe, po të mos shkurtoheshin ato ditë, askush nuk do të shpëtojë; por, për hir të të zgjedhurve, do të shkurtohen ato ditë.

²³ Nëse atëherë do t’ju thotë kush: ‘Ja, këtu është Mesia’, apo ‘Atje’ ‑ mos besoni! ²⁴ Sepse do të paraqiten mesí të rrejshëm e profetë të rrejshëm dhe do të tregojnë shenja të mëdha e të çuditshme, aq sa t’i gënjejnë, po të ishte e mundur, edhe të zgjedhurit.

²⁵ Ja, ju paralajmërova!

²⁶ Prandaj, nëse ju thonë: ‘Ja, tek është në shkretëtirë’, mos luani vendit! ‘Ja, tek është në dhomën e strehimit’, mos besoni! ²⁷ Sepse Ardhja e Birit të njeriut do të jetë si vetëtima që del në lindje e duket deri në perëndim!

²⁸ Ku të jetë cofëtina, aty do të mblidhen shqiponjat!”

Ardhja e Birit të njeriut

(Mk 13, 24‑27; Lk 21, 25‑28)

²⁹ “Menjëherë pas mjerimit të atyre ditëve

‘Dielli do të terratiset,

hëna nuk do ta lëshojë dritën e vet,

yjet do të bien nga qielli

e trupat qiellorë do të lëkunden.’

³⁰ Atëherë do të duket në qiell shenja e Birit të njeriut; atëbotë të gjitha fiset e dheut do qajnë dhe do ta shohin Birin e njeriut duke ardhur mbi retë e qiellit me fuqi dhe me madhëri të madhe. ³¹ Ai do t’i dërgojë engjëjt e vet me bori të madhe për t’i bashkuar të zgjedhurit e tij nga katër anët e botës, prej njërit skaj të qiellit në tjetrin.”

Mësimi nga shëmbëlltyra e fikut

(Mk 13, 28‑31; Lk 21, 29‑33)

³² “Kuptojeni krahasimin që jep shëmbëlltyra e fikut: posa t’i njomësohen degët e të qesë gjethet, e dini se vera është afër. ³³ Kështu edhe ju, kur t’i shihni të gjitha këto, dijeni se Biri i njeriut është afër ‑ te dera! ³⁴ Për të vërtetë po ju them: s’do të kalojë kjo brezni pa shkuar në vend të gjitha këto. ³⁵ Qielli e toka do të zhduken, por fjalët e mia nuk do të bien poshtë.”

Dita dhe ora e panjohur

(Mk 13, 32‑37; Lk 17, 26‑30; 34‑36)

³⁶ “E kur do të jetë ajo ditë dhe ajo orë, askush s’di gjë, as engjëjt e qiellit, as Biri, me përjashtim vetëm të Atit! ³⁷ Dhe, si qe në ditët e Noehit ‑ ashtu do të jetë edhe Ardhja e Birit të njeriut, ³⁸ dhe, sikurse në ditën para përmbytjes, njerëzit hanin e pinin, merrnin gra e gratë burra deri atë ditë kur Noehi hyri në arkë, ³⁹ e nuk ua preu mendja se do t’u ndodhte gjë derisa erdhi përmbytja e i fshiu: ashtu do të jetë edhe në Ardhjen e Birit të njeriut.

⁴⁰ Atëherë, prej dy vetëve, që kanë për t’u gjetur në arë, njëri do të merret e tjetri do të lihet,

⁴¹ prej dy grave që do të bluajnë në mokër, njëra do të merret e tjetra do të lihet.

⁴² Prandaj: rrini zgjuar, sepse nuk dini se në ç’ditë do të vijë Zotëria juaj! ⁴³ E mos harroni: po ta dinte i zoti i shtëpisë se në ç’orë të natës i vjen vjedhësi, do të rrinte zgjuar e nuk do të lejonte t’i thyhej shtëpia.

⁴⁴ Prandaj: rrini gati, sepse Biri i njeriut do të vijë në atë orë kur ju s’e pritni.”

Shërbëtori besnik

(Lk 12 41‑48)

⁴⁵ Vallë, cili është ai shërbëtor besnik e i mençur, që zotëria e vuri përmbi shërbëtorët e vet për t’u dhënë ushqimin në kohën e duhur? ⁴⁶ I lumi ai shërbëtor, që, kur të vijë zotëria, e gjen duke vepruar kështu! ⁴⁷ Për të vërtetë po ju them: do t’ia besojë mbarë pasurinë e vet!

⁴⁸ Por në qoftë se shërbëtori i keq thotë në zemrën e vet: ‘zotëria im vonon të vijë’ ⁴⁹ e fillon t’i rrahë shokët e vet e të hajë e të pijë me pijaneca; ⁵⁰ zotëria i këtij shërbëtori do të vijë pikërisht atë ditë, kur ky s’e pret, pikërisht në atë orë, kur ky s’e di; ⁵¹ do ta ndëshkojë rëndë dhe do t’ia caktojë vendin me shtiracakët, ku do të jetë vaj dhe kërcëllim dhëmbësh.”

Kapitujt