Kapitujt

Gjyqtarët: 10. Jefteu dhe gjyqtarët e vegjël

¹ Pas Abimelekut u ngrit si prijës për të shpëtuar Izraelin Tola, biri i Fua Dodos, burrë prej fisit të Isaharit, i cili jetonte në Samir, në Malësinë e Efraimit. ² Për njëzet e tri vjet qe gjyqtar i Izraelit, pastaj vdiq e qe varrosur në Samir.

7. JAIRI

³ Pas tij u ngrit Jairi Galaadaj. Ky qe gjyqtar në Izrael për njëzet e dy vjet. ⁴ Kishte tridhjetë djem, të cilët kalëronin mbi tridhjetë gomarë. Kishin tridhjetë qytete që u quajtën Havot Jair /d. m. th. Stanet e Jairit/ e që deri në ditën e sotme janë në tokën e Galaadit. ⁵ Vdiq edhe Jairi dhe u varros në Kamon.

8. JEFTEU

Amonitët ndrydhin Izraelin

⁶ Por bijtë e Izraelit, mëkateve të vjetra u shtuan edhe mëkate të reja dhe bënë të keqen ndër sy të Zotit. U shërbyen Baalëve dhe Astarotëve, hyjnive të Sirisë, Sidonit, Moabit e të bijve të Amonit e të filistenjve. E lanë Zotin dhe nuk e nderonin atë. ⁷ Zoti u hidhërua kundër tyre dhe i lëshoi në duar të filistenjve e të bijve të Amonit. ⁸ Dhe qenë poshtëruar e munduar tmerrësisht për tetëmbëdhjetë vjet të gjithë bijtë e Izraelit që jetonin përtej Jordanit në tokën e amorrenjve në Galaad. ⁹ Aq sa bijtë e Amonit e kalonin Jordanin për të luftuar edhe kundër Judës, Beniaminit e shtëpisë së Efraimit: Izraeli hiqte vuajtjet e gjarprit nën gur.

¹⁰ Atëherë bërtitën bijtë e Izraelit drejt Zotit e thanë: “Mëkatuam kundrejt teje, sepse e lamë Zotin tonë e u shërbyem Baalëve”. ¹¹ E Zoti u tha: “Po a nuk ju patën ndrydhur egjiptianët, amorrenjtë, bijtë e Amonit e të Filisteut, ¹² sidonët, amalekët dhe madianët; më lëshuat kushtrimin dhe a nuk ju shpëtova unë prej dorës së tyre?! ¹³E prapëseprapë më latë mua e u shërbyet zotëve të huaj, prandaj nuk do t’ju çliroj më! ¹⁴ Shkoni e jepuni kushtrimin zotëve që i zgjodhët: ata le t’ju çlirojnë në ditën e vështirë”! ¹⁵ Por bijtë e Izraelit vijuan të luten: “Mëkatuam! Bëj me ne gjithë si të të pëlqejë ty, por na shpëto edhe kësaj here”! ¹⁶Si thanë kështu, hodhën jashtë kufinjve të vet të gjithë idhujt e zotëve të huaj e i shërbyen Zotit. Zoti pati dhembshuri për shkak të mjerimeve të Izraelit.

¹⁷ U bashkuan bijtë e Amonit dhe ngulën fushimin në Galaad. U bashkuan kundër tyre edhe bijtë e Izraelit dhe u fushuan në Masfë. ¹⁸ Atëherë populli dhe prijësit e Galaadit i thanë njëri ‑ tjetrit: “Kush është burrë që prin në luftë kundër bijve të Amonit? Ai le të jetë prijësi i të gjithë banorëve të Galaadit”!

Kapitujt