Kapitujt

Marku: 13. Paralajmërimi i rrënimit të Tempullit

¹ Ndërsa po dilte nga Tempulli, i tha njëri prej nxënësve të tij:

“Mësues! Shih çfarë gurësh e ç’ndërtesa!”

² Kurse Jezusi i tha:

“A po i sheh këto godina madhështore? Nuk do të mbesë as gur mbi gur pa u rrëzuar!”

Fillimi i vështirësive

(Mt 24, 3‑14; Lk 21, 7‑19)

³ Kur pastaj u ul të rrijë në Malin e Ullinjve përballë Tempullit, Pjetri, Jakobi, Gjoni e Andreu e pyetën veçmas:

⁴ “Na trego kur do të ndodhin këto dhe cila do të jetë shenja se të gjitha këto do të vërtetohen?”

⁵ Atëherë Jezusi nisi t’u flasë:

“Vëriani mendjen të mos ju gënjejë kush! ⁶ Sepse do të vijnë shumë njerëz në emrin tim e do t’ju thonë: ‘Unë jam!’ dhe do të gënjejnë shumëkënd. ⁷ Por edhe kur të dëgjoni për luftëra e për lajme luftërash, mos u shqetësoni! Këto duhet të ndodhin, por as atëherë ende nuk është mbarimi.

⁸ Sepse, do të ngrihet popull kundër popullit mbretëri kundër mbretërisë, do të ndodhin tërmete në vende të ndryshme e do të ketë uri. Ky është fillimi i vështirësive të tmerrshme.

⁹ Por ju kujdesuni për veten: do t’ju dorëzojnë gjyqeve, do t’ju frushkullojnë ndër sinagoga, do t’ju qesin para qeveritarëve e para mbretërve për shkak timin, që të dëshmoni para tyre. ¹⁰ Por më parë duhet t’u shpallet Ungjilli të gjithë popujve.

¹¹ Dhe kur t’ju çojnë për t’ju gjykuar, mos u shqetësoni që më parë se çka do të përgjigjeni; por flisni ç’t’ju jepet në atë çast, sepse nuk do të flisni ju, por Shpirti Shenjt. ¹² Vëllai do të dorëzojë vëllanë e vet në vdekje e babai fëmijën e vet. Fëmijët do të çohen kundër prindërve dhe do t’i vrasin. ¹³ Dhe do t’ju urrejnë të gjithë për shkak të emrit tim. Ai që do të qëndrojë deri në fund, do të shëlbohet.”

Vështirësia e madhe

(Mt 24, 15‑28; Lk 21, 20‑24)

¹⁴ “Kur të shihni ‘Tmerrimin e shkatërrimit’, se qëndron atje ku s’guxon të jetë ‑ kush lexon le ta marrë vesh ‑ atëherë ata që gjenden në Jude, le të ikin në male; ¹⁵ ai që ndodhet në pullaz, të mos zbresë e të mos hyjë në shtëpi të vet për të marrë ndonjë gjë; ¹⁶ po edhe ai që të ndodhet në arë, të mos kthehet mbrapa për të marrë mantelin e vet!

¹⁷ Mjerë gratë shtatzëna e ato me fëmijë në gji në ato ditë! ¹⁸ Lutuni që të mos bjerë në dimër, ¹⁹sepse në ato ditë do të jetë ‘mjerim aq i madh sa që nuk u pa kurrë një i tillë që nga zanafilla e krijesave që i krijoi Hyji ‘deri tani’ dhe nuk do të jetë më kurrë. ²⁰ Dhe, po të mos i kishte shkurtuar Zoti ato ditë, nuk do të shpëtonte njeri i gjallë. Por, për shkak të të zgjedhurve, ‑ që ai i zgjodhi për vete, ‑ i shkurtoi ato ditë.

²¹ Nëse atëherë do t’ju thotë ndokush: ‘Qe, Mesia është këtu!’, ose ‘Është atje!’ ‑ mos besoni! ²² Sepse do të ngrihen mesi të rrejshëm e profetë të rrejshëm, do të bëjnë shenja të çuditshme për të ngashënjyer në gabim, nëse është e mundur, të zgjedhurit. ²³ Ju vëriani mendjen vetes: ja, jua paralajmërova të gjitha!”

Ardhja e Birit të njeriut

(Mt 24, 29‑31; Lk 21, 25‑28)

²⁴ “Porse, në ato ditë, pas asaj vështirësie,

‘dielli do të terratiset,

hëna nuk do ta lëshojë dritën e vet,

²⁵ yjet do të bien prej qiellit

e trupat qiellorë do të lëkunden.’

²⁶ Atëherë do ta shohin ‘Birin e njeriut duke ardhur mbi re’ me fuqi të madhe e me lavdi. ²⁷ Ai do t’i dërgojë engjëjt e vet e do t’i bashkojë të zgjedhurit (e vet) nga katër anët e botës ‑ prej skajit të tokës deri në skaj të qiellit.”

Mësimi i shëmbëlltyrës së fikut

(Mt 24, 32‑35; Lk 21, 29‑33)

²⁸ “Mësoni prej shëmbëlltyrës së fikut:

Posa i lëngëzohen gemat e qet gjethe, e dini se vera është afër. ²⁹ Kështu edhe ju, kur të shihni se po ndodhin këto, ta dini se është afër ‑ te dera! ³⁰ Përnjëmend po ju them: nuk do të kalojë kjo brezni pa u bërë të gjitha këto. ³¹ Qielli e toka do të kalojnë, e fjalët e mia nuk do të kalojnë.”

Dita dhe ora e panjohur

(Mt 24, 36‑44)

³² “Sa për atë ditë e për atë orë, s’di askush, as engjëjt në qiell, as Biri, por vetëm Ati.

³³ Rrini me kujdes! Rrini zgjuar, sepse nuk e dini kur do të vijë ai çast. ³⁴ Me të do të ndodhë, si me atë njeri që, duke u nisur për rrugë, e la shtëpinë e vet dhe ua la nën kujdes shërbëtorëve: secilit ia caktoi punën e vet e derëtarit i urdhëroi të rrinte zgjuar. ³⁵ Prandaj: rrini zgjuar, sepse nuk e dini kur do të vijë i zoti i shtëpisë: në mbrëmje a në mesnatë, kur këndojnë gjelat apo në mëngjes ‑ ³⁶ që, nëse vjen papritmas, të mos ju gjejë fjetur.

³⁷ Çka po ju them juve, ua them të gjithëve: rrini zgjuar!”

Kapitujt