Kapitujt

Sofonia: 2. Përfundim: grishje për kthim

2

¹ Mblidhuni, bashkohuni,

o popull i padashur,

² para se të shpërndaheni

e të treteni porsi byku,

para se të vijë mbi ju

hidhërimi i zem’rimit të Zotit,

para se të vijë mbi ju

Dita e furisë së Zotit!

³ Kërkojeni Zotin,

të gjithë ju, të përvuajturit e tokës,

ju që i kryeni urdhërimet e tij!

Kërkoni drejtësinë, kërkoni butësinë,

që disi të mund të fshiheni

Ditën e zem’rimit të Zotit!

II. KUNDËR PAGANËVE

Armiku nga perëndimi: filistenjtë

⁴ Ja, Gaza do të mbesë e shkretë,

Askaloni do të shkretohet,

Azoti në mesditë do të dëbohet,

Akaroni do të çrrënjoset!

⁵ Të mjerët ju që banoni brezin e detit,

populli i Kretës!

Ja fjala e Zotit kundër jush,

o Kanaan, tokë filistenjsh:

“Ashtu ty unë do të t’rrafshoj

sa që në ty banorë s’do të ketë!”

⁶ Brezi i detit po do të bëhet,

mriz barinjsh e vathë bagëtish!

⁷ Brezi i detit do t’i takojë

Tepricës së shtëpisë së Judës:

aty do t’i kenë kullotat,

në mbrëmje do të kthejnë të pushojnë

në shtëpitë e Askalonit,

kur t’i shohë të vijë Zoti Hyji i tyre

e ta përtërijë fatin e tyre.

Armiku nga lindja: Moabi e Amoni

⁸ “Kam dëgjuar për fyerjen e Moabit,

e për të sharat e Amonit,

kur e fyenë popullin tim

e u lëvduan për kufijtë e tyre!

⁹ Prandaj, pasha jetën time

‑ thotë Zoti i Ushtrive,

Hyji i Izraelit ‑

Moabi Sodomë do të bëhet,

bijtë e Amonit si Gomorra

pronë hallugash, grumbuj kripe,

shkretëtirë për jetë e mot!

Pre do t’i bëjë Teprica e popullit tim,

do t’i pronësojë Teprica e popullit tim!

¹⁰ Ky do të jetë çmimi i krenarisë së tyre,

sepse shanë edhe u krenuan

kundër popullit të Zotit të Ushtrive.

¹¹ I tmerrshëm do të jetë Zoti kundër tyre,

kur t’i zhdukë të gjitha hyjnitë e tokës,

do të përkulen para tij,

secili në vendin e vet,

ishujt e të gjitha kombeve!”

Armiku i jugut: Etiopia

¹² “Po edhe ju, o etiopas,

do të priteni prej shpatës sime!”

Armiku i veriut: Asyri

¹³ Kundër veriut do ta ngrejë dorën,

Asyrinë do ta shfarosë,

shkretëtirë do ta bëjë Ninivën,

vend të thatë porsi shkretëtirë.

¹⁴ Mes saj do të mrizojnë grigjat,

gjithfarë lloji kafshësh të gjalla.

Pelikan e kukuvajkë

do të pushojnë në kapitele të saj,

në dritare do të buçasë huti,

në prag të derës do të krokasë korbi,

trau i cedrit pse i ra!

¹⁵ Ky është qyteti gazmues,

që jetonte në siguri,

që thoshte në zemrën e vet:

‘Unë jam! Përveç meje tjetër s’ka!’

Po si kështu u bë shkretëtirë,

strofull bishash?!

Përbri tij kushdo kalon

i fërshëllen e i bën me dorë!

Kapitujt