Kapitujt

Vajtimet: 5. vajtimi i pestë

¹ Të të bjerë ndër mend, o Zot, se çka na

gjeti,

shikoje e shihe poshtërimin tonë!

² Trashëgimi ynë kaloi në duar të të huajve,

shtëpitë tona në duar të barbarëve!

³ U bëmë bonjakë, fëmijë të pababë,

nënat tona porsi të veja!

⁴ Të blerë me para ujët tonë pimë,

drutë tona duhet t’i blejmë.

⁵ Me zgjedhë në qafë para na grahin,

u këputëm, s’na lënë të pushojmë!

⁶ Egjiptianëve e asirëve u shtrijmë dorën,

për të na dhënë një kafshatë bukë!

⁷ Etërit tanë mëkatuan, më nuk janë,

por ne po e lajmë fajin e tyre.

⁸ Skllevërit po sundojnë mbi ne,

s’na shpëton kush prej dorës së tyre.

⁹ Me rrezik të jetës e fitojmë bukën

para shpatës në shkretëtirë.

¹⁰ Lëkura jonë digjet si furra

për shkak të flakës së urisë.

¹¹ Në Sion i dhunuan gratë,

virgjërat në qytete të Judës.

¹² Me duar të tyre i varën princat,

s’i nderuan f’tyrat e pleqve.

¹³ Djelmoshat i mbartën mokrat,

nën barrë të druve u rrëzuan fëmijët.

¹⁴ Në log të kuvendit s’dalin pleqtë,

të rinjtë më muzikës s’i bien.

¹⁵ Zemrës sonë i humbi gëzimi,

në zi u kthyen vallet tona.

¹⁶ Nga koka na ra kurora,

të mjerët ne se kem’ mëkatuar!

¹⁷ Këndej pikëlluar është zemra jonë,

prandaj sytë na u errësuan,

¹⁸ pse u shkretua mali i Sionit,

nëpër të shëtisin dhelprat.

¹⁹ Por ti, o Zot, ti qëndron përgjithmonë,

froni yt brezni në brezni.

²⁰ Pse gjithnjë na lë në harresë,

për kohë të gjatë do të na harrosh?

²¹ Na kthe, o Zot, e ne do të kthehemi,

përtëriji ditët tona si në kohë të vjetra!

²² Pra krejtësisht, thua, na përbuze,

i zemëruar kundër nesh pa masë?

Kapitujt