Kapitujt

Fjalët e urta: 21. Zemra e mbretit si rrëketë e ujërave është në dorë të Zotit:

¹ Zemra e mbretit si rrëketë e ujërave është në dorë të Zotit:

gjithkah të dojë e sjellë atë.

² Në sytë e njeriut të gjitha udhët janë të drejta,

por ai që i peshon zemrat është Zoti.

³ Të zbatohet mëshira dhe e drejta

i pëlqen Zotit më tepër se flitë.

⁴ Sytë madhështorë, zemra krenare,

dritëza e të paudhëve, ja, çfarë është mëkati!

⁵ Synimet e të kujdesshmit gjithmonë shpien në mbushulli,

kurse kush ngutet, mbetet në skamje.

⁶ Pasuria e fituar në saje të rrenave

është vesë para diellit të njerëzve që kërkojnë vdekjen.

⁷ Mujshia e mëkatarëve ata vetë i zhduk

sepse s’duan ta bëjnë të drejtën.

⁸ Udha e mbrapshtë e njeriut është e vështirë,

ndërsa e drejta është vepra e njeriut të pastër.

⁹ Më mirë është të jetosh në një kënd të pullazit,

se të banosh së bashku në shtëpi me grua grindavece.

¹⁰ Shpirti i keqbërësit dëshiron të keqen,

as i afërmi i tij nuk gjen mëshirë në sytë e tij.

¹¹ Kur ndëshkohet përqeshësi edhe i

padijshmi bëhet i mençur,

kur e mëson të urtin, e shton dijen.

¹² I Drejti e vëren shtëpinë e të paudhit

dhe keqbërësit i plandos në mjerim.

¹³ Kush i mbyll veshët në klithmën e skamnorit,

edhe ai do të thërrasë, por nuk do të dëgjohet.

¹⁴ Dhurata e dhënë fshehtë pajton zemërimin,

dhurata e dhënë nën dorë edhe zemërimin.

¹⁵ Për të drejtin është kënaqësi të ushtrojë të drejtën,

kurse për keqbërës është vdekje.

¹⁶ Njeriu, që e lë udhën e maturisë,

do të banojë në bashkësinë e hijeve.

¹⁷ Ai që i do kënaqat, do të mbesë në skamje,

dhe ai që i do verën dhe ushqimet e mira, nuk do të begatet.

¹⁸ Keqbërësi do të jetë shpagim për të drejtin,

i patenzoni për njerëzit e drejtë.

¹⁹ Më mirë është të banohet në vend të shkretë

se me një grua grindavece e idhnake.

²⁰ Në banesën e të urtit ka visar të paçmueshëm

dhe të gjitha të mirat,

por njeriu i pamatur i shpërndan.

²¹ Kush ndjek drejtësinë e mëshirën,

do të gjejë drejtësi, jetë e nder.

²² I urti e pushton qytezën e të fortëve

dhe e rrënon fuqinë në të cilën shpresonin.

²³ Kush e ruan gojën e gjuhën e vet,

ruan vetveten nga të vështirat.

²⁴ Krenari dhe i dërhuzdti quhet përqeshës:

ai bën gjithçka me mujshi të tepruar.

²⁵ Dëshirat e mbysin përtacin,

sepse duart e tija s’duan të punojnë.

²⁶ Gjithë ditën dëshiron e lakmon

‑ kurse i drejti jep me dorëdhani.

²⁷ E iritshme është flia e të paudhit,

sidomos nëse kushtohet me qëllim të keq.

²⁸ Dëshmitari i rremë do të vritet,

kurse njeriu që dëgjon do të mund të flasë gjithmonë.

²⁹ Keqbërësi merr në fytyrë një hije të rëndë,

kurse i drejti e ndreq jetën e vet.

³⁰ Nuk ka as urti, as mençuri as këshill

që t’i rrijë përballë Zotit.

³¹ Kali bëhet gati për ditën e luftimit,

por shpëtimin e jep Zoti.

Kapitujt