Kapitujt

Fjalët e urta: 25. Qielli është i lartë, toka është e thellë,

¹ Edhe këto janë fjalë të urta të Salomonit që i mblodhën njerëzit e Ezekisë, mbretit të Judës:

² Është lavdi e Hyjit të veprojë në fshehtësi,

lavdia e mbretërve është të veprojnë pas shqyrtimit.

³ Qielli është i lartë, toka është e thellë,

kurse zemra e mbretit është e pashqyrtueshme.

⁴ Hiqja ndryshkun argjendit

dhe do të dalë një enë e bukur prej argjendtarit;

⁵ largoje të patenzonin nga prania e mbretit

dhe froni i tij do të përforcohet nga drejtësia.

⁶ Para mbretit mos u mba i madh

dhe mos qëndro në vend të të mëdhenjve,

⁷ sepse është më mirë të të thuhet: “Ngjitu këtu!”,

sesa të përulesh në sytë e princit.

⁸ Çka kanë parë sytë e tu

mos u ngut ta qitësh menjëherë në gjyq,

sepse çfarë do të bësh pastaj,

kur të të ketë qitur poshtë kundërshtari yt?

⁹ Rrahe në gjyq çështjen tënde me të afërmin tënd,

por mos e zbulo fshehtësinë e tjetrit,

¹⁰ që rastësisht të mos të shajë kur të ketë dëgjuar

e të mos bjerë turpi mbi ty.

¹¹ Mollë të arta në enë argjendi

fjala e thënë në kohën e vet.

¹² Vath i artë dhe margaritar i ndritshëm

i urti që qorton veshin e dëgjueshëm.

¹³ Si fresku i borës në kohën e të korrave

i tillë është i dërguari besnik për atë që e dërgoi:

ia përtërit shpirtin e tij.

¹⁴ Re dhe erë e shi që s’bie

është lëvduesi që s’i plotëson zotimet.

¹⁵ Me duresë të qëndrueshme zbutet princi,

gjuha e butë i copëton eshtrat.

¹⁶ Hase në mjaltë? Ha sa të bën mirë

që, rastësisht, i ngopur për së tepërmi, të mos e vjellësh.

¹⁷ Mos shkel shpesh në shtëpinë e mikut

që të mos t’ia mërzitësh e të ketë rëndë.

¹⁸ Maj e shpatë e shigjetë e mprehtë

është njeriu që bën dëshmi të rreme kundër të afërmit të vet.

¹⁹ Dhëmb i prishur e këmbë e çalë

është ai që shpreson në të pabesin në ditë të ngushtë.

²⁰ Si ai që e heq në të ftohtë leshnikun,

si uthulla në plagë

është ai që këndon para atij që e ka zemrën e thyer.

²¹ Nëse armiku yt është i uritur, jepi të hajë,

nëse është i etur, jepi të pijë:

²² kështu grumbullon mbi kokë të tij prush

e Zoti do ta shpaguajë.

²³ Era e veriut bie shiun

dhe gjuha përqeshëse fytyrën e trishtuar.

²⁴ Më mirë është të rrish në buzë të pullazit

se në shtëpi të përbashkët me gruan grindavece.

²⁵ Si uji i freskët për fytin e etshëm

është lajmi i mirë prej vendit të largët.

²⁶ Si kroi i turbullt e burimi i prishur

është i drejti që përulet para të paudhit.

²⁷ Të hash për së tepërmi mjaltë s’është mirë,

as nder s’është të kërkosh lavdi të tepruara.

²⁸ Qytet i rrënuar e pa mur rrethues

është burri që s’është i zoti ta përmbajë vetveten.

Kapitujt