Kapitujt

Psalmet: 5. LIBRI V /Psalmet 107 150/

PSALMI 107 /106/

Hyji e shpëton njeriun nga çdo rrezik

¹ALELUJA!

Lavdërojeni Zotin sepse është i mirë,

sepse e amshueshme është dashuria e tij.

² Le të thonë të shpërblyerit prej Zotit,

që i çliroi nga kthetrat e armikut

³ dhe i bashkoi nga vendet e ndryshme

nga ku lind dielli e ku perëndon,

nga veriu e nga ana e detit.

⁴ U endën në shkretëtirë, në vend të thatë,

nuk e gjetën udhën drejt qytetit të banimit.

⁵ Të uritur e të etur

shpirti i tyre ishte mekur në ta!

⁶ Të ngushtuar i lëshuan kushtrimin Zotit

dhe Ai i shpëtoi nga vështirësitë e tyre.

⁷ Ai i nxorri në udhën e drejtë

që të shkonin në qytetin e banimit.

⁸ Le t’ia dinë për nder Zotit për dashurinë e tij,

për mrekullitë që u bëri bijve të njerëzve,

⁹ që ngiu shpirtin e të eturit,

e mbushi me të mira shpirtin e të uriturit.

¹⁰ Banonin në errësirë e në hijen e vdekjes,

të lidhur në mjerim edhe në pranga,

¹¹ sepse kishin kundërshtuar urdhrin e Hyjit

dhe kishin përbuzur këshillën e të Tejetlartit.

¹² Prandaj zemrën ua mposhti me vuajtje,

rrëzoheshin e s’kishte kush t’u ndihmonte.

¹³ Të ngushtuar i lëshuan kushtrimin Zotit

dhe Ai i shpëtoi nga vështirësitë e tyre.

¹⁴ I nxori nga errësira dhe nga hija e vdekjes

e i këputi zinxhirët e tyre.

¹⁵ Le ta lëvdojnë Zotin për shkak të përdëllimit të tij,

për mrekullitë e tija ndaj bijve të njerëzve,

¹⁶ sepse i theu dyert e bronzta

dhe i këputi shulat e hekurt.

¹⁷ Të marrë për shkak të jetës së paudhë,

të mjeruar pse ndoqën udhën e mëkatit,

¹⁸ shpirtit të tyre iu neverit çdo ushqim,

arritën në dyert e vdekjes.

¹⁹ Atëherë të ngushtuar e thirrën në ndihmë Zotin,

Ai i çliroi nga vështirësitë e tyre.

²⁰ E dërgoi fjalën e vet dhe i shëroi,

i shpëtoi nga gropa e varrit.

²¹ Le ta lëvdojnë Zotin për shkak të mëshirës të tij,

për mrekullitë e tija ndaj bijve të njerëzve,

²² le t’i flijojnë flinë e lavdit,

me hare le t’i shpallin veprat e tija!

²³ Ata që me anije lundruan deteve

që nëpër ujëra të mëdha të bënin tregti,

²⁴ ata i panë veprat e Zotit,

mrekullitë e tija në thellësitë e detit.

²⁵ Ai urdhëroi dhe u ngrit era e stuhisë,

lart u ngritën valët e stuhishme.

²⁶ Ngrihen deri në qiell,

zbresin deri në humbnerë:

shpirti i tyre mekej prej së keqes.

²⁷ Çohu e rrëzohu si të ishin të dehur,

asgjë s’u ndihmonte mjeshtëria e tyre.

²⁸ Atëherë të ngushtuar e thirrën në ndihmë Zotin,

Ai i çliroi nga vështirësitë e tyre.

²⁹ Stuhinë e shndërroi në puhi

e valët e detit e shuan gjëmën e vet.

³⁰ Iu gëzuan qetësimit të valëve,

ai i nxorri në portin e dëshiruar.

³¹ Le ta lëvdojnë Zotin për shkak të dhembshurisë së të tij,

për mrekullitë e tija ndaj bijve të njerëzve,

³² le ta madhërojnë në kuvendin e popullit,

le ta lavdërojnë në kuvendin e pleqve.

