Kapitujt

Veprat e Apostujve: 11. Pjetri përligjet para Kishës në Jerusalem

¹ Ndërkaq apostujt dhe vëllezërit në Jude morën vesh se edhe paganët e pranuan fjalën e Hyjit, ² dhe, kur Pjetri u ngjit në Jerusalem, e sulmonin besimtarët e rrethprerë ³ dhe i thoshin: “Ke hyrë në shtëpi të të parrethprerëve dhe ke ngrënë me ta.”

⁴ Atëherë Pjetri filloi t’ua shpjegojë fill e për pe krejt ngjarjen.

⁵ “Isha ‑ tha ‑ në qytet të Jopës në lutje, kur, ja, në vegim, shoh një dukuri: një gjë, porsi një pëlhurë të madhe me katër këndet e lidhura që po zbriste nga qielli te unë. ⁶ Kur çova sytë dhe vërejta, pashë shtazë tokësore katërkëmbëshe, egërsira, zvarranikë dhe shpendë qielli. ⁷ Dëgjova edhe zërin që më tha: “Çohu, Pjetër, prej e ha!’ ⁸ Unë thashë. ‘Kurrsesi, o Zot! Unë askurrë nuk kam shijuar me gojë kafshë të ndytë e të papastër.’ ⁹ E zëri përsëri prej qielli, së dyti. ‘Çka Hyji pastroi, ti mos e shpall të papastër!’ ¹⁰ Kjo u përsërit tri herë, e atëherë gjithçka u tërhoq përsëri në qiell.

¹¹ Dhe ja, menjëherë erdhën tre njerëz para shtëpisë ku unë isha, të dërguar tek unë prej Cezaresë. ¹² Shpirti Shenjt më tha të shkoj me ta pa farë mëdyshjeje. Me mua erdhën edhe këta gjashtë vëllezër dhe hymë në shtëpinë e njeriut. ¹³ Ai na tregoi se si e kishte parë engjëllin në shtëpinë e vet, i cili kishte zënë vend para tij, e i kishte pasë thënë: ‘Dërgo në Jopë dhe thirre Simonin që quhet Pjetër ¹⁴ e ai do të kumtojë fjalët me anë të të cilave do të shëlbohesh ti dhe mbarë familja jote.’

¹⁵ Tashti, posa fillova të flas, zbriti mbi ta Shpirti Shenjt siç pati zbritur mbi ne në fillim. ¹⁶ Atëherë m’u kujtua fjala e Zotërisë: ‘Gjoni ka pagëzuar me ujë, ndërsa ju do të pagëzoheni me Shpirtin Shenjt.’ ¹⁷ Nëse, pra, Hyji u dha atyre të njëjtën dhuratë sikurse neve kur e pranuam besimin në Jezu Krishtin Zot, kush isha unë për të penguar Hyjin?”

¹⁸ Këto fjalë i qetësuan dhe filluan të lavdërojnë Hyjin duke thënë. “Hyji, pra, edhe paganëve u dhuroi kthimin që shpie në jetë.”

Kisha në Antioki

¹⁹ Ndërkaq, ata që u shpërndanë për shkak të salvimit që u bë lidhur me Shtjefnin, arritën deri në Fenici, në Qipro e në Antioki. Këta nuk ua predikuan fjalën tjerëve përveç hebrenjve. ²⁰ Por disa prej tyre, që ishin prej Qipros e prej Cirenës, kur erdhën në Antioki, filluan t’u predikojnë edhe grekëve e t’ju kumtojnë si Lajm të mirë: Jezusi është Zot. ²¹ Dora e Zotit u ndihmonte e shumë njerëz besuan dhe u kthyen kah Zoti.

²² Lajmi i këtyre ngjarjeve arriti në Kishën e Jerusalemit e kjo dërgoi Barnabën në Antioki.

²³ Kur ai arriti dhe pa hirin e Hyjit, u gëzua dhe i nxiti të qëndrojnë me gjithë shpirt në Zotin. ²⁴ Ky ishte njëmend njeri i mirë, plot me Shpirt Shenjt dhe me fe. Një numër i madh njerëzish iu shtua Zotit.

²⁵ Atëherë Barnaba u drejtua për në Tars për të gjetur Saulin. ²⁶ Kur e gjeti e çoi në Antioki. Plot një vit qëndruan në atë bashkësi duke mësuar një shumicë shumë të madhe nxënësish. Në Antioki nxënësit për të parën herë u quajtën “të krishterë.”

²⁷ Në ato ditë disa profetë zbritën prej Jerusalemit në Antioki. ²⁸ Njëri prej tyre që quhej Agab, u ngrit dhe, i shndritur prej Shpirtit Shenjt, parakallëzoi që së shpjeti do të ndodhë në mbarë botën një uri e madhe. Kjo vërtet ngjau në kohën e sundimit të Klaudit. ²⁹ Prandaj vendosën që, sa të mundet secili prej nxënësve të mbledhë për t’u çuar ndihmë vëllezërve në Jude. ³⁰ Ashtu edhe bënë. Ndihmën ua dërguan udhëheqësve me anë të Barnabës e të Saulit.

Kapitujt