Kapitujt

Mateu: 23. Fjalime kundër skribëve e farisenjve

¹ Atëherë Jezusi i tha turmës dhe nxënësve të vet:

² “Në katedrën e Moisiut ndenjën skribët e farisenjtë. ³ Pra, ju duhet t’i dëgjoni e të zbatoni gjithçka t’ju thonë, por mos bëni si bëjnë ata. Ata nuk veprojnë siç thonë. ⁴ Ata lidhin barrë të rënda që mezi mund të barten dhe ua ngarkojnë njerëzve në krahë, kurse vetë as me gisht nuk i luajnë.

⁵ Pastaj të gjitha veprat e veta i bëjnë me qëllim që t’i shohin njerëzit. Këndej i zgjerojnë filakteritë e veta dhe i zgjasin thekët. ⁶ Në gosti dëshirojnë kryet e vendit, në sinagoga vendet e para, ⁷ përshëndetjet në sheshe dhe të quhen prej njerëzve ‘rabbi’.

⁸ Ju mos lejoni t’ju quajnë rabbi, sepse vetëm njëri është Mësuesi juaj, kurse ju të gjithë jeni vëllezër. ⁹ Dhe përmbi tokë mos thirrni askënd Atë, sepse keni vetëm një Atë ‑ atë që është në qiell! ¹⁰ Gjithashtu mos lejoni t’ju quajnë udhëheqës ‑ sepse keni vetëm një Udhëheqës ‑ Krishtin! ¹¹ Më i madhi ndër ju le të jetë shërbëtori juaj. ¹² Sepse, kush krenohet, do të përvujtërohet e kush përvujtërohet do të lartësohet.

¹³ Vaj për ju, skribë e farisenj, shtiracakë, sepse ua mbyllni njerëzve derën e Mbretërisë së qiellit! Ju vetë nuk hyni as nuk i lini të hyjnë ata që duan të hyjnë!^[14].

¹⁵ Vaj për ju, skribë e farisenj, shtiracakë, që kërkoni det e tokë për të fituar një proselit e, kur kthehet, e bëni bir të ferrit dy herë më të keq se veten!

¹⁶ Vaj për ju, udhëheqës të verbër, që thoni: ‘Nëse ndokush betohet me Tempull, ai betim s’detyron, por, nëse betohet me arin e Tempullit, atëherë e detyron betimi.’ ¹⁷ Të marrë e të verbër! Po cili është më i madh: ari apo Tempulli, që e shenjtëron arin? ¹⁸ Ju thoni edhe: ‘Kush betohet me lter s’detyron ai betim, porse, kush betohet me dhuratën që është mbi lter, atëherë e detyron betimi!’ ¹⁹ Të verbër! Po çka është më e madhe: dhurata apo lteri që e shenjtëron dhuratën? ²⁰ Tashti kush betohet me lter, betohet me të dhe me krejt çka ka në të! ²¹ Kush betohet me Tempull, betohet me të dhe me Atë që banon në të. ²² Kush betohet me Qiell, betohet me fronin e Hyjit dhe me Atë që rri në të.

²³ Vaj për ju, skribë e farisenj, shtiracakë, që lani të dhjetën e mendrës, të murajës e të kimit, por lini pas dore atë që është më e rëndësishme në Ligj: drejtësinë, mëshirën e besnikërinë! Këtë është dashur ta bëni e nga ajo e para, s’është dashur të hiqni dorë. ²⁴ Udhëheqës të verbër! Ju shtrydhni mushkonjën e kapërdini gamilen!

²⁵ Vaj për ju, skribë e farisenj, shtiracakë, sepse pastroni anën e jashtme të gotës e të enës, ndërsa përbrenda janë plot rrëmbime e papërkormëri! ²⁶ Farise i verbër! Pastroje më parë brendinë e gotës, që edhe përjashta të jetë e pastër!

²⁷ Vaj për ju, skribë e farisenj, shtiracakë, që u përngjani varrezave të zbardhuara me gëlqere, që duken përjashta të bukura e përbrenda janë plot eshtra të vdekurish me gjithfarë ndyrësie. ²⁸ Kështu edhe ju përjashta njerëzve u dukeni të drejtë, kurse përbrenda jeni krejt hipokrizi e padrejtësi.

²⁹ Vaj për ju, skribë e farisenj, shtiracakë, që u ndërtoni profetëve varrezat e u stolisni të drejtëve monumentet ³⁰ dhe thoni: ‘Të kishim jetuar në kohën e etërve tanë, nuk do të kishim bashkëpunuar me ta në vrasjen e profetëve.’ ³¹ Kështu ju vetë dëshmoni kundër vetvetes se jeni bijtë e atyre që vranë profetët. ³² Mirë, pra, kryeni ç’filluan baballarët tuaj!

³³ Shlliga e gjarpërinj gjarpërinjsh! Si do t’i shpëtoni dënimit për ferr?!

³⁴ Ja, pra, për këtë punë unë po dërgoj ndër ju profetë, dijetarë e njerëz të shkolluar. Disa prej tyre do t’i vritni, disa të tjerë do t’i kryqëzoni e disa të tjerë do t’i frushkulloni në sinagoga tuaja e do t’i salvoni prej qyteti në qytet ³⁵ që të bjerë mbi ju tërë gjaku i drejtë që u derdh mbi tokë që prej gjakut të Abelit të drejtë deri te gjaku i Zakarisë, birit të Barakisë që ju e vratë ndërmjet shenjtërores e lterit. ³⁶ Për të vërtetë po ju them: të gjitha këto do të bien mbi këtë brezni.”

Vajtimi mbi Jerusalem

(Lk 13, 34‑35)

³⁷ “Jerusalem, Jerusalem, vrastar i profetëve e që me gurë i mbyt ata që Hyji i dërgoi te ti! Sa herë desha t’i bashkoj fëmijët e tu sikurse klloçka i bashkon zogjtë e vet nën krahë... por ju nuk deshët! ³⁸ Ja, shtëpia juaj po ju lihet juve  e shkretë! ³⁹ Jo, po, unë po ju them: nuk do të më shihni më që tani e derisa të thoni:

‘Bekuar qoftë ai që vjen në Emër të Zotit!’“

Kapitujt