Kapitujt

Kantiku i Kantikëve: 7. Kori

¹ Sillu, sillu, o Sulamitë,

kthehu, kthehu duam të të shikojmë!

I fejuari

Ç’ju pëlqen në Sulamitën

tek vallëzon në mes dy koresh?

² Oh sa të bukura këmbët e tua,

në sandale, o moj bijë princash!

Beli yt porsi gjerdani

punuar me dorë mjeshtrore!

³ Prehri yt kupë rrumbullake,

gjithmonë plot me verë të erandshme!

Barku yt një grumbull gruri

rreth e rreth thurur me lila!

⁴ Gjinjtë e tu dy drerë të rinj

të drenushës dy binjakë!

⁵ Qafa jote kullë fildishi!

Sytë e tu dy liqene në Hesebon

aty në hyrje të Batrabimit!

Hunda e bukur si kulla e Libanit

që rri në rojë përballë Damaskut!

⁶ Ma ke kokën si bjeshka e Karmelit,

m’i ke flokët porsi kadife:

në gërsheta të ngatërrohet mbreti!

⁷ Sa e bukur, sa e hijshme je,

o më e dashura ndër kënaqjet!

⁸ Ardhur shtatit porsi palma,

parzmat tua vile rrushi!

⁹ Thashë:

Do t’i ngjitem palmës në majë,

do t’i këpus frutat e saj!

Parzmat tua vile rrushi,

era e gojës si era e mollës.

¹⁰ Qiellza jote më e mira verë...

që rrjedh drejt te i dashuri im

për ta pirë,

për t’i lagur buzë e dhëmbë.

E fejuara

¹¹ I përkas të dashurit tim

edhe ai shkrihet për mua.

¹² Eja, o i dashur, e të shkojmë në fushë,

të banojmë sa kohë në katunde:

¹³ në agim herët shkojmë ndër vreshta,

shohim a lulëzon hardhia,

a çel lulja, a lulëzon shega:

atje dashurinë t’dhuroj.

¹⁴ Mandragorat po erëzojnë,

n’shtëpinë tonë kem’ çdo lloj frutash

të reja e të vjetra:

i ruajta për ty, o i dashur!

Kapitujt