Kapitujt

Mateu: 5. Lumturitë

¹ Jezusi, kur pa turmën, u ngjit në mal. Kur u ul, iu afruan nxënësit e tij. ² Atëherë mori fjalën dhe i mësoi duke thënë:

Lumturitë

(Lk 6, 20‑23)

³ “Lum skamnorët në shpirt

sepse e tyre është Mbretëria e qiejve!

⁴ Lum ata që qajnë

sepse do të ngushëllohen!

⁵ Lum ata që janë të butë

sepse do ta trashëgojnë tokën!

⁶ Lum ata që kanë uri e etje për drejtësi

sepse do të ngihen!

⁷ Lum të mëshirshmit

sepse do të gjejnë mëshirë!

⁸ Lum ata që janë të pastër në zemër

sepse do ta shohin Hyjin.

⁹ Lum pajtuesit

sepse do të quhen bijtë e Hyjit.

¹⁰ Lum ata që salvohen pse kryejnë çka Hyji kërkon

sepse e tyre është Mbretëria e qiejve.

¹¹ Të lumët ju kur t’ju shajnë e t’ju salvojnë dhe kur, për shkakun tim, t’i thonë të gjitha të zezat kundër jush, por në rrenë! ¹² Gëzohuni e galdoni, sepse i madh do të jetë shpërblimi juaj në qiell! Jo po, kështu i salvuan edhe profetët para jush!”

Kripa e tokës e drita e botës

(Mk 9, 50; Lk 14, 34‑35)

¹³ “Ju jeni kripa e tokës. Po qe se kripa prishet, me çka mund të kripet? S’vlen më për asgjë, përveçse të hidhet jashtë e ta shkelin njerëzit.

¹⁴ Ju jeni drita e botës. Nuk mund të fshihet qyteti i ngritur në majë të malit. ¹⁵ As nuk ndizet dritëza për ta vënë nën magje, por për ta vënë mbi pishtar për t’u bërë dritë të gjithëve në shtëpi. ¹⁶ Ashtu të shndrisë edhe drita juaj para njerëzve, që t’i shohin veprat tuaja të mira e ta lëvdojnë Atin tuaj që është në qiell.”

Qëndrimi i Jezusit ndaj Besëlidhjes së Vjetër

¹⁷ “Mos t’ju shkojë ndër mend se erdha për ta shlyer Ligjin ose Profetët! Jo, s’erdha të shlyej, por të përkryej. ¹⁸ Për të vërtetë po ju them: derisa të jetë qielli e toka, asnjë germë dhe asnjë presje nuk do t’i hiqet Ligjit, por do të zbatohen të gjitha.

¹⁹ Prandaj, kushdo që do ta shlyejë njërin ndër këta urdhra, qoftë edhe më të voglin, dhe do t’i mësojë njerëzit të bëjnë ashtu, do të jetë më i vogli në Mbretërinë e qiellit; ndërsa ai që do t’i mbajë dhe do t’i mësojë, do të jetë i madh në Mbretërinë e qiellit.

²⁰ Sepse, unë po ju them: nëse drejtësia juaj nuk do të jetë më e madhe se drejtësia e skribëve dhe e farisenjve, nuk do të hyni në Mbretërinë e qiellit.”

Zemërimi

²¹ “Keni dëgjuar se u qe thënë të vjetërve: ‘Mos vra!’ Kush vret do të jetë përgjegjës para gjyqit.

²² E unë po ju them: Kushdo zemërohet kundër vëllait të vet, do të jetë përgjegjës para gjyqit; e kush t’i thotë vëllait të vet: ‘Budalla’, do të jetë përgjegjës para Sinedrit; kush t’i thotë: ‘I marrë’, do të përgjigjet në zjarrin e ferrit.

²³ Pra, nëse e sjell dhuratën tënde për ta kushtuar në lter e aty të bie në mend se yt vëlla ka diçka kundër teje, ²⁴ lëre dhuratën tënde aty para lterit, shko e pajtohu më parë me vëllain tënd e pastaj eja e kushtoje dhuratën tënde!