³³ Ai i shndërroi lumenjtë në shkretëtirë,

në vende të thata burimet e ujërave,

³⁴ tokën e pëlleshme në këneta

për shkak të veprave të këqija të banorëve.

³⁵ Shndërroi shkretëtirën në liqen me ujëra,

tokën e thatë e begatoi me burime të gjalla.

³⁶ Aty i vendosi njerëzit e munduar nga uria,

dhe themeluan qytetin e banimit.

³⁷ Mbollën arat e vunë vreshtat

dhe u prodhuan fryte me shumicë.

³⁸ Zoti i bekoi e ata u shumuan fort,

as grigjat e tyre nuk u pakësuan.

³⁹ Pastaj qenë dhjetuar e munduar

nga vuajtjet edhe nga dhembjet.

⁴⁰ Ai që e shfryn përbuzjen mbi princa,

i la të enden rrugë pa rrugë në shkretëtirë.

⁴¹ I shpëtoi skamnorët nga mjerimi

dhe i shumoi si grigjat familjet.

⁴² Shohin të drejtët e le të gëzohen,

kurse mbrapshtia le ta mbyllë gojën e vet.

⁴³ Kush është i mençur le t’i kujtojë këto,

do ta shohë mirësinë e Zotit.

PSALMI 108 /107/

Himn mëngjesor e lutje kombëtare

¹ Këngë. Psalm. I Davidit.

² E gatshme është zemra ime, o Hyj,

e gatshme është zemra ime:

do të këndoj e do të luaj në harpë!

Ja, lavdia ime!

³ Zgjohu, harpë e cetër,

agimin dua ta zgjoj!

⁴ Do të të lavdëroj ty, o Zot, mes popujve,

për ty do të luaj me harpë mes kombeve,

⁵ sepse e madhërueshme është deri në qiell mëshira jote,

deri në re e vërteta jote!

⁶ Lartësohu, o Hyj, lart përmbi qiell,

përmbi mbarë dheun le të shndritë lavdia jote!

⁷ Që të çlirohen të dashurit e tu,

le të më shpëtojë e djathta jote e më dëgjo!

⁸ Hyji u përbetua në Shenjtëroren e vet:

“Do të kënaqem, dua ta ndaj Sikimën,

masën do t’ia vë luginës Sukot.

⁹ Imi është Galaadi, imi është Manaseu,

Efraimi është përkrenarja ime,

Juda skeptri im!

¹⁰ Moabi legeni ku unë lahem;

mbi Idumé do ta hedh këpucën time,

mbi Filisté do të këndoj fitoren”.

¹¹ Kush do të më prijë deri në qytet ‑ fortesë?

Kush do të më prijë deri në Idumé?

¹² Vallë, jo ti, o Hyj, që na braktise?

Pse a s’do të dalësh, o Hyj, me ushtritë tona?

¹³ Na ndihmo, deh, kundër armiqve

sepse i kotë është shpëtimi që vjen prej njerëzve.

¹⁴ Me ndihmën e Hyjit do të bëjmë trimëri të madhe,

Ai do t’i shkelë armiqtë tanë!

PSALMI 109 /108/

Psalm nëmës

¹ Mjeshtrit të korit. I Davidit. Psalm.

O Hyj, nderi im, mos rri në heshtje,

² sepse goja e mëkatarit e goja e dinakut u hap kundër meje.

Folën kundër meje me gjuhë ziliqare,

³ më rrethojnë me fjalë urrejtjeje,

më sulmojnë pa farë arsyeje.

⁴ Dashurinë time e shpërblejnë me shpifje

e unë vetëm lutem.

⁵ Të mirën ma kthejnë me të keqe

e dashurinë time ma shpaguajnë me urrejtje.

⁶ “Lëshoje kundër tij të paudhin,

paditësi le t’i rrijë në të djathtë.

⁷ Kur të gjykohet le të dalë i dënuar,

lutja e tij në mëkat iu ktheftë.

