Kapitujt

Psalmet: 1. LIBRI I /Psalmet 1 41/

1

PSALMI 1

Dy udhët

¹ Lum njeriu që nuk i ndjek këshillat e keqbërësve,

që nuk qëndron në udhën e mëkatarëve

e nuk rri së bashku me përqeshës,

² por kënaqet në Ligjin e Zotit

dhe e kujton atë ditë e natë.

³ Ai është porsi pema e mbjellë në bregun e ujit që rrjedh,

e cila frytin e vet e jep në stinë

dhe gjethet kurrë s’i vyshken:

i ecën mbarë gjithçka të ndërmarrë.

⁴ Jo, kështu jo, s’do t’u ndodhë të paudhëve,

por ata janë porsi byku që shpërndan era.

⁵ Prandaj të paudhët s’do t’i bëjnë ballë gjyqit

as mëkatarët bashkimit të të drejtëve!

⁶ Sepse Zoti e di udhën e të drejtëve,

kurse udha e keqbërësve do të mbarojë.

PSALMI 2

Drama mesianike

¹ Përse paganët çohen peshë

e përse popujt bluajnë punë të kota?

² Mbretërit e tokës po ngrihen,

princat me përbetim çohen kundër Zotit e Mesisë së tij:

³ “Le t’i këputim vargjet e tyre,

le ta flakim prej nesh zgjedhën e tyre”!

⁴ Qeshet Ai që selinë e ka në qiell,

i Larti Zot i përqesh ata!

⁵ Pastaj u thotë në hidhërimin e vet,

me zemërimin e hidhërimit të vet i huton:

⁶ “Unë e kam shuguruar mbretin tim

mbi Sion, malin tim të shenjtë”!

⁷ Unë do ta shpall vendimin e Zotit.

Ai më tha: “Ti je im Bir,

unë sot të linda!

⁸ M’i kërko e unë për pronë do të t’i jap popujt,

nën sundimin tënd gjithçka përfshin toka.

⁹ Sundo mbi ta me skeptër hekuri

dhe do t’i thyesh porsi vegsha vorbëtari”!

¹⁰ E tanipra, merrni vesh, o mbretër,

mësoni ju që gjykoni dheun!

¹¹ Shërbejini Zotit me druajtje të madhe,

nënshtrojuni Atij me nderim e dridhje,

¹² bëni siç kërkon Ai që të mos hidhërohet

e të sharroni nga udha.

Papritmas flakë i ndizet zemërimi.

Lum zemra e atyre që shpresojnë në Të!

PSALMI 3

Lutja në mëngjes e të drejtit të përndjekur

¹Psalm. I Davidit. Kur u arratis para birit të vet Absalomit.

² Sa shumë janë, o Zot, ata që më salvojnë!

Sa shumë nga ata që po më çohen kundër!

³ Shumë janë ata që thonë për mua:

“As Hyji më nuk do ta shpëtojë”!

⁴ Por ti, o Zot, je mbrojtësi im,

nderi im që lart ma mban kokën!

⁵ Zërin tim e lartësoj te Zoti

dhe më vështron prej malit të vet të shenjtë.

⁶ Unë bie në shtrojë e fle

e prapë zgjohem: sepse Zoti më ruan.

⁷ Jo, nuk i druaj njerëzit edhe me mijëra në qofshin

që përqark më rrethojnë porsi armiq.

Ngrihu, o Zot, më shpëto, o Hyji im!

⁸ Shpullë ua pëlcet turinjve armiqve të mi,

dhëmbët ua thyen mëkatarëve!

⁹ Shpëtimi vjen prej Zotit:

bekimi yt mbi popullin tënd!

PSALMI 4

Lutja e mbrëmjes

¹ Mjeshtrit të korit. Për istrumente me korda. Psalm. I Davidit.

² Kur të të thërras në ndihmë, më dëgjo, o Hyj, drejtësia ime!

Ti që më shpëtove në vështirësi:

ki mëshirë për mua e ma dëgjo lutjen!

³ Deri kur, o njerëz, do të jeni zemërgurë?

Përse e doni kotësinë e ndiqni gënjeshtrën?

⁴ Dijeni: Zoti bën mrekulli për shenjtin e vet,

Zoti më dëgjon kur unë e thërras në ndihmë.

⁵ Zemërohuni e mos mëkatoni,

përsiatni në zemrat tuaja,

në shtrojat tuaja e qetësohuni.

⁶ Flijoni fli drejtësie

e shpresën kijeni në Zotin!

⁷ Shumë thonë: “Kush do të na bëjë ta shohim fatbardhësinë”?

Le të ndritë mbi ne, o Zot, drita e fytyrës sate!

⁸ Ti ndikove në zemrën time më shumë gëzim

sesa kur të tjerëve u bëhet grurë e verë me shumicë!

⁹ Posa bie në shtrojë

gjumi menjëherë më merr në qetësi,

sepse vetëm ti, o Zot, ma jep pushimin e qetë.

PSALMI 5

Lutja e mëngjesit

¹ Mjeshtrit të korit. Me fyej. Psalm. I Davidit.

² Dëgjoji, o Zot, fjalët e mia,

kuptoje dënesën time!

³ Dëgjoje zërin e britmës sime,

Mbreti im e Hyji im!

⁴ Sepse ty ta drejtoj lutjen time, o Zot,

që në mëngjes e dëgjon zerin tim:

që në mëngjes dal para teje e pres.

⁵ Sepse ti nuk je Hyj që i pëlqen padrejtësia,

pranë teje nuk ka vend keqbërësi,

⁶ keqbërësit nuk mund të qëndrojnë përpara syve të tu.

⁷ Ti i urren të gjithë ata që bëjnë keq,

i zhduk të gjithë ata që flasin gënjeshtra;

Të neverit gjakësori e tradhtari.

⁸ E unë në saje të dashurisë sate të madhe

do të hyj në Shtëpinë tënde,

do të bie përmbys me nderim

në Tempullin tënd të shenjtë.

⁹ O Zot, më prij udhës së drejtësisë sate,

për shkak të armiqve të mi,

rrafsho para meje udhën tënde.

¹⁰ Jo, s’ka çiltërsi në gojën e tyre,

humnerë është zemra e tyre,

gurmazi i tyre varr i hapur

e me gjuhë përkëdhelin.

¹¹ Ndëshkoji ata, o Perëndi,

poshtë le t’u bien synimet,

dëboji për shkak të pabesive të shumta të tyre,

sepse ngritën kokë kundër teje, o Zot.

¹² Le të gëzohen ata që mbështeten në ty,

le të galdojnë përherë e në amshim!

Mbroji dhe le të gëzohen në ty

të gjithë ata që e duan Emrin tënd!

¹³ Sepse ti, o Zot, e bekon të drejtin,

si shqyt e mbron dashamirësia jote.

PSALMI 6

Thirrje në ndihmë në vështirësi

¹ Mjeshtrit të korit. Për instrumenta me korda. Në oktavë.

Psalm. I Davidit.

² O Zot, mos më qorto në zemërimin tënd

as mos më ndëshko në hidhërimin tënd!

³ Ki mëshirë për mua, o Zot, se më shkatërroi sëmundja,

më shëro, o Zot, se u thërmuan eshtrat e mi.

⁴ Shpirti im është tejet i shqetësuar,

e ti, o Zot ‑ e deri kur... ?

⁵ Kthehu, o Zot, deh më shëro,

më shpëto në saje të mirësisë sate!

⁶ Sepse ndër të vdekur kush të kujton,

në Nëntokë kush të këndon lavde?

⁷ Plasa duke gjëmuar,

natë për natë e laj shtratin tim,

me lotët e mi e laj shtrojën time.

⁸ Sytë e mi po shqimen nga vajtimi,

u plaka mes armiqve të mi.

⁹ Largohuni prej meje të gjithë ju që bëni keq,

sepse Zoti e dëgjon zërin e dënesës sime!

¹⁰ Zoti e dëgjon lutjen time,

Zoti e pranon lutjen time!

¹¹ U turpërofshin dhe tmerrësisht u hutofshin armiqtë e mi

e, të çnderuar, shpejt u kthefshin mbrapa!

PSALMI 7

Lutja e të drejtit të përndjekur

¹ Ankim. I Davidit. E këndoi për nder të Zotit për shkak të fjalëve të Kus Beniaminasit.

² Ndore tënde, o Zot, Hyji im!

Më shpëto prej të gjithë salvuesve të mi e më liro

³ që të mos ma rrëmbejnë shpirtin porsi luani

që shqyen kur s’ka kush të shpëtojë!

⁴ Por, o Zot, Hyji im, nëse veprova kështu:

nëse gjendet padrejtësi në duart e mia,

⁵ nëse ia ktheva me të keqe bamirësit tim,

nëse e kurseva salvuesin e padrejtë,

⁶ më ndjektë armiku e më pushtoftë:

jetën time përdhe e shqelmoftë,

nderin tim pluhur e bëftë!