²⁵ Rregullohu shpejt me kundështarin tënd sa të jesh ende në udhëtim me të, që kundërshtari të mos të të dorëzojë te gjykatësi e ky te rojtari i gjyqit, që të mos të ndryejnë në burg. ²⁶ Për të vërtetë po të them: s’do të dalësh prej andej para se ta paguash edhe paranë më të fundit.”

Mësimi mbi kurorëthyerjen

²⁷ “Keni dëgjuar se qe thënë: ‘Mos e the kurorën!’ ²⁸ E unë po ju them: kushdo që me dëshirim e shikon një grua, në zemrën e vet e ka bërë fëlligështinë me të. ²⁹ Nëse syri yt i djathtë të çon në mëkat, nxirre e flake larg teje! Është më mirë për ty të humbasësh njërën nga gjymtyrët e tua, se i tërë trupi yt të hidhet në ferr. ³⁰ E nëse dora jote e djathtë të çon në mëkat, preje e hidhe larg teje! Është më mirë për ty të humbasësh një gjymtyrë se i tërë trupi yt të hidhet në ferr.”

Mësimi mbi divorcin

(Mt 19, 9; Mk 10, 11‑12; Lk 16, 18)

³¹ “Qe thënë edhe: ‘Kush e ndan gruan e vet, le t’ia japë letrën e ndarjes.’ ³² E unë po ju them: kushdo e ndan gruan e vet ‑ përveçse në rastin e fëlligështisë ‑ e bën atë të thyejë kurorën; e nëse ndokush martohet me gruan e ndarë, then kurorën.”

Mësimi mbi betimin

³³ “Keni dëgjuar gjithashtu se u qe thënë të vjetërve: ‘Mos e the betimin, por zbato çka i ke premtuar Zotit me betim!’ ³⁴ E unë po ju them: assesi mos u betoni; as me Qiell, sepse ai është froni i Hyjit, ³⁵ as me Tokë, sepse ajo është shtroja e këmbëve të tij as me Jerusalem, sepse ai është qyteti i Mbretit të madh. ³⁶ Mos bëj be as në kokën tënde, sepse nuk je i zoti as një fije floku ta bësh të bardhë ose të zezë. ³⁷ Fjala juaj le të jetë: Po, po; jo, jo! Çkado që është më tepër se kaq, vjen prej Qoftëlargut.”

Mësimi mbi hakmarrjen

(Lk 6, 29‑30)

³⁸ “Keni dëgjuar se qe thënë: ‘Syrin për sy e dhëmbin për dhëmb’. ³⁹ Unë po ju them: Mos u kacafytni me të keqin, por atij që të bie shuplakë faqes së djathtë, ktheja edhe të tjetrën. ⁴⁰ Atij që do të të qesë në gjyq për të të marrë këmishën, jepja edhe pallton. ⁴¹ E nëse ndokush të shtrëngon të ecësh me të një milje, ti bëji dy; ⁴² atij që të lyp, jepi, e atij që të kërkon hua, mos ia kthe shpinën.”

Dashuria ndaj armiqve

(Lk 6, 27‑28, 32‑36)

⁴³ “Keni dëgjuar se qe thënë: ‘Duaje të afërmin tënd’ e urreje armikun tënd. ⁴⁴ E unë po ju them: Duajini armiqtë tuaj, lutuni për ata që ju salvojnë, ⁴⁵ për t’u bërë bijtë e Atit tuaj që është në qiell, sepse Ai bën të lindë dielli i tij mbi të këqijtë e mbi të mirët e të bjerë shi për të drejtët e për të padrejtët. ⁴⁶ Sepse, po qe se i doni vetëm ata që ju duan, çfarë shpërblimi meritoni? Pse a nuk bëjnë kaq edhe tagrambledhësit? ⁴⁷ E nëse i përshëndetni vetëm vëllezërit tuaj, çfarë bëni të veçantë? A nuk bëjnë të njëjtën gjë edhe paganët?

⁴⁸ Jini, pra të përkryer siç është i përkryer edhe Ati juaj që është në qiell!”

Kapitujt