⁸ Ditët e tija iu pakofshin,

shërbesën e tij e marrtë një tjetër!

⁹ Fëmijët e tij mbetshin jetimë,

gruaja e tij vejushë.

¹⁰ Të bijtë iu bëfshin endacakë e lypës,

u dëbofshin jashtë rrënojës së tyre!

¹¹ Kamatari ia rrëmbeftë pasurinë,

të huajt ia përpifshin frytin e mundit të tij!

¹² Askush për të mos pastë dhemshuri,

askujt mos iu dhimbshin fëmijët e tij!

¹³ Dera e tij me ferra u mbylltë,

në brezin e parë emri iu harroftë!

¹⁴ Zoti e pastë gjithnjë para sysh fajin e të parëve të tij,

mos u shleftë as mëkati i nënës së tij.

¹⁵ Para syve të Zotit qofshin përherë

dhe e zhduktë nga toka kujtimin e tyre!”

¹⁶ Sepse askurrë s’u kujtua të bëjë mëshirë,

por e përndoqi skamnorin e lypësin,

deri në vdekje e ndiqte njeriun zemërpërvëluar.

¹⁷ E deshi mallkimin ‑ mbi të rëntë;

s’e deshi bekimin ‑ kurrë mos e pastë!

¹⁸ Me mallkim u vesh porsi me petk:

e përshkoftë si uji në përmbrendësat e tija,

porsi vaji në eshtrat e tij!

¹⁹ Iu bëftë porsi petku me të cilin mbulohet,

porsi brezi me të cilin ngjeshet!

²⁰ Këtë shpagim paçin para Zotit paditësit e mi,

ata që flasin keq kundër shpirtit tim.

²¹ E ti, o Zot, o Zot, sillu me mua sipas Emrit tënd:

më shpëto sepse e mirë është mëshira jote,

²² se unë jam nevojtar e skamnor,

sepse e plagosur është zemra ime në mua.

²³ Mbarova porsi hija kur shkon në të sosur,

më dëbojnë si të isha karkalec!

²⁴ Gjunjët po më lëshojnë prej agjërimit,

mishi im u tha pa pikën e dhjamit.

²⁵ Përqeshje për ta unë u bëra,

tundin kokën kur mbi mua shikojnë.

²⁶ Më ndihmo, o Zot, Hyji im,

më shpëto në saje të mëshirës sate,

²⁷ le ta dinë se kjo është dora jote:

se ti, o Zot, e bëre këtë vepër!

²⁸ Ata le të mallkojnë, por ti beko;

le të turpërohen ata që më salvojnë,

kurse shërbëtori yt le të gëzohet!

²⁹ I mbuloftë turpi shpifësit e mi,

le të mbulohen si me llahik me turpin e vet!

³⁰ Me gjithë shpirt do ta lavdëroj Zotin,

në sheshin e burrave do ta nderoj,

³¹ sepse Ai i rri në të djathtë skamnorit,

për ta shpëtuar nga gjykatësit shpirtin e tij.

PSALMI 110 /109/

Priftëria e Mesisë

¹ I Davidit. Psalm.

I tha Zoti Zotit tim: “Rri në të djathtën time,

derisa t’i vë armiqtë e tu shtrojë për këmbët e tua”!

² Skeptrin e pushtetit tënd Zoti do ta shtrijë nga Sioni:

sundo mes armiqve të tu!

³ Ty të përket më i larti pushtet

në ditën e fuqisë sate

në shkëlqime të shenjta

nga kraharori para Yllit të Dritës

unë të linda.

⁴ Zoti u përbetua, assesi s’do të pendohet:

“Ti je prift për amshim

në mënyrën e Melkizedekut”.

⁵ Zoti është në të djathtën tënde,

i dërrmon mbretërit ditën e zemërimit të vet.

⁶ Popujt do t’i gjykojë: grumbuj kufomash,

koka të prera me shumicë mbi dhe!

⁷ Në udhëtim ujë do të pijë prej përroit,

prandaj lart do ta ngrejë kokën.

