Kapitujt

Veprat e Apostujve: 8. Sauli salvon Kishën

¹ Edhe Sauli e dha pëlqimin e vet për vrasjen e Shtjefnit.

Sauli salvon Kishën

Po atë ditë u bë salvim i madh kundër Kishës në Jerusalem. Të gjithë, me përjashtim të apostujve, u shpërndanë nëpër krahinat e Judesë e të Samarisë. ² Disa njerëz të përshpirtshëm e varrosën Shtjefnin dhe bënë gjëmë të madhe për të. ³ Ndërkaq, Sauli bënte çmosin për ta asgjësuar Kishën: hynte nëpër shtëpi, merrte burra e gra dhe i dorëzonte në burg.

Predikimi i Ungjillit në Samari

⁴ Ata, pra, të cilët qenë shpërndarë, shkonin prej një vendi në një vend tjetër dhe predikonin Fjalën. ⁵ Kështu Filipi zbriti në qytet të Samarisë dhe filloi të predikojë Mesinë. ⁶ Turmat ua vinin veshin me kujdes mësimeve të Filipit, sepse i dëgjonin dhe i shikonin shenjat e mrekullueshme që bënte. ⁷ E njëmend, prej shumë të djallosurish dilnin shpirtrat e ndytë duke bërtitur me zë të lartë, shëroheshin shumë të paralizuar e të çalë. ⁸ Dhe u bë gëzim i madh në atë qytet.

⁹ Në atë qytet një njeri që quhej Simon për një kohë të gjatë merrej me mjeshtrinë e shortisë dhe e Samarisë e mashtronte duke thënë për vetveten se është njeri i madh. ¹⁰ Të gjithë, i madh e i vogël, ishin nën ndikimin e tij dhe thoshin: “Ky njeri është Fuqia hyjnore, ajo që quhet e ‘Madhe’.” ¹¹ E dëgjonin sepse për një kohë të gjatë i mahniste duke bërë shorti të ndryshme. ¹² Porse, kur i besuan Filipit që u predikonte Mbretërinë e Hyjit dhe Emrin e Jezusit Mesi ‑ pranuan të pagëzohen burra e gra. ¹³ Besoi edhe Simoni dhe, pasi u pagëzua, nuk i ndahej Filipit. Duke parë shenjat dhe mrekullitë që bëheshin, ishte i mahnitur.

¹⁴ Kur apostujt dëgjuan në Jerusalem se Samaria e kishte pranuar Fjalën e Hyjit i dërguan atje Pjetrin e Gjonin. ¹⁵ Këta zbritën atje, u lutën për ta që ta merrnin Shpirtin Shenjt, ¹⁶ sepse ende nuk kishte zbritur mbi asnjërin ndër ta; ata vetëm ishin pagëzuar në Emër të Jezusit Zot. ¹⁷ Atëherë vunë duart mbi ta dhe ata morën Shpirtin Shenjt.

¹⁸ Kur Simoni pa se me vënien e duarve të apostujve jepej Shpirti Shenjt, u ofroi apostujve të holla ¹⁹ duke thënë:

“Ma jepni edhe mua pushtetin që, kujt t’i vë duart, të marrë Shpirtin Shenjt.”

²⁰ Pjetri iu përgjigj:

“Të hollat e tua dhe ty me to ju marrtë ezezëdita, kur të shkoi mendja se me të holla mund të fitohet dhurata e Hyjit! ²¹ Ti s’ke as pjesë as trashëgim në këtë gjë, sepse zemra jote s’është e drejtë para Hyjit. ²² Pendohu për këtë mbrapshti dhe lute Zotin se ndoshta të falet synimi i zemrës sate; ²³ sepse po shoh se qenke ‘vrer i hidhur’ dhe ‘hekura të së keqes’”.

²⁴ Simoni u përgjigj: “Lutjuni ju Zotit për mua që të mos më ndodhë gjë prej atyre që thatë.”

²⁵ Dy apostujt, pasi dhanë dëshmi dhe predikuan fjalën e Hyjit, u kthyen në Jerusalem duke ungjillëzuar shumë fshatra të samaritanëve.

Filipi dhe oborrtari nga Etiopia

²⁶ Engjëlli i Zotit iu drejtua Filipit dhe i tha: “Ngrihu e shko në jug udhës që shpie nga Jerusalemi për në Gazë; ajo është e shkretë.” ²⁷ Ai u ngrit dhe shkoi. Dhe ja, një etiopas, oborrtar dhe funksionar i lartë i Kandacës, mbretëreshës së Etiopisë dhe mbarështues kryesor i të gjitha visareve të saj! Kishte qenë për shtegtim në Jerusalem ²⁸ e po kthente. Ndenjur në karrocën e vet, po lexonte Isainë profet. ²⁹ Atëherë Shpirti Shenjt i tha Filipit: “Shpejto e zëre atë karrocë!” ³⁰ Filipi vrapoi dhe e dëgjoi se po lexonte Isainë profet. I tha:

“Vallë a vërtet e merr vesh atë që po lexon?”

³¹ “E si mundem ‑ iu përgjigj ai ‑ kur nuk e kam atë që të më udhëzojë?” dhe e grishi Filipin të hipte e të ulej afër tij.

³² Pjesa që po lexonte prej Shkrimit të shenjtë ishte kjo:

‘E çuan porsi delen që çohet në thertore,

ishte porsi qengji i pazë në duart e qethësit.

Nuk e çeli gojën e vet.

³³ Në përvujtërimin e tij iu mohua e drejta.

Kush do ta përshkruajë fatin e tij?

Sepse jeta e tij hiqet nga toka.’

³⁴ Atëherë oborrtari iu drejtua Filipit: “Të lutem për kë e thotë këtë profeci? Për vetveten apo për ndokënd tjetër?” ³⁵ Atëherë Filipi mori fjalën e, duke u nisur prej këtij teksti të Shkrimit të shenjtë, ia kumtoi Ungjillin e Jezusit.

³⁶ Duke udhëtuar kështu, arritën te një ujë dhe oborrtari tha:

“Qe ujët! Çka më pengon të pagëzohem?”^[37]

³⁸ Urdhëroi të ndalet karroca dhe të dy, Filipi e oborrtari, zbritën në ujë e Filipi e pagëzoi. ³⁹ Kur dolën nga ujët, Shpirti i Hyjit e rrëmbeu Filipin dhe oborrtari nuk e pa më. Ai e vazhdoi rrugën e vet me gëzim, ⁴⁰ kurse Filipi u gjend në Azot. Vazhdoi prej andej udhën duke predikuar Ungjillin nëpër të gjitha qytetet derisa arriti në Cezare.

Kapitujt