⁷ Ngrihu, o Zot, në zemërimin tënd,

ngrihu kundër tërbimit të armiqve të mi,

ngrihu, Hyji im, në gjyqin që caktove!

⁸ Le të të rrethojë kuvendi i popujve,

por ti prej së larti sillu kundër tij!

⁹ Zoti vendos mbi çështjet e popujve!

Më gjyko, o Zot, sipas drejtësisë sime,

dhe sipas pafajësisë sime.

¹⁰ Le të zhduket fajësia e mëkatarëve,

lart ngrite të drejtin, Hyji i drejtë,

që shqyrton zemrat e veshkat!

¹¹ Mburoja ime është në Hyjin

që i shpëton zemërdrejtët.

¹² Hyji është gjykatës i drejtë,

i fortë e që zemërohet çdo ditë.

¹³ Vallë, a s’do ta mprehë përsëri shpatën e vet,

s’do ta ngrehë harkun e s’do ta mbajë gati?

¹⁴ Gati i bëri armët vdekjeprurëse,

shigjetat e veta flakë i skuqi!

¹⁵ Ja, keqbërësi lindi padrejtësinë:

ngjizi shpirtligësinë e lindi tradhtinë.

¹⁶ Hapi gropën dhe e thelloi:

ai vetë bie në gropën që çel.

¹⁷ Shpirtligësia e tij do të bjerë mbi kokë të tij,

dhuna e tij do t’i bjerë në majë të kokës së tij!

¹⁸ E unë do ta lavdëroj Zotin, sepse është i drejtë,

lavde do t’i këndoj Emrit të të Lartit Zot.

PSALMI 8

Bujaria e Krijuesit e fuqia e Emrit të tij

¹ Mjeshtrit të korit. Në mënyrë këndimi me “Shtrydhës...” Psalm. I Davidit.

² O Zot, Zoti ynë,

sa i mrekullueshëm është Emri yt mbi mbarë dheun!

Me madhëri e tejkalon edhe qiellin!

³ Prej gojës së ferishteve e të foshnjave

lavdinë e bëre gati kundër armiqve

që t’i bësh të heshtin armiq e kryengritës.

⁴ Kur e sodis qiellin ‑ veprën e gishtave të tu,

hënën e yjet që ti i vendose,

⁵ çka është atëherë njeriu që ta kujtosh,

biri i Adamit që të përkujdesesh për të?

⁶ E pra, e bëre pak më të vogël se engjëjt,

e kurorëzove me lavdi e shkëlqim,

⁷ i dhe pushtet mbi veprat e duarve të tua.

Gjithçka vure nën këmbët e tija:

⁸ delet e kafshët të gjitha,

për më tepër edhe egërsirat e fushës,

⁹ shpëndët e ajrit dhe peshqit e detit,

të gjitha që përshkojnë udhët e detit!

¹⁰ O Zot, Zoti ynë,

sa i mrekullueshëm është Emri yt mbi mbarë dheun!

PSALMI 9

Hyji i përul keqbërësit e shpëton të përvuajturit

¹ Mjeshtrit të korit. Sipas këndimit: “Vdis për djalë...” Psalm. I Davidit.

Alef

² Të lavdëroj, o Zot, me gjithë zemrën time,

i shpall të gjitha mrekullitë e tua.

³ Gëzohem dhe galdoj në ty,

i këndoj Emrit tënd, o i Larti Zot!

Bet

⁴ Armiqtë e mi u kthyen prapazi,

ranë përdhe e sharruan ndër syte e tu,

⁵ sepse ti u kujdesove për të drejtën e çështjen time,

ti ndenje mbi fron, Gjykatës i drejtë!

Gimel

⁶ Ti i qortove paganët, e shove të pabesin,

emrin e tyre e zhduke për jetë të jetës!

⁷ Armiqtë sharruan ‑ rrënojë e përhershme,

gërmadha ua bëre qytetet, mbaroi kujtimi i tyre me ta.

He

⁸ Zoti sundon në jetë të jetës,

e vendosi fronin e vet të gjykojë;

⁹ Ai vetë me drejtësi gjykon mbarë botën,

ua jep popujve dënimin e drejtë.

Vau

¹⁰ Zoti është strehimi i të salvuarit,

vend i sigurt për ditë të vështira.

¹¹ Le të shpresojnë në ty ata që e njohin Emrin tënd,

sepse ti s’i lëshon dore ata që të kërkojnë ty, o Zot.

Zain

¹² Këndoni Zotit që banon në Sion,

kumtoni ndër popuj mrekullitë e tija!

¹³ Sepse si ndëshkues gjakësorësh në mend i bie për ta,

e britmën e skamnorit nuk e qet në harresë.

Het

¹⁴ Ki mëshirë për mua, o Zot,

shihe mjerimin tim ku më hodhën armiqtë e mi,

më shpëto prej derës së vdekjes

¹⁵ për t’i shpallur të gjitha lavditë e tua

para dyerve të qytetit Sion

i gëzuar për shëlbimin tënd.

Tet

¹⁶ U plandosën paganët në atë gropë që vetë hapën,

këmba e tyre u zu në atë lak që vetë vunë,

¹⁷ Zoti e dëftoi veten e çoi në vend të drejtën,

mëkatari u ngatërrua në veprat e duarve të veta!

Jod

¹⁸ Le të kthehen mëkatarët në Nëntokë,

të gjithë paganët që e harrojnë Emrin e Hyjit!

Kaf

¹⁹ Sepse skamnori nuk do të harrohet për amshim,

shpresa e varfanjakut nuk do të mbarojë askurrë.

²⁰ Zgjohu, o Zot, të mos mbizotërojë njeriu,

para teje le të gjykohen paganët!

²¹ Mbushi me frikë e tmerr, o Zot,

le ta dinë paganët se janë vetëm njerëz.

PSALMI 10 /Vg 9, 22‑39/

Lamed

¹ Përse, o Zot, qëndron larg,

përse fshihesh në ditë të vështirë?

² Me madhështi i patenzoni po e përndjek skamnorin:

le të zihet krenari në dhelpërinë që sheston!

³ I pabesi mburret me dëshirat e shpirtit të vet,

lakmuesi shan Hyjin me përbuzje.

Nun

⁴ Me krenarinë e vet mëkatari e përbuz Zotin:

“S’kërkon përgjegjësi! Perëndi nuk ka”!

⁵ Ja, gjithçka ai mendon!

Dhe prapë, udhët e tija janë plot suksese,

gjyqet e tua janë tepër lart për të,

të gjithë kundërshtarët e vet i bën asgjë.

⁶ Në mendjen e vet thotë: “Nuk do të bie poshtë,

brez pas brezi e keqe s’do të më gjejë”!

Fe

⁷ Goja e tij është plot shpifje, dredhi e gënjeshtra,

nën gjuhën e tij vuajtje e poshtërsi!

⁸ Rri në pritë ndër fshatra,

në fshehtësi e vret të pafajshmin.

Sade

⁹ Me sy e vrojton të vobektin,

në pritë porsi luani, i fshehur mirë në strofull,

përgjon për ta rrëmbyer të varfrin:

e rrëmben të varfrin duke e qitur në lak.

¹⁰ Sulet, struket në pritë

e dhunës së tij të mjerët i bëhen pre.

¹¹ Tha në zemër të vet: “Hyji harron,

ai nuk shikon, askënd nuk sheh”!

Kof

¹² Ngrihu, o Zot, lartësoje dorën tënde, o Hyj,

mos i qit në harresë të mjerët!

¹³ Përse i patenzoni ta përbuzë Hyjin?

Sepse ai tha në zemrën e vet: “Nuk do të ndëshkosh”.

Res

¹⁴ E pra, ti sheh, ti shikon mjerimin e vështirësinë,

me dorën tënde i peshon:

në ty mbështetet i mjeri,

ti ia jep bonjakut sigurinë.

Sin

¹⁵ Copëtoje krahun e dhunuesit e të keqbërësit:

kërkoje fajin e tij derisa ta zhdukësh prej faqes së dheut.

¹⁶ Zoti është mbret në shekuj të shekujve:

do të zhduken paganët prej dheut të tij.

Tau

¹⁷ Vështroji, o Zot, dëshirat e të mjerit,

forcoja zemrën, ti prirja veshin,

¹⁸ për t’i dhënë të drejtën bonjakut e të salvuarit,

që njeriu ‑ pluhur e dhe ‑ tmerr kujt më të mos i shtjerë!

PSALMI 11/10/

Shpresa e të drejtit

¹ Për mjeshtrin e korit. I Davidit.

Jam ndore të Zotit!

Përse atëherë i thoni shpirtit tim:

“Fluturo si shpend në mal!