PSALMI 111 /110/

Lavdi veprave të Hyjit

¹ ALELUJA!

Alef

Me gjithë shpirt do ta lavdëroj Zotin,

Bet

në kuvendin e të drejtëve, në mbledhjen e tyre.

Gimel

² Të mëdha janë veprat e Hyjit,

Dalet

për t’u shqyrtuar prej atyre që i duan.

³ Stoli e shkëlqim është vepra e tij,

Vau

drejtësia e tij qëndron në shekuj të shekujve.

Zain

⁴ U ngreh përmendore mrekullive të veta,

Het

i mëshirshëm e mëshirëdhënës është Zoti.

Tet

⁵ U jep ushqim atyre që e druajnë,

Jod

kurrë s’e harron Besëlidhjen e vet.

Kaf

⁶ Popullit të vet ia kumtoi fuqinë e veprave të veta,

Lamed

duke ua dhuruar pronën e paganëve.

Mem

⁷ Veprat e duarve të tija janë drejtësi e besnikëri,

Nun

urdhërimet e tija janë të vërteta,

Samek

⁸ të qëndrueshme në jetë të jetëve,

Ain

të themeluara mbi të vërtetën e drejtësinë.

⁹ Shpërblim i dha popullit të vet,

Sade

Besëlidhjen e vet e bëri të amshueshme:

Kof

i shenjtë dhe i tmerrshëm është Emri i tij.

Res

¹⁰ Fillimi i dijes është frika e Zotit,

Sin

janë të mençur të gjithë ata që veprojnë sipas saj,

Tau

lavdia e Tij qëndron për amshim.

PSALMI 112 /111/

Lumturia e njeriut të drejtë

¹ ALELUJA!

Alef

Lum ai njeri që e druan Zotin,

Bet

që kënaqet në urdhërimet e tija.

Gimel

² Fara e tij do të jetë e fortë mbi tokë,

Dalet

do të bekohet breznia e të drejtëve.

³ Pasuri e mirëqenie në shtëpinë e tij,

Vau

drejtësia e tij qëndron në shekuj të shekujve.

Zain

⁴ Ka lindur për të drejtët një dritë në errësirë:

Het

i butë e i mëshirshëm është njeriu i drejtë.

Tet

⁵ I ëmbël është njeriu që mishëron e huazon,

Jod

punët e veta i kryen me ndërgjegje,

Kaf

⁶ ai askurrë nuk do të bjerë poshtë.

Lamed

Në kujtim të përhershëm mbetet i drejti,

Mem

⁷ nuk i trembet lajmit të keq.

Nun

E patrandshme është zemra e tij me shpresë në Zotin,

Samek

⁸ të fortë e ka zemrën, nuk do të trembet

Ain

armiqtë e vet i bën asgjë.

⁹ Është dorëdhënë, u fal skamnorëve;

Sade

drejtësia e tij qëndron në shekuj të shekujve,

Kof

balli i tij ngallit për nder.

Res

¹⁰ E sheh keqbërësi dhe hidhërohet,

Sin

me dhëmbë kërcëllon e vyshket.

Tau

Dëshira e mëkatarëve shkon huq.

PSALMI 113 /112/

Hyjit të lavdishëm e të mëshirshëm

¹ ALELUJA!

Lavdërojeni, shërbëtorët e Zotit,

lavdërojeni, Emrin e Zotit!

² Qoftë bekuar Emri i Zotit

që tani e deri në amshim,

³ Që kur lind dielli e derisa perëndon

qoftë bekuar Emri i Zotit!

⁴ I madhërueshëm është Zoti mbi të gjithë popujt,

lavdia e tij i tejkalon qiejt.

⁵ Kush është si Zoti, Hyji ynë,

që fronin e ka në Lartësi,

⁶ e nga lart vrojton qiellin e tokën?

⁷ Nga pluhuri e ngre skamnorin,

nga llomi e lartëson të vobektin

⁸ për ta vënë të rrijë me princa,

me princat e popullit të vet.

