Kapitujt

Veprat e Apostujve: 28. Pali në ishullin e Maltës

¹ Vetëm pasi shpëtuam e morëm vesh se ishulli quhej Maltë. ² Vendasit na treguan një njerëzi të jashtëzakonshme. Ndezën një zjarr të madh e të gjithëve na afruan përreth tij, sepse kishte filluar të bjerë shi e bënte ftohtë. ³ Pali mblodhi një krah rrozga e i hodhi në zjarr. Kur, ja, prej të nxehtit doli një gjarpër dhe iu kap për dore. ⁴ Kur vendasit panë se si gjarpri i varej për dore, i thanë njëri‑tjetrit: “Ky njeri qenka me siguri vrasës: i shpëtoi detit, por Drejtësia nuk e lë të jetojë!” ⁵ Pali e shkundi gjarprin në zjarr e nuk i ndodhi kurrnjë e keqe. ⁶ Ata pritnin që menjëherë të ënjtej e të binte i vdekur, porse, pas një pritjeje të gjatë, panë se atij s’po i ndodhte asgjë e jashtëzakonshme. Atëherë ndërruan mendim e thoshin: “Qenka hyj!”

⁷ Në afërsi të atij vendi ishte prona e kryetarit të ishullit, që quhej Publius. Ai na priti e na përbujti bujarisht për tri ditë. ⁸ I ati i Publit ishte në shtrat ndër ethe e i sëmurë nga barku i keq. Pali hyri tek ai, u lut, e bekoi duke vënë duart mbi të dhe e shëroi. ⁹ Pas kësaj ngjarjeje filluan të vijnë edhe të sëmurë të tjerë të ishullit e shëroheshin. ¹⁰ Ata atëherë na bënë nderime të shumta e, kur rimorëm lundrimin, na sollën ushqimet që na nevojiteshin.

Pali arrin në Romë

¹¹ Pas tre muajsh lundruam me një anije prej Aleksandrie e cila kishte dimëruar në ishull e për shenjë kishte Dioskurët. ¹² Kur mbërritëm në Sirakuzë, u ndalëm aty tri ditë. ¹³ Prej këndej, duke lundruar buzë bregut, u kapëm në Regj. Të nesërmen filloi të fryejë shiroku e për dy ditë arritëm në Puteol, ¹⁴ ku gjetëm disa vëllezër, të cilët na ndalën të rrinim tek ata shtatë ditë.

E kështu arritëm në Romë.

¹⁵ Kur vëllezërit e atjeshëm dëgjuan se kemi arritur, na dolën para që prejTregut të Apiut e deri te Tri Pijetoret. Pali, kur i pa, falënderoi Hyjin dhe u ngushëllua në shpirt.

¹⁶ Kur arritëm në Romë, Pali e mori lejen të kishte banesën e vet të veçantë me një ushtar që e ruante.

Pali predikon në Romë

¹⁷ Pas tri ditësh Pali i grishi në takim udhëheqësit e judenjve. Kur erdhën, u tha:

“Vëllezër, edhe pse unë nuk kam bërë asgjë as kundër popullit tonë, as kundër traditave të të parëve, megjithatë në Jerusalem më kanë lidhur e më kanë dorëzuar romakëve. ¹⁸ Romakët, pasi më morën në pyetje, deshën të më lirojnë, sepse nuk kisha bërë kurrfarë vepre që të meritoja vdekjen. ¹⁹ Por, pasi judenjtë kundërshtuan, qesh i shtrënguar t’i drejtohem gjyqit të Cezarit: e jo, pra, që kam pasur për qëllim ta padis për ndonjë gjë timen. ²⁰ Pra, për këtë arsye kërkova të takohem me ju e të bisedojmë, sepse për të vërtetë, këto pranga i mbaj për shkak të shpresës së Izraelit.”

²¹ Ata i thanë:

“Ne nuk kemi marrë prej Judeje kurrfarë letre lidhur me ty e, as prej vëllezërve që erdhën prej andej, s’kemi dëgjuar gjë të keqe as kurrfarë fjale për ty. ²² Megjithatë ne dëshirojmë të dëgjojmë prej teje çka ti mendon, sepse për atë sekt dimë vetëm se has gjithkund në kundërshtime.”

²³ Atëhere, pasi ia caktuan ditën, erdhën në banesën e tij në një numër edhe më të madh. Në shtjellimin e vet, Pali u dëshmonte Mbretërinë e Hyjit e, prej mëngjesit deri në mbrëmje u mundua t’ua mbushë mendjen të besojnë në Jezusin në bazë të Ligjit të Moisiut e të Profetëve. ²⁴ Fjalët e tij disave ua mbushën mendjen, kurse disa të tjerë s’deshën të binden. ²⁵ Kur, ashtu të pa marrë vesh me njëri-tjetrin, po shpërndaheshin, Pali shtoi edhe këtë fjalë:

“Mirë u tha Shpirti Shenjt të parëve tuaj me gojë të Isaisë profet:

²⁶ ‘Shko te ky popull e thuaj:

me veshë tuaj do të dëgjoni,

por gjë s’do të kuptoni;

mirë do të shikoni,

por gjë s’do të shihni.

²⁷ Guruar është zemra e këtij populli,

veshët u janë shurdhuar,

sytë u janë verbuar,

që me sy të mos shohin,

me veshë të mos dëgjojnë,

që të mos kthehen

e unë t’i shëroj.’

²⁸ Ta dini, pra, të gjithë: Shëlbimi i Hyjit u është dërguar popujve joçifutë. Ata do ta dëgjojnë. ”^[29]

³⁰ Plot dy vjet jetoi Pali në banesën që vetë e paguante. Aty i pranonte të gjithë ata që shkonin në takim me të. ³¹ Predikonte Mbretërinë e Hyjit dhe mësonte me liri të plotë e pa kurrfarë pengese të vërtetën mbi Jezu Krishtin Zot.

Kapitujt