² Ja, keqbërësit harkun e shtrënguan,

mbi kordë shigjetën vendosën

për t’i shigjetuar fshehtas të drejtët.

³ Kur themelet janë të luhatura,

çfarë mund të bëjë i drejti”?

⁴ Zoti është në Tempullin e vet të shenjtë,

Zoti fronin e ka në qiell.

Sytë e tij vëzhgojnë të vobektin,

qerpikët e tij shqyrtojnë bijtë e njerëzve.

⁵ Zoti shqyrton të drejtin e të paudhin,

ai e urren atë që e do paudhësinë.

⁶ Mbi mëkatarë do të bëjë të bjerë prush:

zjarr, sulfur e stuhi është pjesa e trashëgimit të tyre.

⁷ Zoti është i drejtë e drejtësinë e ka për zemër:

të drejtët do ta shikojnë fytyrën e tij.

PSALMI 12 /11/

Kundër botës gënjeshtare

¹ Mjeshtrit të korit. Në oktavë. Psalm. I Davidit.

² Më shpëto, o Zot, se e pati shenjti,

sepse ndër bijtë e njerëzve u pakësuan bësnikët!

³ Të gjithë po e gënjejnë të afërmin e vet:

flasin me buzë shtiracake, me zemër të paçiltër.

⁴ Thaji o Zot, të gjitha buzët shtiracake,

edhe gjuhën që flet fjalë të mëdha!

⁵ Ata thonë: “Fuqia jonë është gjuha,

buzët tona janë tonat!

Kush është zotëria ynë”?

⁶ “Për shkak të mjerimit të të varfërve,

për shkak të klithmës së të ndrydhurve

tani do të ngrihem ‑ thotë Zoti ‑

e do ta shpëtoj atë që e përbuzin”.

⁷ Fjalët e Zotit janë të pastra:

argjend i pastruar në zjarr, i ndarë nga balta,

i pastruar shtatë herë!

⁸ Por ti, o Zot na ruaj,

na mbro përherë prej kësaj breznie të mbrapshtë

⁹ e atëherë le të sillen rreth nesh keqbërësit,

le të rritet, në dashtë, fundërria e njerëzve!

PSALMI 13 /12/

Klithma me shpresë

¹ Për mjeshtrin e korit. Psalm. I Davidit.

² E deri kur, o Zot, do të më harrosh krejtësisht?

Deri kur do ta fshehësh fytyrën tënde prej meje?

³ Deri kur do të shqetësohem në shpirt,

në zemrën time do të kem trishtim për çdo ditë?

Deri kur armiku do të më rrijë shqipe mbi kokë?

⁴ Shih e më ndihmo, o Zot, Hyji im!

Ndriti sytë e mi që të mos më kapë gjumi i vdekjes,

⁵ të mos thotë armiku: “Ngadhënjeva mbi të!”,

që të mos gëzohen salvuesit nëse rrëzohem ndonjëherë.

⁶ Por unë jam i sigurt në dashurinë tënde,

le të galdojë shpirti im në shpëtimin tënd!

Do t’i këndoj Zotit, Bamirësit tim!

PSALMI 14 /13/

Njeriu që s’beson në Hyjin

¹ Mjeshtrit të korit. I Davidit.

Tha i marri në zemrën e vet: “Nuk ka Perëndi!”

U prishën të gjithë, veprat e tyre të urryeshme,

s’ka më njerëz të ndershëm!

² Prej qiellit Zoti vëren

drejt bijve të njerëzve

që të shohë në ka ndonjë njeri të mençëm,

ndonjë që e kërkon Hyjin.

³ Të gjithë e lanë rrugën,

të gjithë së bashku u prishën,

s’kanë mbetur nga ata që bëjnë mirë,

‑ s’mbeti asnjë!

⁴ A thua s’do të zënë mend ata që bëjnë keq,

ata që përpijnë popullin tim siç e hanë bukën?

Nuk e thërrasin në ndihmë Emrin e Zotit,

⁵ pra, një ditë do të dridhen prej tmerrit,

sepse Hyji është me brezninë e të drejtëve.

⁶ Dëshironi ndoshta ta çoni kotsynimin e të mjerit?

Dijeni veç se Zoti është strehimi i tij.

⁷ Izraelit i ardhtë shëlbimi prej Sionit!

Kur ta kthejë Zoti popullin e vet nga robëria,

seç do të gëzojë Jakobi, seç do të galdojë Izraeli!

PSALMI 15 /14/

Miku i Zotit

¹ Psalm. I Davidit.

O Zot, e kush do të guxojë të hyjë në tendën tënde?

Kush do të guxojë të banojë në malin tënd të shenjtë?

² Vetëm ai që jeton me nder,

që vepron me drejtësi

e prej zemrës flet të vërtetën,

³ që s’i shpifet kujt me fjalë,

që të afërmin s’e dëmton,

që shokun nuk e çnderon:

⁴ ai që keqbërësin e mban për asgjë

e i çmon ata që e druajnë Zotin,

ai që i përbehet dashamirit të vet

dhe ia mban fjalën,

⁵ nuk jep të holla me kamatë

e nuk merr ryshfet kundër të pafajshmit.

Kush vepron kështu

kurrë e për këtë jetë nuk do të luhatet.

PSALMI 16 /15/

Zoti pjesa e trashëgimit tim

¹ Miktam. I Davidit.

Më ruaj, o Hyj, sepse të kam rënë ndore!

² I thashë Zotit: “Ti je Zoti im,

tjetër të mirë nuk kam veç teje”!

³ Për shenjtërit që janë përmbi tokë, njerëz bujarë,

po përvëlohem krejtësisht prej dëshirës!

⁴ I shumojnë të zezat e veta

ata që shkojnë pas zotave të huaj.

Unë nuk do t’u flijoj fli njomjeje gjakrash,

buzët e mia nuk do t’ua përmendin emrat.

⁵ Zoti është pjesa e trashëgimit tim dhe gota,

në dorën tënde është fati im!

⁶ Shorti më ra në më të mirën tokë:

pjesa e trashëgimit tim më pëlqen shumë!

⁷ E bekoj Zotin që më dha kuptim,

edhe natën veshkat e mia më mësojnë.

⁸ Zotin e kam gjithmonë para sysh,

më rri në të djathtë, nuk kam sesi të rrëzohem!

⁹ Prandaj galdon zemra ime, gëzon shpirti im,

mbarë trupi im pushon në qetësi.

¹⁰ S’do të ma lësh shpirtin në Nëntokë,

as s’do të lejosh që Shenjti yt të kalbet në dhe.

¹¹ Ti do të ma tregosh udhën e jetës,

gëzimin e plotë para fytyrës sate,

kënaqjen e amshueshme në të djathtën tënde.

PSALMI 17 /16/

Lutja e të pafajshmit

¹ Lutja. E Davidit

Dëgjoje, o Zot, çështjen time të drejtë,

vështroje lutjen time,

Vëri vesh lutjes sime

që del nga buzët joshtiracake.

² Prej teje le të më vijë vendimi gjykues,

sepse vetëm sytë e tu shikojnë të drejtën.

³ Sprovoje zemrën time, vëreje atë natën,

më sprovo me zjarr: në mua nuk do të gjesh padrejtësi.

⁴ Goja ime s’gabon siç veprojnë njerëzit,

në saje të fjalëve të buzëve të tua iu shmanga udhës së të dhunshmit.

⁵ Mbaj hapat e mi brenda shtigjeve të tua,

që këmbët të mos më marrakoten.

⁶ Në ndihmë të thërras ty, o Hyj, e më vështro,

ma prir veshin tënd e dëgjo fjalët e mia,

⁷ madhëroje mbi mua dashurinë tënde,

ti që i shpëton nga armiku

ata që shpresojnë në të djathtën tënde.

⁸ Më ruaj porsi beben e syrit,

më fsheh nën hijen e krahëve të tu,

⁹ prej syve të të pabesëve që po më përndjekin.

Armiqtë e mi të tërbuar po më rrethojnë gjithkah,

¹⁰ nga zemra e padhimbshme

goja u flet krenari.

¹¹ Ja, po më afrohen tani po më rrethojnë

m’i ngulën sytë për të më përplasur për tokë.

¹² Të ngjashëm me luanin të gatshëm për pre,

me zogun e luanit që rri gati në pritë.

¹³ Ngrihu, o Zot, dili para, përplase përdhe,

me shpatën tënde ma shpëto jetën prej të paudhit!

¹⁴ Prej vdekatarëve nga dora jote, o Zot,

prej vdekatarëve që s’kanë pjesë në jëtë.

Mbushjua, ani, me të mirat e tua barkun,

le të ngopen edhe fëmijët e tyre

e le të teprojë edhe për foshnjat e tyre!

¹⁵ E unë në pafajësi do ta shikoj fytyrën tënde,

e një ditë, kur të zgjohem, do të kënaqem me praninë tënde.