⁹ Ai bën të banojë beronja në shtëpi të vet

nënë fëmijësh të gëzueshme.

PSALMI 114 /113 A/

Himn Pashkësh

¹ ALELUJA!

Kur Izraeli doli nga Egjipti,

Shtëpia e Jakobit nga populli barbar,

² Judeja u bë Shenjtërorja e tij,

Izraeli zotërimi i tij.

³ Pa deti dhe i bëri rrugë,

Jordani u kthye prapazi,

⁴ malet kërcyen si desh,

kodrat porsi qengja delesh!

⁵ Ç’ pate, o det, që ike?

E ti, o Jordan, që u ktheve prapazi?

⁶ Ju, o male, pse kërcyet si desh,

e ju, o kodra, porsi qengja delesh?

⁷ Dridhu, o tokë, para fytyrës së Zotit,

para fytyrës së Hyjit të Jakobit,

⁸ që e shndërron shkëmbin në liqen ujërash

edhe qetën në burim uji të gjallë!

PSALMI 115 /114 B/

I vetmi Hyji i vërtetë

¹ Jo neve, o Zot, jo neve,

por Emrit tënd jepi lavdi

për nder të mëshirës sate e të besnikërisë sate.

² Pse të thonë paganët:

“Ku është Hyji i tyre”?

³ Hyji ynë është në qiell,

ai bën gjithçka i pëlqen.

⁴ Idhujt e paganëve janë argjend e ar

‑ prodhim i dorës së njeriut.

⁵ Gojë kanë e nuk flasin,

sy kanë e nuk shohin,

⁶ veshë kanë e nuk dëgjojnë,

hundë kanë e nuk nuhasin.

⁷ Duar kanë e nuk prekin,

këmbë kanë e nuk ecin,

‑ zë nuk qesin prej gurmazit të tyre!

⁸ Të tillë qofshin edhe ata që i punojnë,

të gjithë ata që shpresojnë në ta!

⁹ Shtëpia e Izraelit shpreson në Zotin:

Ai është ndihma dhe mburoja e tyre.

¹⁰ Shtëpia e Aronit shpreson në Zotin:

Ai është ndihma dhe mburoja e tyre!

¹¹ Kush e druan Zotin në Zotin shpreson:

Ai është ndihma e mburoja e tij!

¹² Zotit i bie ndër mend për ne

e do të na bekojë:

do ta bekojë shtëpinë e Izraelit,

do ta bekojë shtëpinë e Aronit;

¹³ do t’i bekojë të gjithë ata që e druajnë Zotin,

si të vegjëlit ashtu të mëdhenjtë.

¹⁴ Bëftë Zoti e u shumofshi

ju vetë e fëmijët tuaj!

¹⁵ Ju bekoftë Zoti,

Krijuesi i qiellit e i tokës!

¹⁶ Qielli është qielli i Zotit,

kurse tokën ua dhuroi njerëzve.

¹⁷ Jo, nuk janë të vdekurit që të lavdërojnë, o Zot,

dhe asnjë prej atyre që zbresin në Heshtim,

¹⁸ por ne që jetojmë, ne e bekojmë Zotin

tani e përgjithmonë e jetës.

PSALMI 116 /114, 1‑9; 115/

Falenderim

¹ ALELUJA!

E dua Zotin sepse e dëgjon

zërin e lutjes sime,

² sepse mbi mua e priri veshin e vet

atë ditë që e thirra në ndihmë.

³ Më kishin rrethuar leqet e vdekjes,

më kishin shtrënguar leqet e Nëntokës,

më ndrydhën trishtime e dhembje,

⁴ Emrin e Zotit e thirra në ndihmë:

“Deh, o Zot, ma shpëto jetën”!

⁵ I mirë e i drejtë është Zoti,

Hyji ynë është vetë mirësia!

⁶ Zoti është mbrojtësi i të vegjëlve:

isha ngushtë e Ai më shpëtoi!

⁷ Kthehu, shpirti im, në qetësinë tënde,

sepse Zoti është bamirësi yt!

