Kapitujt

Gjoni: 13. Jezusi u lan këmbët nxënësve

¹ Ishte para festës së Pashkëve. Jezusi, duke ditur se i erdhi koha të kalojë prej kësaj bote tek Ati, pasi i deshi të vetët ‑ ata që ishin në botë ‑ i deshi deri në pikën e fundit. ² Dhe, gjatë darkës ‑ pasi djalli ia kishte mbushur mendjen Judës, birit të Simon Iskariotit, ta tradhtonte ‑ ³ Jezusi, që e dinte se Ati i la gjithçka në dorë, se erdhi prej Hyjit dhe se tek Hyji po kthente ‑ ⁴ u ngrit nga darka, hoqi petkun e sipërm, mori një peshqir dhe u ngjesh. ⁵ Qiti ujë në legen dhe filloi t’ua lajë këmbët nxënësve dhe t’ua fshijë me peshqirin, me të cilin ishte ngjeshur. ⁶ Arriti kështu te Simon Pjetri. Ai i tha:

“Zotëri, ti të m’i lash këmbët?”

⁷ “Ç’po bëj unë ‑ iu përgjigj Jezusi ‑ ti tani nuk e kupton, do ta kuptosh më vonë.”

⁸ Pjetri iu përgjigj:

“Nuk do të m’i lash këmbët kurrë e për këtë jetë!”

“Nëse nuk do të laj ‑ i tha Jezusi ‑ nuk do të kesh pjesë me mua.”

⁹ Simon Pjetri iu përgjigj:

“Atëherë, Zotëri, jo veç këmbët e mia, por edhe duart, edhe kokën!”

¹⁰ Jezusi i tha:

“Kush është i larë, nuk i duhet të lajë tjetër përveç këmbët ‑ dhe është krejtësisht i pastër. Edhe ju jeni të pastër, por jo të gjithë.”

¹¹ Ngase e dinte se kush do ta tradhtojë, këndej edhe tha: “Nuk jeni të gjithë të pastër.”

¹² Pasi ua lau këmbët, mori petkun e sipërm të vetin, u ul prapë në tryezë dhe u tha:

“A e kuptoni çka ju bëra? ¹³ Ju më quani: Mësues e Zotëri. Mirë thoni, sepse unë jam. ¹⁴ Nëse, pra, unë ‑ Zotëria dhe Mësuesi ‑ ju lava këmbët, duhet që edhe ju t’ia lani këmbët njëri‑tjetrit. ¹⁵ Ju dhashë shembull që, sikurse ju bëra unë juve, të bëni edhe ju.

¹⁶ “Përnjëmend, përnjëmend po ju them: nuk është shërbëtori më i madh se zotëria i tij as i dërguari më i madh se dërguesi.

¹⁷ Pasi tani i dini këto, të lumët ju nëse edhe do t’i zbatoni! ¹⁸ Nuk po flas për ju të gjithë. Unë i njoh ata që zgjodha. Por ‑ le të shkojë në vend fjala e Shkrimit të shenjtë: ‘Ai që ha bukën time, e ngriti thembrën e vet kundër meje.’

¹⁹ Po jua them që tani,

para se të ndodhë,

që, kur të ndodhë,

të besoni se UNË JAM.

²⁰ Përnjëmend, përnjëmend po ju them:

kush e pranon atë që dërgoj unë,

më pranon mua,

e kush më pranon mua,

pranon Atë që më dërgoi.”

Jezusi tregon tradhtarin

(Mt 26, 20‑25; Mk 14, 17‑21; Lk 22, 21‑23)

²¹ Si i tha këto, Jezusi, i tronditur në shpirt, shpalli:

“Përnjëmend, përnjëmend po ju them:

njëri prej jush do të më tradhtojë.”

²² Atëherë nxënësit shikuan njëri‑tjetrin duke mos ditur për cilin po fliste. ²³ Njëri prej nxënësve, ai, të cilin Jezusi e donte veçanërisht, ishte në tryezë përbri parzmës së Jezusit. ²⁴ Atëherë Simon Pjetri i dha shenjë ta pyeste Jezusin për cilin po thoshte: ²⁵ Ky atëherë iu mbështet Jezusit në parzëm dhe e pyeti:

“Zotëri, cili është?”

²⁶ Jezusi iu përgjigj:

“Ky, të cilit po ia jap kafshatën pasi ta ngjyej në kupë.”

Atëherë e ngjeu kafshatën [e mori dhe] ia dha Judës së Simon Iskariotit. ²⁷ Pas kësaj kafshate në të hyri djalli.

Atëherë Jezusi i tha:

“Ç’ke në mend të bësh, bëje shpejt!”

²⁸ Askush prej atyre që ishin në tryezë nuk e mori vesh pse i tha ashtu. ²⁹ E, pasi Juda mbante qesen, disa menduan se Jezusi i tha të shkojë të blejë çka duhet për festë, ose t’u japë ndonjë gjë skamnorëve.

³⁰ Juda, posa mori kafshatën, menjëherë doli jashtë. Ishte natë.

Urdhri i ri

³¹ Pasi Juda doli përjshta, Jezusi tha:

“Tani u lavdërua Biri i njeriut!

Edhe Hyji u lavdërua në të!

³² [Nëse Hyji u lavdërua në të]

edhe Hyji do ta lavdërojë atë në vetvete.

Po, madje menjëherë do ta lavdërojë!

³³ Fëmijëzit e mi!

Edhe pak kohë jam me ju!

Do të më kërkoni,

por, siç u thashë judenjve,

tani po ju them edhe juve:

‘ku unë po shkoj,

ju nuk mund të vini.’

³⁴ Po ju jap një urdhër të ri:

Duajeni njëri‑tjetrin!

Sikurse unë ju desha ju,

duajeni edhe ju njëri‑tjetrin!

³⁵ Nëse e doni njëri‑tjetrin,

të gjithë do t’ju njohin se jeni nxënësit e mi.”

Jezusi paralajmëron mohimin e Pjetrit

(Mt 26, 31‑35; Mk 14, 27‑31; Lk 22, 31‑34)

³⁶ Simon Pjetri i tha:

“Zotëri, ku mendon të shkosh?”

Jezusi [iu] përgjigj:

“Ku unë mendoj të shkoj, ti tani nuk mund të më ndjekësh; por më vonë do të më ndjekësh.”

³⁷ “Zotëri ‑ i tha atëherë Pjetri ‑ E pse tani nuk mund të vij pas teje? Unë do ta jap jetën për ty!”

³⁸ Jezusi u përgjigj:

“Ti do ta jepësh jetën tënde për mua? Përnjëmend, përnjëmend po të them: para se të këndojë gjeli, ti do të më mohosh tri herë!”

Kapitujt