PSALMI 18 /17/

Këngë falënderimi e mbretit

¹ Mjeshtrit të korit. E shërbëtorit të Zotit, Davidit, që ia drejtoi Zotit fjalët e kësaj kënge, kur Zoti e kishte shpëtuar nga pushteti i të gjithë armiqve të tij ² dhe nga dora e Saulit. Ai tha:

Të dua, o Zot, fuqia ime!

³ Ti, o Zot, je Qeta ime, Kështjella ime, Streha ime, Shpëtimtari im!

Perëndia im, Ndihmëtari im, në Të shpresoj!

Ai është Mbrojtësi im, fuqia e shpëtimit tim, ndorja ime!

⁴ Në ndihmë do ta thërras Zotin tejet të lavdishëm,

dhe do të shpëtoj nga armiqtë e mi.

⁵ Më rrethuan valët e vdekjes,

më tmerruan përrenjtë e Belialit,

⁶ më lidhën leqet e Nëntokës,

po më shtrëngonin prangat e vdekjes:

⁷ atëherë në ngushtimin tim, ndore i rashë Zotit,

kushtrim i lëshova Hyjit tim:

nga Tempulli i vet dëgjoi zërin tim,

britma ime i mbërriti përpara në veshët e tij!

⁸ Toka u trand edhe u tund,

u lëkundën themelet e maleve,

vendit u shkundën, sepse Ai u zemërua!

⁹ Nëpër vrima të hundës tym ngufoi,

prej gojës zjarr e flakë buçiti,

prush i gjallë prej tij flakëroi!

¹⁰ I uli qiejt, poshtë zbriti,

nën këmbë re të murrme!

¹¹ Kaluar mbi kerubin fluturoi,

lundroi mbi krahët e erërave!

¹² Si me vel me errësirë u mbështoll,

tenda e tij ‑ errësirë uji, re përmbi re,

¹³ para fytyrës së tij zhdukeshin retë

me breshër e prush të gjallë!

¹⁴ Gjëmat e motit qiellit gjëmuan:

i Tejetlarti bëri t’i dëgjohej zëri:

breshër e prush zjarri!

¹⁵ I lëshoi shigjetat dhe i shpërndau ata,

i lëshoi rrufetë dhe i tmerroi ata.

¹⁶ Atëherë u dukën burimet e ujërave,

u zbuluan themelet e rruzullit

prej qortimit tënd, o Zot,

prej erës së frymës të hidhërimit tënd.

¹⁷ Shtriu dorën prej majës e më mori,

më nxori nga ujërat e shumta,

¹⁸ më shpëtoi nga armiku i fortë,

prej atyre që më urrenin,

që ishin më të fortë se unë.

¹⁹ Më sulmuan në ditën më të keqe,

por Zotin e pata krah,

²⁰ Ai më qiti në vendin e shpëtimit,

më shpëtoi sepse më kishte për zemër.

²¹ Zoti më shpagoi sipas drejtësisë sime,

më shpërbleu sipas pastërtisë së duarve të mia,

²² sepse unë i mbajta udhët e Zotit,

nuk u largova prej Hyjit tim.

²³ Të gjitha gjyqet e tija i kam para sysh,

dhe urdhërimet e tija nuk i largova prej meje.

²⁴ Jam i pastër para syve të tij,

sepse ruhem vazhdimisht prej mëkatit.

²⁵ Zoti më shpërbleu sipas drejtësisë sime,

sepse e pa pastërtinë e duarve të mia.

²⁶ Ti je i mirë me njeriun e mirë,

me të pafajshmin je i pafajshëm,

²⁷ me të mbrapshtin ti je i zgjuar.

²⁸ Ti e shpëton popullin e përvuajtur,

e krenarët i bën t’i ulin sytë.

²⁹ O Zot, ti e ndez dritëzën time,

ti, o Hyj, e ndriçon terrin tim.

³⁰ Me ty do t’i sulmoj turmat e armiqve,

me ndihmën e Hyjit tim do t’i kapërcej muret.

³¹ Udha e Perëndisë është krejtësisht e pastër,

fjala e Zotit është e sprovuar me zjarr:

Ai është Mbrojtësi i të gjithë atyre që shpresojnë në të.

³² Sepse kush tjetër është Hyj përveç Zotit?

Kush tjetër Qetë shpëtimi përveç Hyjit tonë?

³³ Hyji që më ngjesh me fuqi,

që e bën udhën time të pastër.

³⁴ Ai m’i dha këmbët e shpejta si të drerëve,

ai më vendosi mbi bjeshkët e larta.

³⁵ Ai m’i ushtron duart për luftim

e krahët e mi për të përdorur harkun e bronztë.

³⁶ Ti ma dhe mburojën e shpëtimit tënd,

e djathta jote më ndihmoi,

mirësia jote më rriti.

³⁷ Ti i zgjeron hapat e mi nën mua

e këmbët e mia më nuk më merren.

³⁸ I ndiqja armiqtë e mi e i zija,

mbrapa nuk ktheja derisa i shfarosja.

³⁹ I dërrmoja e në këmbë s’mund të qëndronin,

rrëzoheshin nën këmbët e mia.

⁴⁰ Ti më ngjeshe më fuqi për luftë,

kurse armiqtë e mi i vure nën mua.

⁴¹ Armiqtë e mi i bëre të më kthejnë shpinën,

kurse ata që më urrejnë i shpërndave.

⁴² Dhanë kushtrimin, por askush s’i shpëtoi,

thirrën edhe Zotin ‑ por ai s’u përgjigj.

⁴³ I grimcova porsi pluhurin para erës,

i shkela porsi baltën e rrugës.

⁴⁴ Ti më shpëtove nga kundërshtimi i popullit tim,

prijës më bëre ndër popuj paganë:

më shërbeu populli që as nuk e njihja!

⁴⁵ Fjalën time e dëgjojnë me poni,

bijve të huaj u duhet të më përkëdhelin,

⁴⁶ para meje të huajt tremben,

u dridhën në strehimet e veta.

⁴⁷ Është Zoti! Qoftë bekuar Qeta e strehimit tim!

Qoftë madhëruar Hyji, Shpëtimtari im!

⁴⁸ Hyji që ma bën të mundshme të shpaguhem!

Ti i shtron popujt nën mua,

ti që më liron prej armiqve të mi të hidhur,

⁴⁹ ti më lartëson përmbi kundërshtarët e mi,

ti më shpëton prej njeriut të dhunshëm.

⁵⁰ Prandaj, o Zot, do të të lavdëroj ndër paganë,

himne gëzimi do t’i këndoj Emrit tënd!

⁵¹ Zoti ia shumon fitoret mbretit të vet,

e përkrah të shuguruarin e vet,

Davidin e pasardhësit e tij deri në amshim!

PSALMI 19 /18/

Zoti Dielli i drejtësisë

¹ Mjeshtrit të korit. Psalm. I Davidit.

² Qiejt e shpallin lavdinë e Hyjit,

kupa qiellore kumton veprat e duarve të tij!

³ Dita ditës ia përsërit këtë gjë

e nata natës ia sjell këtë të vërtetë.

⁴ E, pra, nuk është fjalë as zhumhur të të foluri,

po as zë që do të mund të dëgjohet,

⁵ megjithëse nëpër tokë i shpërndahet jehona,

diçka si fjalë arrin deri në skaj të botës!

⁶ Diellit në to ia ngrehu tendën:

del dielli si dhëndër nga dhoma martesore,

thua vigani pash më pash i bie sheshit!

⁷ Në njërin skaj të qiellit lindjen e ka,

udha e tij kapet në skajin tjetër,

asgjë s’mund t’u fshihet rrezeve djegëse të tija.

⁸ I përsosur është Ligji i Zotit,

shpirtin përtërin;

për t’u besuar është Dëshmia e Zotit,

të miturve u jep dijen.

⁹ Urdhërimet e Zotit janë të drejta,

kënaqin zemrën;

urdhri i Zotit është i qartë,

dritë u jep syve.

¹⁰ E panjollë është frika e Zotit,

nuk ndërron në shekuj të shekujve;

gjyqet e Zotit janë të vërteta,

të gjitha njësoj të drejta.

¹¹ Më të çmueshme se ari,

se më i pastri ar,

më të ëmbla se mjalti,

se hoja që rrjedh mjaltë.

¹² Shërbëtori yt me kujdes i mëson:

t’i mbash ato është fitore e madhe.

¹³ Porse kush i heton gabimet?

Më pastro, o Zot, prej mëkateve të fshehta,

¹⁴ ruaje shërbëtorin tënd, o Zot, prej krenarisë

që të mos më zotërojë ajo,

atëherë do të jem i patëmetë,

i pastër krejtësisht prej mëkatit të madh.

¹⁵ Të pëlqefshin, o Zot, fjalët e gojës sime,

edhe mendimi i zemrës sime para teje,

o Zot, Ndihmësi im e Shëlbuesi im!