⁸ Ai ma shpëtoi jetën prej vdekjes,

sytë e mi prej lotëve,

këmbët e mia prej rënies.

⁹ Do të eci në praninë e Zotit

në tokën e të gjallëve.

¹⁰ Besoj edhe atëherë kur më duhet të them:

“Jam i pafat për së tepërmi!”.

¹¹ Në hutimin tim kam thënë:

“Rrenacak është çdo njeri”!

¹² Si do t’ia shpërblej Zotit

për të gjitha të mirat që m’i ka dhënë?

¹³ Do të ngre gotën e shëlbimit

e me nderim do të thërras Emrin e Zotit.

¹⁴ Do t’i kryej kushtet e mia bërë Zotit

në praninë e mbarë popullit të tij.

¹⁵ E çmueshme është para Zotit

vdekja e shenjtërve të tij.

¹⁶ O Zot, unë jam shërbëtori yt,

shërbëtori yt dhe biri i shërbëtores sate.

Ti i këpute hekurat e mia:

¹⁷ ty do të ta kushtoj flinë e lavdit,

me nderim do të thërras Emrin e Zotit.

¹⁸ Do t’i kryej kushtet e mia bërë Zotit

në praninë e mbarë popullit të tij,

¹⁹ në oborret e Shtëpisë së Zotit,

mes teje, o Jerusalem!

PSALMI 117 /116/

Grishje për të lavdëruar Zotin

¹ ALELUJA!

Lavdërojeni Zotin, o kombe të gjitha,

madhërojeni së bashku, o popuj të gjithë!

² Sepse e madhe është dashuria e tij ndaj nesh,

besnikëria e Zotit qëndron për amshim!

PSALMI 118 /117/

Liturgjia për të kremten e Tanave

¹ ALELUJA!

Lavdërojeni Zotin, sepse është i mirë,

sepse e amshuar është dashuria e tij!

² Le të thotë tashti Izraeli, sepse është i mirë,

e amshuar është dashuria e tij!

³ Le të thotë tani shtëpia e Aronit,

e amshuar është dashuria e tij!

⁴ Le të thonë tani ata që e druajnë Zotin,

e amshuar është dashuria e tij!

⁵ Në vështirësi e thirra në ndihmë Zotin,

Zoti më dëgjoi edhe më shpëtoi.

⁶ Zoti është me mua,

s’druaj se ka ç’më bën njeriu.

⁷ Me mua është Zoti, ndihmëtari im,

për asgjë i bëj armiqtë e mi.

⁸ Më mirë është të strehohesh te Zoti

se të kesh besim në njerëz.

⁹ Më mirë është të strehohesh te Zoti,

se të kesh besim në princa.

¹⁰ Më rrethuan të gjithë paganët,

i shfarosa me fuqi të Emrit të Zotit.

¹¹ Rreth e përqark më rrethuan,

por i shfarosa në fuqi të Emrit të Zotit.

¹² Më rrethuan porsi bletët,

porsi zjarr që merr flakë ndër ferra,

por i shfarosa në fuqi të Emrit të Zotit.

¹³ Më shtytën, më dhanë shtytje për të më rrëzuar,

por më ndihmoi ndihma e Zotit.

¹⁴ Fuqia ime e lavdia ime është Zoti,

ai është shpëtimtari im.

¹⁵ Ja, britma gëzimi e ngadhënjimi

në tendat e të drejtëve:

¹⁶ “E djathta e Zotit u madhërua!

E djathta e Zotit më lartësoi!

E djathta e Zotit u madhërua”!

¹⁷ S’do të vdes, të jetoj dua,

do t’i kumtoj veprat e Zotit!

¹⁸ Me ndëshkim të rëndë Zoti më ndëshkoi,

por nuk më lëshoi në duar të vdekjes.

¹⁹ M’i hapni dyert e drejtësisë,

dua të hyj e t’i thur lavde Zotit.

²⁰ Ja, këtu është dera e Zotit;

nëpër të do të hyjnë të drejtët.

²¹ Do të të falënderoj, sepse më ke vështruar,

dhe u bëre Shpëtimtari im.

