Kapitujt

Gjyqtarët: 18. Danajt në kërkim të një vendi për të ngulur

¹ Asokohe nuk kishte ende mbretër në Izrael. Asokohe fisi i Danit kërkonte një vend për pronë për të banuar, sepse deri atëherë nuk i kishte takuar asnjë trashëgim mes fiseve të tjera. ² Prandaj bijtë e Danit dërguan pesë vetë, burra të fortë, prej fisit e barqeve të veta nga Saraja e Estaoli për t’i bërë hetime vendit e për ta njohur me kujdes. U thanë: “Shkoni e bëni hetime vendit”. Këta, kur arritën në Malësi të Efraimit, te shtëpia e Mikës, e kaluan natën aty. ³ Pasi ishin afër shtëpisë së Mikës, duke njohur zërin e djaloshit levit, u kthyen aty dhe e pyetën: “Kush të ka prurë këtu? Çfarë bën këtu? Për ç’arsye ke dashur të vish këtu”?

⁴ Djaloshi u përgjigj: “Mika ka bërë këtë e këtë për mua; ai më paguan që t’i jem prift”. ⁵ Ata i thanë: “Pyete për ne Hyjin a do ta bëjmë me sukses udhëtimin që kemi marrë dhe a do të na shkojë gjithçka mbarë”. ⁶ Ky iu përgjigj: “Shkoni në paqe! Rruga dhe udhëtimi juaj është nën mbikëqyrjen e Zotit”.

⁷ Këta shkuan dhe të pestët arritën në Lais. Panë se populli që banonte në të, jetonte në qetësi pa farë frike ‑ sikurse sidonasit ‑ i sigurt e i qetë: askush nuk i trazonte, kishin shumë pasuri, ishin larg prej sidonasve dhe nuk kishin farë shoqërie me Sirinë.

⁸ U kthyen te vëllezërit në Saraa e në Estaol dhe, të pyetur çfarë kishin bërë, u përgjigjën: ⁹ ”Çohuni të shkojmë kundër tyre! Sepse toka që pamë ishte shumë e pasur dhe e mirë. Pse po përtoni? Mos u matni: çohuni të shkojmë e ta pushtojmë. ¹⁰ Me siguri do të pushtojmë një tokë shumë të gjerë. Zoti me siguri do të na e dorëzojë! Është një vend ku nuk mungon asgjë që toka prodhon”.

Dyndja e Danëve

¹¹ Kështu pra, u nisën gjashtëqind burra me armë lufte ngjeshur prej fisit të Danit nga Saraja e nga Estaoli. ¹² U nisën dhe fushimin e ngulën në Kariatiarimin e Judës. Ky vend asokohe u quajt Zemërimia e Danëve e gjendet në perëndim të Kariatiarimit. ¹³ Prej andej u nisën në Malësinë e Efraimit.

Kur arritën te shtëpia e Mikës, ¹⁴ ata pesë vetë që më parë kishin qenë të dërguar për të hetuar tokën Lais, u thanë vëllezërve të vet: “A e dini se në këto shtëpi është efodi e terafimi si dhe idhulli i gdhendur e i shkrirë? Tani, ju dini se ç’duhet bërë”! ¹⁵ Ata u shmangën pak, hynë në shtëpinë e djaloshit levit, në shtëpinë e Mikës, dhe e përshëndetën me fjalë të mira, ¹⁶ ndërsa gjashtëqind danët e armatosur rrinin para derës. ¹⁷ Atëherë ata që kishin hyrë në shtëpinë e djaloshit, morën idhullin, efodin, terafimin dhe idhullin e shkrirë. Para derës qëndronte prifti dhe gjashtëqind vetë të armatosur. ¹⁸ Morën pra, ata që hynë në shtëpi, idhullin e gdhendur, efodin, terafimin dhe idhullin e shkrirë. Prifti u tha: “Çfarë bëni ashtu?”. ¹⁹ Ata iu përgjigjën: “Hesht dhe vëri kyçin gojës e eja me ne që të të kemi për atë e për prift. Ç’është më mirë për ty: të jesh prift në shtëpinë e një njeriu të vetëm, apo në një fis e në një trung të Izraelit”?

²⁰ Prifti u gëzua, mori efodin, terafimin dhe idhullin e shkrirë dhe u nis mes popullit.

²¹ U nisën për rrugë. I qitën para fëmijët, bagëtitë e gjithçka kishin të çmueshme. ²² Ishin larguar bukur mirë prej shtëpisë së Mikës, kur ja, njerëzit që jetonin në shtëpitë afër shtëpisë së Mikës, ishin bashkuar dhe u vunë pas bijve të Danit. ²³ Ia filluan të bërtasin pas shpinës së tyre. Këta, kur i panë, i thanë Mikës: “Ç’ke? Pse jeni bashkuar”? ²⁴ Ai u përgjigj: “I morët zotat e mi që i gdhenda për vete, më morët priftin dhe gjithçka pata e tani më pyesni: ‘Ç’ke’” ²⁵ Bijtë e Danit iu përgjigjën: “Qepe e mos fol më se po u hidhëruan njerëzit e të sulmuan, sharron ti dhe mbarë shtëpia jote”. ²⁶ Si thanë kështu, vazhduan udhën që kishin marrë. Mika, pasi pa se ishin më të fortë, u kthye në shtëpinë e vet.

Pushtimi i Laisit. Themelimi i Danit dhe shenjtërorja e tij

²⁷ Këta gjashtëqind vetë morën atë që Mika kishte dhënë t’i punohej dhe priftin e tij dhe arritën në Lais te një popull që ishte në qetësi e pa farë frike. Banorët i kaluan në tehun e shpatës e qytetit i dhanë zjarrin. ²⁸ Askush nuk u erdhi në ndihmë, sepse jetonin larg Sidonit e me Sirinë nuk kishin asfarë shoqërimi dhe as marrëdhënie.

Qyteti ishte në krahinën e Rohobit. Këtë e rindërtuan dhe banuan në të. ²⁹ Qytetin e quajtën Dan, me emrin e themeluesit të fisit të tyre, që i lindi Izraelit. Ai më parë quhej Lais.

³⁰ Bijtë e Danit e vendosën idhullin. Jonatani, biri i Gersamit, bir i Moisiut, dhe bijtë e tij ishin priftërinj në fisin e Danit deri ditën kur populli qe tretur në skllavëri. ³¹

Për tërë këtë kohë idhulli i Mikës qëndroi ndër ta, për kohën sa ishte shtëpia e Hyjit në Silo.

Kapitujt