PSALMI 20 /19/

Lutje për mbretin

¹ Mjeshtrit të korit. Psalm. I Davidit.

² Të dëgjoftë Zoti në ditë të vështirë,

zot të daltë Emri i Hyjit të Jakobit!

³ Ta çoftë ndihmën prej Shenjtërores

e të mbroftë nga Sioni!

⁴ i rëntë në mend për të gjitha flitë e tua,

u kënaqtë në flinë tënde të shkrumbimit!

⁵ I plotësoftë të gjitha dëshirat e tua,

i çoftë në vend të gjitha synimet e tua!

⁶ U gëzofshim për ngadhënjimin tënd,

lart i ngritshim flamujt për nder të Emrit të Hyjit!

I plotësoftë Zoti të gjitha kërkesat e tua!

⁷ Tani po e di se Zoti e shpëton të shuguruarin e vet,

e dëgjon nga qielli i vet i shenjtë

me fuqi ngadhënjyese të së djathtës së vet.

⁸ Disa mburren me qerre e disa me kuaj:

ne në Emër të Zotit, Hyjit tonë, jemi të fortë.

⁹ Ata rrëshqitën dhe u rrëzuan,

ne qëndrojmë drejt, të pathyeshëm.

¹⁰ O Zot, shpëtoje mbretin tonë,

na dëgjo kur të të thërrasim në ndihmë.

PSALMI 21 /20/

Falenderim për kurorëzimin e mbretit

¹ Mjeshtrit të korit. Psalm. I Davidit.

² O Zot, mbreti gëzohet në saje të fuqisë sate,

plot hare e mbush shpëtimi yt.

³ Ti ia plotësove dëshirën e zemrës së tij,

nuk i përbuze lutjet e buzëve të tija.

⁴ Që më parë i dhe bekime të mëdha:

mbi kokë i vure kurorë ari të kulluar.

⁵ T’u lut për jetë e ti i dhe

ditë të shumta ‑ në jetë të jetës.

⁶ E madhe është lavdia e tij në shpëtimin tënd:

e stolise me madhëri e me shkëlqim.

⁷ Ti e bëre bekim përgjithmonë,

e kënaqe me gëzim në praninë tënde.

⁸ Sepse mbreti shpresën e ka në Zotin,

në saje të besnikërisë së të Lartit Zot s’do të trandet.

⁹ Dora jote do t’i mbërrijë të gjithë armiqtë e tu,

e djathta jote do t’i gjejë ata që të urrejnë.

¹⁰ Ditën që të dëftohesh furrë zjarri do t’i bësh,

Zoti do t’i përpijë në zemërimin e vet,

zjarri do t’i përlajë.

¹¹ Farën e tyre do ta zhdukësh nga dheu,

farën e tyre do ta zhdukësh prej mesit të njerëzve.

¹² Kanë menduar të ta bëjnë të keqen,

bënë trillime: por s’do t’ia dalin.

¹³ Ti ke për t’i vënë në të ikur,

harkun tënd do ta drejtosh në ta.

¹⁴ Ngrihu, o Zot, me fuqinë tënde,

e ne do të këndojmë e do të vallëzojmë për ngadhënjimin tënd.

PSALMI 22 /21/

Vuajtjet dhe shpresat e të drejtit

¹ Mjeshtrit të korit. Sipas melodisë: “Shuta në agim”. Psalm.

^I Davidit.

² O Hyj, Hyji im, pse hoqe dorë prej meje?

Larg nga Shëlbimi im fjalët e dënesës sime!

³ Hyji im, kërkoj ndihmë ditën e ti nuk më përgjigjesh,

qes kushtrimin natën e nuk gjej pushim.

⁴ E, pra, ti je Shenjti

që banon në lavditë e Izraelit.

⁵ Në ty shpresuan etërit tanë,

shpresuan e ti i shpëtove!

⁶ Ty të thirrrën në ndihmë e gjetën shpëtim,

në ty e vunë shpresën e nuk u turpëruan!

⁷ Vërtet unë jam krimb e jo njeri,

turpësi e njerëzve, përbuzje e popullit.

⁸ Gjithkush më shikon, më përqesh,

shtrembërojnë buzët, luajnë me kokë:

⁹ “Shpresoi në Zotin: le ta lirojë,

le ta shpëtojë sepse i pëlqen Atij!”

¹⁰ E, pra, ti më nxore nga kraharori i nënës,

ti më bëje të sigurt në prehrin e nënës sime.

¹¹ Në ndoren tënde jam që nga kraharori i nënës,

që kur më mbante nëna, ti je Hyji im.

¹² Mos qëndro larg meje

sepse rreziku është afër

e s’kam tjetërkënd që të më ndihmojë.

¹³ Më rrethuan dema të shumtë,

mëzetërit e Basanit më qarkuan,

¹⁴ përmnershëm e hapin gojën e vet në mua

si luani që shqyen e ulërin.

¹⁵ Si uji u derdha,

m’u zbërthyen eshtrat,

m’u bë zemra porsi dylli,

shkrihet brenda kraharorit tim;

¹⁶ porsi tjegull m’u tha qiellza,

gjuha më ngjitet për gurmaz:

e ti më hodhe në pluhurin e vdekjes.

¹⁷ Më rrethuan qen me shumicë,

turmë keqbërësish më rrethuan gjithkah.

M’i shporuan duart e këmbët

¹⁸ mund t’i numëroj të gjithë eshtrat e mi,

e këta më shikojnë e nuk m’i ndajnë sytë.

¹⁹ Petkat e mia ndër vete i ndajnë

e mbi petkun tim qesin short.

²⁰ Por ti, o Zot, mos rri larg meje,

fuqia ime shpejto të më ndihmosh!

²¹ Ma shpëto jetën prej shpatës,

prej dorës së qenit të vetmen të mirë që kam!

²² Më shpëto prej gojës së luanit,

prej brirëve të buajve të egër mua të gjorin.

²³ E unë do t’ua shpall vëllezërve Emrin tënd,

do të të lavdëroj në kuvendin e dheut:

²⁴ “Ju që e druani Zotin, lëvdojeni atë,

mbarë fara e Jakobit, lëvdojeni atë!

Të gjithë pasardhësit e Izraelit, nderojeni atë,

²⁵ sepse nuk e përbuzi as s’e qiti në harresë mjerimin e skamnorit,

nuk e fshehu fytyrën e vet prej tij,

por, kur i kërkoi ndihmë, e dëgjoi”.

²⁶ Prandaj do të të lëvdoj në kuvendin e dheut,

ndër sy të besimtarëve të tu do t’i kryej kushtet.

²⁷ Do të hanë skamnorët e do të ngihen,

do ta lavdërojnë Zotin ata që e kërkojnë:

‘Rroftë zemra e tyre për amshim!’

²⁸ Do të kujtohen e do të kthehen te Zoti

mbarë skajet e tokës,

do të adhurojnë para tij mbarë familjet e kombeve.

²⁹ Sepse Zoti është mbret! Ai i sundon kombet!

³⁰ Atë, vetëm atë do ta adhurojnë

të gjithë ata që pushojnë nën dhe,

para tij do të përmbysen të gjithë ata që kthehen në pluhur.

Kurse shpirti im për të do të jetojë,

³¹ në shërbim të tij do të jetë fara ime,

breznisë së ardhshme do t’i tregohet për Zotin,

³² për drejtësinë e tij do t’i tregohet popullit që vjen:

“Kështu bëri Zoti”!

PSALMI 23 /22/

Bariu i mirë

¹ Psalm. I Davidit.

Zoti është bariu im,

asgjë nuk më mungon.

² Më pushon kullotave të gjelbra,

më prin në ujëra të qeta,

³ shpirtin ma përtërin.

Ai më prin shtigjeve të drejta

në saje të dashurisë së Emrit të vet.

⁴ Po edhe në kalofsha nëpër luginën e hijes së vdekjes,

s’trembem nga e keqja

sepse ti je me mua:

thupra jote dhe kërraba

për mua janë ngushëllim.

⁵ Ti ma shtron tryezën përpara

ndër sy të armiqve të mi,

me vaj erëmirë kokën ma lyen,

gotën ma mbush plot e përplot.

⁶ Hiri dhe mirësia do të më përcjellin

në të gjitha ditët e jetës sime,

do të banoj në shtëpinë e Zotit

derisa të jem gjallë.

PSALMI 24 /23/

Liturgjia e hyrjes në Shenjtërore

¹ Psalm. I Davidit.

E Zotit është toka dhe gjithçka ajo ka,

rruzulli mbarë e të gjithë banorët e tij.

² Ai vetë e themeloi mbi dete,

dhe e bëri të qëndrueshme mbi lumenj.

³ Kush do të ngjitet mbi malin e Zotit

e kush do të qëndrojë në vendin e tij të shenjtë?

