Kapitujt

Marku: 1. Predikimi i Gjon Pagëzuesit

¹ Fillimi i Ungjillit të Jezu Krishtit, Birit të Hyjit.

²Në përkim me fjalët që shkruan Isaia profet:

“Ja, unë po dërgoj lajmëtarin tim para teje

që do ta bëjë gati udhën tënde;

³ është zëri i njërit që bërtet në shkretëtirë:

‘bëni gati udhën e Zotërisë,

rrafshoni shtigjet e tij!’“,

⁴ në shkretëtirë u duk Gjon Pagëzuesi e predikonte një pagëzim pendese për faljen e mëkateve. ⁵ Mbarë krahina e Judesë e të gjithë jerusalemasit shkonin tek ai. Pasi ata i rrëfenin mëkatet e veta, Gjoni i pagëzonte në lumin Jordan.

⁶ Gjoni ishte i veshur me një petk prej leshi deveje e rreth ijesh kishte brez lëkure. Ushqehej me karkaleca e me mjaltë të egër.

⁷Në predikimet e veta thoshte:

“Pas meje po vjen një më i fortë se unë. Unë nuk jam i denjë as të ulem para tij për t’ia zgjidhur rripin e sandaleve të tij. ⁸ Unë ju pagëzova me ujë, ndërsa ai do t’ju pagëzojë me Shpirtin Shenjt.”

Pagëzimi i Jezusit

(Mt 3, 13‑17; Lk 3, 21‑22)

⁹ Në ato ditë erdhi Jezusi prej Nazaretit të Galilesë e Gjoni e pagëzoi në Jordan. ¹⁰ Dhe menjëherë, ndërsa po dilte nga uji, pa qiellin e hapur dhe Shpirtin në trajtë pëllumbi që po zbriste mbi të, ¹¹kurse prej qiellit jehoi zëri: “Ti je im Bir ‑ Djali i dishirit! Ty të miratova!”

Djalli e vë në provë Jezusin

(Mt 4, 1‑11; Lk 4, 1‑13)

¹² Menjëherë pastaj Shpirti Shenjt e shtrëngoi të shkojë në shkretëtirë. ¹³ Në shkretëtirë qëndroi dyzet ditë, ku qe vënë në provë prej djallit. Rrinte me egërsira dhe engjëjt i shërbenin.

Jezusi fillon veprimtarinë në Galile

(Mt 4, 12‑17; Lk 4, 14‑15)

¹⁴ Pasi e burgosën Gjonin, Jezusi shkoi në Galile. Atje predikonte Ungjillin e Hyjit. ¹⁵ Thoshte: “Koha u plotësua e Mbretëria e Hyjit është afër! Kthehuni e besojini Ungjillit!”

Thirrja e katër peshkatarëve

(Mt 4, 18‑22; Lk 5, 1‑11)

¹⁶ Ndërsa po kalonte bregut të Detit të Galilesë, Jezusi pa Simonin e Andreun, të vëllanë e Simonit, duke gjuajtur peshk ‑ ishin peshkatarë. ¹⁷ Jezusi u tha: “Ejani pas meje e do t’ju bëj peshkatarë njerëzish!” ¹⁸ Ata aty për aty i lanë rrjetat e shkuan pas tij. ¹⁹ Si eci edhe pak, pa Jakobin e Zebedeut e vëllain e tij, Gjonin: ishin në lundër e po arnonin rrjetat. ²⁰ Menjëherë i thirri edhe ata. Ata lanë të atin e vet Zebedeun në lundër bashkë me mëditësit dhe shkuan pas tij.

Njeriu që kishte djallin në trup

(Lk 4, 31‑37)

²¹ Arritën në Kafarnaum. Menjëherë, të shtunën, Jezusi hyri në sinagogë dhe filloi të mësojë. ²² Njerëzit mbetën të habitur nga mësimi i tij, sepse i mësonte si ai që ka autoritet e jo si skribët.

²³ Pikërisht atëherë ishte në sinagogën e tyre një njeri i pushtuar prej shpirtit të ndytë dhe bërtiti:

²⁴ “Çka ke me ne, o Jezu Nazareni? A erdhe të na shfarosësh? Unë e di kush je: Shenjti i Hyjit!”

²⁵ Jezusi iu kërcënua:

“Hesht dhe dil prej tij!”

²⁶ Shpirti i ndytë, si e përplasi pa mëshirë dhe si lëshoi një britmë të madhe, doli prej tij. ²⁷ Të gjithë u tmerruan dhe i thoshin njëri‑tjetrit:

“Ç’u bë kështu!?”

“Ja, një mësim i ri i pajisur me pushtet!”

“Ky u urdhëroka deri edhe shpirtrave të ndytë dhe ata po e dëgjokan!”

²⁸ E menjëherë u hap zëri për të gjithkund në katër anët e krahinës së Galilesë.

Shërime të shumta në popull

(Mt 8, 14‑17; Lk 4, 38‑41)

²⁹ Dhe menjëherë, posa dolën nga sinagoga, shkoi me Jakobin e me Gjonin në shtëpinë e Simonit e të Andreut.          ³⁰ Vjehrra e Simonit ishte në shtrat ndër ethe.

Menjëherë i treguan për të. ³¹ Jezusi u afrua, e kapi për dore dhe e ngriti. E lëshuan ethet dhe u shërbeu.

³² Në mbrëmje, në të perënduar të diellit, ia sollën para të gjithë të sëmurët dhe të djallosurit. ³³ Mbarë qyteti u mblodh para derës. ³⁴ Ai i shëroi të sëmurit ‑ ishin shumë dhe me sëmundje të ndryshme. Dëboi edhe shumë djaj. Por nuk i lejoi djajtë të flasin sepse e njihnin.

Jezusi qarkullon Galilenë

(Lk 4, 42‑44)

³⁵ Herët në mëngjes, kur ende ishte natë, Jezusi u çua e shkoi në një vend të pabanuar e atje lutej. ³⁶ Simoni me shokët e vet u vunë ta kërkojnë. ³⁷ Kur e gjetën i thanë:

“Të gjithë po të kërkojnë.”

³⁸ Ai u tha:

“Ejani të shkojmë gjetiu, në fshatrat e afërme që të predikoj edhe atje. Prandaj edhe erdha.”

³⁹ Dhe i ra kryq e tërthor Galilesë duke predikuar nëpër sinagogat e tyre dhe duke dëbuar djajtë.

Shërimi i një të gërbuluri

(Mt 8, 1‑4; Lk 5, 12‑16)

⁴⁰ Atëherë iu paraqit një i gërbulur, ra në gjunj dhe iu lut:

“Nëse do, mund të më pastrosh!”

⁴¹ Jezusi pati dhembshuri, shtriu dorën, e preku dhe i tha:

“Dua! Qofsh pastruar!”

⁴² Dhe aty për aty prej tij u zhduk gërbula dhe u shërua. ⁴³ Jezusi menjëherë e nisi të shkojë, por i urdhëroi rreptësisht:

⁴⁴ “Shih ‑ i tha ‑ mos i trego askujt, por shko, duku te prifti dhe, për shërimin tënd, kushto çka ka urdhëruar Moisiu ‑ atyre për dëshmi.”

⁴⁵ Por ai, posa doli, filloi të flasë e ta përflasë ngjarjen, kështu që Jezusi s’mund të hynte më haptas në qytet, por qëndronte përjashta në vende të pabanuara. E njerëzit shkonin tek ai nga çdo anë.

Kapitujt