Kapitujt

Kantiku i Kantikëve: 6. Kori

¹ Ku ka shkuar i dashuri yt,

o më e bukura ndër gra?

Nga ka mbajtur i dashuri yt,

që me ty të vijmë ta kërkojmë?

E fejuara

² I dashuri im zbriti në kopsht të vet,

ndër zagna me bimë të erandshme,

që të kullotë grigjën ndër kopshte

e të mbledhë zambakë.

³ I përkas të dashurit tim,

i dashuri im vetëm mua:

ai i kullot grigjat ndër lila.

POEMA E PESTË

I fejuari

⁴ Je e bukur, mikesha ime, porsi Tersa,

e pashme si Jerusalemi,

e tmerrshme porsi ushtria

e vënë në rreshta për të luftuar!

⁵ Mos më shiko me sytë e tu

se m’i morën mendtë krejtësisht!

Flokët e tu si tufa e dhive

kur zbret shpatit të Galaadit!

⁶ Dhëmbët e tu si grigja e qethur,

që posa doli nga larja,

dy nga dy të gjitha rreshtuar

dhe asnjëra e vetmuar.

⁷ Si gjel shege mollëzat tua

më duken nëpër velin tënd!

⁸ Mbretëresha janë gjashtëdhjetë,

tetëdhjetë janë shemra të tjera

kurse vajza janë pa numër:

⁹ ndan ndër to pëllumbesha ime,

vetëm një është e përsosura ime!

Një e vetmja bijë e s’ëmës,

e zgjedhura e asaj që e lindi!

E panë vajzat dhe e shpallën të lume,

mbretëreshat edhe shemrat

i kënduan lavde:

¹⁰ “Kush është kjo që ecën hijshëm

si agimi kur nis të zbardhë?

E bukur sikurse hëna,

e shkëlqyeshme porsi dielli,

e tmerrshme porsi ushtria

e vënë në rreshta për të luftuar”?

¹¹ Zbrita vetë në pemishte t’arrave,

të shikoj a gjelbëron vërrini,

a nisi të bulëzojë hardhia,

a filluan të lulëzojnë shegat.

¹² S’e di si...

por dëshira ime më vuri

në karrocë të popullit tim bujar!

Kapitujt