⁴ Ai që duart i ka të pafajshme e zemrën të pastër,

ai që nuk e drejtoi shpirtin e vet në kotësi,

ai që nuk betohet në gënjeshtër.

⁵ Ky do ta marrë bekimin prej Zotit,

shfajësimin e Hyjit, Shëlbuesit të vet.

⁶ E tillë është breznia e atyre që kërkojnë Zotin,

e atyre që kërkojnë fytyrën e Hyjit të Jakobit.

⁷ “Lartësoni, o dyer, ballnikët tuaj!

Lartësohuni, o dyer të amshueshme,

që të hyjë Mbreti i lavdisë”!

⁸ Kush është ky Mbreti i lavdisë?

Zoti, i Forti, Ngadhënjyesi!

Zoti, Ngadhënjyes në luftë!

⁹ Lartësoni, o dyer, ballnikët tuaj,

lartësohuni, o dyer të amshueshme,

që të hyjë Mbreti i lavdisë!

¹⁰ “E kush është ky Mbreti i lavdisë?

Ai, Zoti i Ushtrive,

ai vetë është Mbreti i lavdisë”!

PSALMI 25 /24/

Lutja në rast rreziku

¹ Davidit.

Alef

Te ti, o Zot, e lartësoj shpirtin tim!

Bet

² Hyji im, në ty shpresoj: mos lejo të turpërohem!

Të mos ngihen në mua armiqtë e mi,

Gimel

³ dhe askush që shpreson në ty mos u turpëroftë!

Turpi i mbuloftë ata që për asgjë tradhtojnë.

Dalet

⁴ Bëj t’i njoh, o Zot, udhët e tua

e m’i mëso shtigjet e tua.

He

⁵ Më drejto me të vërtetën tënde dhe më mëso,

sepse ti je Hyji im, Shëlbuesi im,

Vau

në ty shpresoj gjithmonë.

Zain

⁶ Të të bien në mend mëshirat e tua, o Zot,

dhe dashuria jote që është e amshueshme.

Het

⁷ Mos i kujto fajet e rinisë sime e paudhësitë:

të të bie në mend për mua sipas dashurisë sate

‑ për hir të mirësisë sate, o Zot.

Tet

⁸ I ëmbël e i drejtë është Zoti,

mëkatarët i kthen në udhë të drejtë,

Jod

⁹ të përvuajtëve u prin në drejtësi,

të butëve ua mëson udhën e vet.

Kaf

¹⁰ Të gjitha udhët e Zotit janë mëshirë dhe e vërtetë

për ata që mbajnë Besëlidhjen e tij e urdhërimet.

Lamed

¹¹ Pashë Emrin tënd, o Zot,

ma fal mëkatin: njëmend është i madh.

Mem

¹² A ka njeri që e druan Zotin?

Vetë Zoti ia mëson udhën që duhet të marrë.

Nun

¹³ Ai do ta kalojë jetën në mirëqenie,

pasardhësit e tij do ta trashëgojnë dheun.

Sameh

¹⁴ Miqësisht sillet Zoti me ata që e druajnë,

për t’ua njoftuar Besëlidhjen e vet.

Ain

¹⁵ Sytë e mi përherë i drejtoj te Hyji,

sepse ai i nxjerr këmbët e mia prej lakut.

Fe

¹⁶ Më shiko, o Zot, e ki dhembje për mua,

sepse jam i vetmuar e i mjerë.

Sade

¹⁷ Lehtësoji dhembjet e zemrës sime

e më nxirr nga vështirësitë e mia.

Kof

¹⁸ Shihe përvujtërimin tim dhe mundimin

dhe m’i fal të gjitha fajet e mia.

Resh

¹⁹ Shikoji armiqtë e mi: se ç’u shumuan

dhe më urrejnë me urrejtje të tërbuar!

Sin

²⁰ Ruaje shpirtin tim dhe më shpëto;

mos lejo të turpërohem pasi jam në ndoren tënde.

Tau

²¹ Le të më mbrojë pafajësia dhe drejtësia,

sepse në ty e kam vënë shpresën.

Fe

²² Shpëtoje, o Hyj, Izraelin

prej të gjitha vështirësive të tija.

PSALMI 26 /25/

Lutja e njeriut të pafajshëm

¹ I Davidit

Ma jep të drejtën, o Zot, sepse jetoj në pafajësi,

i mbështetur në ty nuk kam se si të ligështohem.

² Më shqyrto, o Zot, e më vër në provë,

m’i pastro me zjarr veshka e zemër!

³ Para sysh e kam dashurinë tënde,

jetoj e veproj sipas drejtësisë sate.

⁴ Nuk rri me njerëz të këqij

as s’bëj shoqëri me njerëz shtiracakë.

⁵ I urrej mbledhjet e të paudhëve,

e me njerëz të pabesë nuk do të rri.

⁶ Në pafajsi i laj duart e mia

e rreth i sillem lterit tënd, o Zot,

⁷ për ta shpallur botërisht lavdinë tënde,

për t’i kumtuar të gjitha mrekullitë e tua.

⁸ O Zot, e dua shtëpinë ku ti banon

dhe vendin ku qëndron Lavdia jote.

⁹ Mos e shoqëro shpirtin tim me atë të mëkatarëve

as jetën time me atë të gjakësorëve.

¹⁰ Në duart e tyre është paudhësia,

e djathta e tyre është plot dhurata.

¹¹ E unë jetoj në pafajësinë time,

më shpërble, o Zot, e ki dhembje për mua.

¹² Tashmë këmba ime shkel në udhë të drejtë:

në bashkime do ta bekoj Zotin.

PSALMI 27 /26/

Përbri Hyjit nuk ka frikë

¹ I Davidit.

Zoti është drita ime dhe shpëtimi im,

kë do të kem frikë?

Zoti është mbrojtësi i jetës sime,

para kujt do të dridhem?

² Kur më sulen keqbërësit

për të më ngrënë gjallë,

kundërshtarëve të mi e armiqve të mi,

ora u liget dhe rrëzohen.

³ Le të çohet, në dashtë, edhe një ushtri e tërë

kundër meje: zemra nuk më trembet,

le të shpërthejë, në dashtë, edhe lufta kundër meje;

edhe atëherë jam plot shpresë.

⁴ Për një gjë të vetme i lutem Zotit,

vetëm atë ia kërkoj

që të jetoj në Shtëpinë e Zotit

të gjitha ditët e jetës sime,

që ta shijoj kënaqësinë e Zotit

e ta vërej Shtëpinë e Zotit.

⁵ Zoti më fsheh në tendën e vet

në ditë të vështirë,

më strehon në vend të fshehtë të tendës së vet,

më ngre lart mbi qetë.

⁶ E tani e lartësoj kokën

mbi armiqtë e mi që më rrethojnë,

në tendën e tij do të kushtoj fli gëzimi,

do t’i këndoj Zotit këngë hareje.

⁷ Dëgjoje, o Zot, zërin e britmës sime,

ki mëshirë për mua dhe më dëgjo!

⁸ Për ty tha zemra ime: “Kërkojeni fytyrën time”!

“Fytyrën tënde, o Zot, do ta kërkoj”.

⁹ Mos e fsheh fytyrën tënde prej meje,

mos e dëbo me zemërim shërbëtorin tënd!

Ti je ndihmëtari im, mos më përbuz,

mos hiq dorë prej meje, Hyji i shpëtimit tim!

¹⁰ Im atë e nëna ime hoqën dorë prej meje,

por Zoti më mori ndore.

¹¹ Ma trego, o Zot, udhën tënde

dhe më drejto shtegut të drejtë

për shkak të armiqve të mi!

¹² Mos më lësho në pamëshirën e kundërshtarëve të mi,

sepse u ngritën kundër meje dëshmitarë të rremë,

të cilët shfryjnë dhunë.

¹³ Besoj se do t’i shijoj të mirat e Zotit

në tokën e të gjallëve.

¹⁴ Shpreso në Zotin: bëhu burrë!

Ji zemërfortë e prite Zotin!

PSALMI 28 /27/

Lutje dhe falenderim

¹ I Davidit.

Të thërras në ndihmë, o Zot,

Hyji im, mos rri shurdh ndaj meje,

sepse po ndenje shurdh ndaj meje

do të bëhem si ata që zbresin në varr.

² Dëgjoje zërin e lutjes sime

kur me afsh të thërras në ndihmë,

kur i ngre duart e mia

në drejtim të Tempullit tënd të shenjtë.

³ Mos më merr me mëkatarë

e me ata që bëjnë të keqen:

flasin për paqe me të afërmit e vet,

kurse në zemër përbluajnë të keqen.

⁴ Shpaguaji sipas veprave të tyre,

sipas paudhësisë së veprimeve të tyre.

Shpaguaji sipas veprave të duarve të tyre,

jepu shpagimin si e meritojnë.

