Kapitujt

Mateu: 4. Jezusin e tundon djalli

¹ Atëherë Shpirti i Hyjit e çoi Jezusin në shkretëtirë që ta tundojë djalli. ² Dhe, pasi agjëroi dyzet ditë e dyzet net, në fund u urit. ³ Atëherë iu afrua tunduesi dhe i tha:

“Nëse je Biri i Hyjit, urdhëro që këta gurë të shndërrohen në bukë!”

⁴ Por Jezusi iu përgjigj: “Shkrimi i shenjtë thotë:

‘Njeriu nuk jeton vetëm prej buke,

por prej çdo fjale që del nga goja e Hyjit. ’“

⁵ Atëherë djalli e mori dhe e çoi në Qytetin e shenjtë, e vuri në majë të Tempullit ⁶ dhe i tha:

“Nëse je Biri i Hyjit, hidhu poshtë, sepse Shkrimi i shenjtë thotë:

‘Për ty Hyji do t’i urdhërojë engjëjt e vet,

dhe ata do të të mbajnë para duarsh, që këmba jote të mos vritet në ndonjë gur!”

⁷ Jezusi iu përgjigj:

“Porse Shkrimi i shenjtë thotë edhe:

‘Mos e sprovo Zotin, Hyjin tënd!”

⁸ Djalli e çoi sërish në një mal shumë të lartë, ia dëftoi të gjitha mbretëritë e kësaj bote dhe madhërinë e tyre ⁹ e i tha:

“Të gjitha këto do të t’i jap nëse bie përmbys para meje e më adhuron”.

¹⁰ “Atëherë Jezusi tha:

“Ik, o djall, sepse Shkrimi i shenjtë thotë:

‘Adhuroje Zotin, Hyjin tënd,

dhe shërbeji vetëm Atij!’“

¹¹ Atëherë djalli e la dhe, ja, u afruan engjëjt dhe i shërbenin.

Jezusi e fillon veprimtarinë e vet në Galile

(Mk. 1, 14‑15; Lk 4, 14‑15)

¹² Kur Jezusi e mori vesh se e kishin burgosur Gjonin, u tërhoq në Galile. ¹³ E la Nazaretin e shkoi e u vendos me banesë në Kafarnaum, qytet bregdetar në krahinën e fisit të Zabulonit e të Neftalit, ¹⁴ që të shkonte në vend fjala që tha Isaia profet:

¹⁵ “Tokë e Zabulonit e tokë e Neftalit,

në drejtim të detit, përtej Jordanit,

Galileja pagane,

¹⁶ populli që gjendej në errësirë,

pa një dritë të madhe;

atyre që banonin në krahinën e hijes

së vdekjes u lindi drita.”

¹⁷ Që atëherë Jezusi filloi të predikojë: “Kthehuni, se Mbretëria e qiejve është afër!”

Jezusi bën nxënës të vet katër peshkatarë

(Mk 1, 16‑20; Lk 5, 1‑11)

¹⁸ Ndërsa Jezusi po ecte afër Detit të Galilesë, pa dy vëllezër ‑ Simonin që quhet Pjetër dhe Andreun, të vëllanë e tij, duke hedhur rrjetën në det: ishin peshkatarë. ¹⁹ E u tha: “Ejani pas meje e unë do t’ju bëj peshkatarë njerëzish!”

²⁰ Ata menjëherë lanë rrjetat e shkuan pas tij.

²¹ Duke vazhduar rrugën më tej, pa dy vëllëzër të tjerë, Jakobin e Zebedeut dhe Gjonin, vëllain e tij, në lundër bashkë me Zebedeun, atin e tyre, duke rregulluar rrjetat dhe i thirri. ²² Ata aty për aty lanë lundrën dhe babain e shkuan pas tij.

Jezusi mëson dhe shëron

(Lk 6, 17‑19)

²³ Jezusi shkonte prej një vendi në një vend tjetër nëpër mbarë Galilenë, duke mësuar në sinagogat e tyre, duke predikuar Ungjillin e Mbretërisë e duke shëruar në popull çdo sëmundje e çdo pamundësi.

²⁴ E u hap zëri për të anembanë Sirisë; i sillnin tek ai të gjithë ata që i mundonte ndonjë e keqe prej sëmundjesh e ndeshtrashash të larmishme ‑ të djallosur, epileptikë, të shituar; dhe i shëronte. ²⁵ E pas tij shkonte një mori e madhe njerëzish prej Galilesë, prej Dekapolit, prej Jerusalemit, prej Judesë dhe prej krahinës përtej Jordanit.

Kapitujt