⁵ Ata e përbuzin veprimin e Zotit,

i bëjnë asgjë veprat e duarve të tija:

përdhe i përplastë e më mos i ngrittë!

⁶ Qoftë bekuar Zoti

që e dëgjoi zërin e lutjes sime.

⁷ Zoti është ndihma ime, mbrojtësi im,

në të shpreson shpirti im dhe gjeta ndihmë:

zemra më gëzohet e me këngën time e falenderoj.

⁸ Zoti është fuqia e popullit të vet,

kështjellë shpëtimi për të shuguruarin e vet.

⁹ Shpëtoje popullin tënd e bekoje trashëgimin tënd:

priju e ngriji deri në amshim!

PSALMI 29 /28/

Himn për nder të Zotëruesit të stuhisë

¹ Psalm. I Davidit.

Jepni Zotit, o bijtë e Hyjit,

jepni Zotit lavdinë e fuqinë!

² Jepni Zotit nderin e Emrit të tij,

adhurojeni Zotin në shkëlqimin e shenjtë!

³ Dëgjo! Zoti gjëmon mbi ujëra,

Hyji i madhërishëm gjëmon,

Zoti bubullin mbi ujëra të mëdha!

⁴ Dëgjo! Zoti gjëmon fuqishëm,

Zoti gjëmon me madhëri!

⁵ Ja, zëri i Zotit i copëton cedrat,

Zoti i thërmon cedrat e Libanit!

⁶ E bën të kërcejë si viç Libanin,

Sarionin si kotorr bizoni!

⁷ Ja, zëri i Zotit ‑ përhap flakë zjarri,

⁸ ja, zëri i Zotit e godet shkretëtirën,

e godet Zoti shkretëtirën Kades!

⁹ A ke ç’ndien? Prej tmerrit pjellin shutat,

zëri i Zotit i shkurton pyjet!

Ndërkaq në Tempullin e tij të gjithë thonë: “Lavdi”!

¹⁰ Zoti e ka fronin përmbi përmbytje,

Zoti mbretëron përgjithmonë e jetë!

¹¹ Zoti i jep fuqi popullit të vet,

Zoti e bekon popullin e vet me paqe.

PSALMI 30 /29/

Falenderim për shpëtim nga vdekja

¹ Psalm. Këngë në festën e Kushtimit të Tempullit. E Davidit.

² Të madhëroj, o Zot, pse më shpëtove

e nuk lejove të ngihen armiqtë e mi mbi mua.

³ O Zot, Hyji im,

unë të thirra e ti më shërove,

⁴ ti, o Zot, ma nxore shpirtin nga Nëntoka,

më ktheve në jetë që të mos zbres në varr.

⁵ Këndoni Zotit ju, o besimtarët e tij,

falenderojeni Emrin e shenjtë të tij!

⁶ Sepse një çast zgjat hidhërimi i tij

e tërë jetën dashamirësia e tij!

Mbrëmja vjen me lot,

e mëngjesi plot hare!

⁷ Kur nuk më mungonte gjë, thosha:

“Askurrë s’do të trandem”!

⁸ Më ke vënë, o Zot, në majën e malit të sigurt,

porse, posa ma fsheh fytyrën tënde, frikësohem.

⁹ Atëherë ty, o Zot, të lëshoja kushtrimin,

i lutesha Hyjit tim.

¹⁰ Ç’dobi nga gjaku im

në qoftë se zbres në shkatërrim?

A thua do të të lavdërojë pluhuri,

e do ta kumtojë besnikërinë tënde?

¹¹ Më dëgjoi Zoti e pati mëshirë për mua,

Zoti u bë ndihmëtari im.

¹² Ti vajin ma ktheve në valle,

ma zhveshe grathoren time e më ngjeshe me hare,

¹³ që shpirti im të të këndojë e të mos pushojë:

“O Zot, Hyji im, do të të lavdëroj për amshim”!

PSALMI 31 /30/

Lutja në ditë të vështirësisë

¹ Mjeshtrit të korit. Psalm. I Davidit.

² Në ty, o Zot, shpresoj:

mos lejo të turpërohem për amshim,

më liro me drejtësinë tënde.

³ Prire drejt meje veshin tënd,

nxito të më shpëtosh!

Ji për mua qetë shpëtimi,

kështjellë mbrojtjeje!

⁴ Sepse forca ime e strehimi im ti je:

pashë Emrin tënd më pri e më sundo.

⁵ Më nxirr nga rrjeta që fshehtazi ma vunë,

sepse ti je fuqia ime.

⁶ Në duar të tua po e porosis shpirtin tim,

më shpërble, o Zot, Hyji besnik.

⁷ Ti i urren shërbëtorët e idhujve të rremë,

ndërsa unë shpresën e kam në Zotin.

⁸ Me gëzim do t’i brohoris mirësisë sate

se ti shikove me dhimbje mbi mjerimin tim,

ti i ndihmove shpirtit tim në ditë të ngushtë;

⁹ nuk më dorëzove në thonjt e armiqve të mi,

hapave të mi u prive rrugës së shpëtimit.

¹⁰ Ki mëshirë për mua, o Zot,

se ndodhem në ngushtim të madh!

Vuajtjet m’i ligështuan sytë e mi,

shpirtin edhe trupin.

¹¹ Jeta më sharroi në dhembje

e vjetët më kaluan në dënesë,

fuqia më mbaroi nga mundi

e eshtrat m’u thanë.

¹² Në sy të armiqve të mi u bëra tallje,

për fqinjë i mërzitshëm e për të njohur tmerr.

Ata që më shohin përjashta, ikin prej meje.

¹³ Më harruan njerëzit porsi të kisha vdekur,

u bëra porsi enë e thyer.

¹⁴ Dëgjo pëshpëritjet e të shumëve: tmerr në çdo anë:

bëjnë mbledhje kunder meje,

pleqërojnë si të ma marrin jetën.

¹⁵ E pra, o Zot, unë në ty jam i sigurt,

unë them: “Ti je Hyji im,

¹⁶ në duart e tua fati im”!

Më shpëto prej duarve të armiqve të mi

dhe prej atyre që më salvojnë.

¹⁷ Kthjelloje fytyrën tënde ndaj shërbëtorit tënd:

më shpëto me mëshirën tënde.

¹⁸ O Zot, unë nuk do të turpërohem se ty të thirra në ndihmë,

por u turpërofshin keqbërësit

dhe u plandosshin në Nëntokë!

¹⁹ U thafshin buzët gënjeshtare,

që flasin kundër të drejtit ashpër,

me krenari dhe plot përbuzje.

²⁰ Oh, sa e madhe është mirësia jote, o Zot,

të cilën e ruan për ata që të druajnë,

e ke përgatitur për ata që shpresojnë në ty

në sy të bijve të Adamit.

²¹ Ti i fsheh në strehën e fytyrës sate

larg nga ngatërresat e njerëzve,

i strehon në Tendën tënde

larg nga gjuhët ngatërrestare.

²² Qoftë bekuar Zoti që më pajisi

me mirësi të mrekullueshme në qytet të fortë!

²³ Ndërsa në vështirësinë time mendoja:

“I përjashtuar jam prej syve të tu!”,

por ti e dëgjove zërin e lutjes sime

kur drejt teje lëshova kushtrimin.

²⁴ Duani Zotin, të gjithë shenjtërit e tij:

ai i ruan besimtarët e vet,

por edhe atë që vepron me madhështi

Zoti e shpaguan sipas meritave.

²⁵ Merrni zemër e kini guxim të gjithë ju

që shpresoni në Zotin.

PSALMI 32 /31/

Kush i pranon fajet, Zoti e liron nga mëkati

¹ I Davidit. Maskil.

Lum ai që iu fal mëkati,

që iu mbulua faji!

² Lum ai njeri që Zoti nuk e numëron ndër mëkatarë,

në shpirtin e të cilit nuk ka dredhi.

³ Pse heshta, eshtrat m’u kalbën

prej dënesës së vazhdueshme,

⁴ sepse ditën, natën dora jote rëndonte mbi mua,

fuqia më lëshonte porsi në vapë të verës.

⁵ Atëherë ta dëftova mëkatin tim,

fajin tim më nuk e fsheha.

Thashë: “Do t’ia rrëfej Zotit fajin tim”,

e ti ma fale fajësinë e mëkatit tim.

⁶ Prandaj le të lutet çdo besimtar në kohë të përshtatshme,

kur të vërshojnë ujërat e shumta,

atë s’do ta zënë.

⁷ Ti je strehimi im,

ti më ruan prej vështirësisë,

do të më rrethosh me këngë gëzimi.

⁸ Do të të bëj të ditur, do të ta mësoj rrugën që duhet ndjekur,

sytë e mi do t’i përqëndroj mbi ty.

⁹ Mos u bëni si kali e mushku

që nuk kanë mend.

Për ta lypset kapistër e fre për t’i sunduar,

përndryshe s’do të afroheshin tek ti.

¹⁰ Shumë vështirësi e rrethojnë keqbërësin,

atë që shpreson në Zotin e rrethon hiri.

¹¹ Gëzohuni në Zotin e galdoni, o të drejtë,

brohoritni të gjithë ju që jeni zemërpastër.

PSALMI 33 /32/

Himn Provanisë 

¹ Galdoni, o të drejtë në Zotin,

të drejtëve u ka hije lavdërimi!

² Lavdërojeni Zotin me kitarë,

bini gëzueshëm lirës me dhjetë korda!

³ Këndoni atij një këngë të re,

përcilleni bukur me cetër brohoritjen!

⁴ Sepse e drejtë është fjala e Zotit

e të gjitha veprat e tija me besë.

⁵ E do drejtësinë e gjyqin,

plot është toka me mirësinë e Zotit.

⁶ Prej fjalës së Zotit u krijuan qiejt,

prej frymës së gojës së tij çdo trup qiellor;

⁷ si në rrëshiq i mbledh ujërat e detit,

oqeanet i qet në ujëmbledhës.

⁸ Le të dridhet mbarë Toka para Zotit,

të gjithë banorët e rruzullit le të tuten para tij!

⁹ Sepse ai foli ‑ gjithçka u bë,

ai urdhëroi ‑ gjithçka u përftua!

¹⁰ Zoti i shpartallon synimet e popujve,

i pështjellon qëllimet e kombeve.

¹¹ Synimi i Zotit qëndron për amshim,

mendimet e zemrës së tij prej breznie në brezni.

¹² Lum ai komb që për Hyj e ka Zotin,

populli që Zoti e zgjodhi për pronë.

¹³ Zoti shikon nga qielli

e i sheh të gjithë bijtë e njerëzve.

¹⁴ Prej vendit të vet të shenjtë

i shqyrton të gjithë banorët e tokës,

¹⁵ ai që të gjithëve ua ka krijuar zemrat

e i kupton të gjitha veprat e tyre.

¹⁶ Nuk shpëton mbreti në saje të ushtrisë së madhe,

as vigani në saje të fuqisë së madhe.

¹⁷ Kot e pret fitoren nga kali,

fuqia e tij e madhe nuk do ta shpëtojë.

¹⁸ Ja, sytë e Zotit janë mbi ata që e druajnë,

mbi ata që shpresojnë në mirësinë e tij:

¹⁹ për t’i shpëtuar nga vdekja

e për t’i ushqyer në kohën e urisë.

²⁰ Shpirti ynë shpreson në Zotin,

ai është ndihma dhe mburoja jonë.

²¹ Zemra jonë në të e ka shpresën,

shpresojmë në Emrin e tij të shenjtë.

²² Mirësia jote qoftë mbi ne, o Zot,

sikurse ne shpresojmë në ty.

PSALMI 34 /33/

Lavdi drejtësisë hyjnore

¹ I Davidit, kur u shtir si i dalë mendsh para Abimelekut

e, i dëbuar prej tij, u largua.

Alef

² Përherë do ta bekoj Zotin,

në gojën time përherë lavdi i tij.

Bet

³ Shpirti im mburret në Zotin:

le të dëgjojnë të përvuajturit e le të gëzohen.

Gimel

⁴ Bashkë me mua jepni lavdi Zotit,

le ta lartësojmë së bashku Emrin e tij.

Dalet

⁵ E kërkova Zotin e ai më dëgjoi

edhe më çliroi nga çdo frikë që pata.

He

⁶ Shikojeni atë e do të ndriçoheni

fytyra juaj nuk do të turpërohet.

Zain

⁷ Ja, ky skamnor e thirri në ndihmë e Zoti e dëgjoi

dhe e shpëtoi nga të gjitha vuajtjet e tija.

Het

⁸ Engjëlli i Zotit ngreh llogore rreth atyre

që e kanë frikë dhe i shpëton.

Tet

⁹ Sprovoni e shihni sa i mirë është Zoti!

I lumi ai që shpreson në të!

Jod

¹⁰ Nderojeni Zotin, ju shenjtërit e tij,

s’u mungon gjë atyre që e druajnë.

Kaf

¹¹ Pasanikët u varfëruan dhe patën uri,

ata që kërkojnë Zotin do të kenë çdo të mirë.

Lamed

¹² Ejani, o bij, e më dëgjoni:

do t’jua mësoj frikën e Zotit.

Mem

¹³ A e dëshiron jetën, o njeri?

A dëshiron ditë të shumta për të gëzuar të mirat?

Nun

¹⁴ Rrudhe gjuhën tënde prej së keqes,

gojën tënde prej fjalëve gënjeshtare.

Sameh

¹⁵ Ik prej së keqes e bëj të mirën,

kërkoje paqen e ndiqe atë!

Ain

¹⁶ Sytë e Zotit shohin të drejtët,

veshët e tij ua dëgjojnë ofshamat.

Fe

¹⁷ Fytyra e Zotit është kundër keqbërësve

për ta zhdukur prej dheut kujtimin e tyre.

Sade

¹⁸ Klithin të drejtët, Zoti i dëgjon,

i liron prej të gjitha vështirësive të tyre.

Kof

¹⁹ Zoti është afër atyre që pendohen me zëmër,

i shpëton shpirtpërgrirët.

Res

²⁰ Sado të vështira të ketë i drejti,

prej të gjithave do ta shpëtojë Zoti.

Sin

²¹ Zoti i ruan eshtrat e tyre:

asnjë prej tyre nuk do t’u thyhet.

Tau

²² E keqja e vet do ta vrasë keqbërësin,

e do ta paguajnë ata që e urrejnë të drejtin.

Fe

²³ Zoti e shpaguan shpirtin e shërbëtorëve të vet,

nuk do të ndëshkohen ata që shpresojnë në të.

PSALMI 35 /34/

Lutja e të drejtit të përndjekur

¹ I Davidit.

Dënoji, o Zot, ata që më paditin,

luftoji ata që më luftojnë!

² Merri armët e mburojën e çohu të më ndihmosh,

³ Vringëllo heshtën e sakicën

kundër atyre që më përndjekin,

thuaji shpirtit tim: “Unë jam shëlbimi yt!”

⁴ U turpërofshin dhe u çnderofshin

ata që e kërkojnë jetën time,

u zmbrapshin dhe u turpërofshin

ata që ma mendojnë të keqen.

⁵ U bëfshin porsi byku para erës

e i dëboftë engjëlli i Zotit!

⁶ Udha e tyre u bëftë e errët e rrëshqitëse

kur në shpinë t’u vihet engjëlli i Zotit!

⁷ Sepse pa arsye ma ngrehën rrjetën,

sepse pa arsye ia hapën gropën shpirtit tim.

⁸ U ardhtë vdekja e papritur,

u zënçin në rrjetën që vetë e ngrehën,

rënçin në gropën që vetë e hapën!

⁹ Kurse shpirti im do të galdojë me Zotin,

do ta gëzojë shpëtimin e tij.

¹⁰ Të gjithë eshtrat e mi do të thonë:

“E kush është, o Zot, si ti

që e shpëton të varfrin prej dhunëtarit,

prej cubave të mjerin e skamnorin”.

¹¹ U ngritën dëshmitarë të pashpirtë,

më pyesin për gjëra që s’i di,

¹² të mirat m’i kthejnë me të këqija:

vetmim për shpirtin tim.

¹³ E pra, unë, kur ata ishin të sëmurë,

ngjeshesha me grathore,

me agjërim e mundoja shpirtin tim,

lutesha për ta me gjithë afshin e zemrës.

¹⁴ Sikur ta kisha të afërm, sikur për vëllanë

kërrusesha i trishtuar porsi ai që mban zi për nënën.

¹⁵ E taniqë vetë rrëshqita, ata po gëzohen,

u bashkuan për të më salvuar papritmas,

¹⁶ vazhdimisht më shqyejnë e nuk pushojnë,

më përqeshin duke më shpotitur,

kundër meje dhëmbët i kërcëllijnë.

¹⁷ O Zot, deri kur ti vetëm do të shikosh?

Liroje shpirtin tim nga sulmet e tyre,

prej luanëve të vetmen të mirë timen.

¹⁸ Do të të falënderoj në kuvendin e dheut,

do të të lavdëroj mes popullit të shumtë.

¹⁹ Mos lejo të gëzohen mbi mua armiqtë e mi rrenacakë,

që të mos bëjnë me sy ata që më urrejnë pa arsye.

²⁰ Sepse ata nuk flasin për paqe,

por trillojnë dredhi kundër paqedashësve të dheut.

²¹ Hapin gojën e vet kundër meje e thonë:

“Hë, hë! Me sytë tanë ia pamë të zezën”!

²² Ti po sheh, o Zot, tani mos hesht,

Kapitujt