²² Guri, që e qitën jashtë përdorimit ndërtuesit,

erdhi e u bë guri i këndit;

²³ Zoti e bëri këtë gjë:

sa mrekulli për sytë tanë!

²⁴ Kjo është dita që na e dhuroi Zoti:

të galdojmë e të gëzojmë në të!

²⁵ Ma jep, o Zot, shpëtimin tënd,

deh, o Zot, jepe të mbarën!

²⁶ Bekuar qoftë ai që vjen në emër të Zotit!

Po ju bekojmë nga shtëpia e Zotit.

²⁷ Hyji është Zot, ai na ndriçoi:

rendituni të gëzuar në reshtin kremtor

me rrema në dorë deri në ballë të lterit!

²⁸ Ti je Hyji im, ty të falënderoj,

Ti je Hyji im, unë të madhëroj!

²⁹ Lavdërojeni Zotin, sepse është i mirë,

sepse e amshuar është dashuria e tij!

PSALMI 119 /118/

Lavdi Ligjit të Hyjit

¹ ALELUJA!

Alef

Lum njeriu me sjellje të pastër,

që ecën në Ligjin e Zotit!

² Lum kush i mban dëshmitë e tija,

që e kërkon me gjithë zemër.

³ Sepse ai nuk vepron keq,

por ecën udhëve të tija.

⁴ Ti i shpalle urdhërimet e tua

që të mbahen përpikërisht.

⁵ Oh, sikur të ishin të drejta udhët e mia

për t’i zbatuar rregulloret e tua!

⁶ Atëherë s’do të skuqem

nëse do t’i mbaj urdhërimet e tua.

⁷ Do të të lavdëroj në pastërtinë e zemrës,

i mësuar ndër gjyqet e drejtësisë sate.

⁸ Unë do t’i zbatoj rregulloret e tua,

por ti askurrë mos hiq dorë prej meje!

Bet

⁹ Si do ta ruajë të pastër djaloshi udhën e vet?

Duke i zbatuar fjalët e tua.

¹⁰ Të kërkoj me gjithë fuqinë e shpirtit tim:

mos lejo t’u shmangem urdhërimeve të tua.

¹¹ Fjalët e tua i fsheha në zemrën time,

që të mos gaboj kundër teje.

¹² I bekuar je, o Zot,

ma mëso vullnetin tënd.

¹³ Me buzët e mia i shpall një nga një

të gjitha qjyqet e gojës sate.

¹⁴ Më shumë i gëzohem udhës së dëshmive të tua

se pasurisë tejet të madhe.

¹⁵ Do të ushtrohem në urdhërimet e tua,

do t’i kujtoj udhët e tua.

¹⁶ Do të kënaqem në rregulloret e tua,

s’do ta harroj fjalën tënde.

Gimel

¹⁷ Bëja këtë të mirë shërbëtorit tënd:

që të jetoj e ta mbaj fjalën tënde.

¹⁸ M’i hap sytë të shikoj

mrekullitë e ligjit tënd.

¹⁹ Ravgues jam unë përmbi dhe,

mos i fsheh para meje urdhërimet e tua.

²⁰ Shpirti im meket gjithherë

prej dëshirës së qjyqeve të tua.

²¹ Ti u kërcënohesh krenarëve:

të mallkuar janë ata që u shmangen urdhërimeve të tua.

²² Më liro nga poshtërimi e turpi,

sepse i ruaj dëshmitë e tua.

²³ Nëse edhe princat bëjnë mbledhje e flasin kundër meje,

shërbëtori yt ushtrohet në rregulloret e tua.

²⁴ Sepse dëshmitë e tua janë kënaqësia ime,

rregulloret e tua këshilltarët e mi.

Dalet

²⁵ Shpirti im hiqet zvarrë nëpër pluhur:

më përtërij sipas zotimit që më dhe.

²⁶ I kam treguar udhët e mia e ti më dëgjove:

m’i mëso rregulloret e tua.

²⁷ Bëj ta kuptoj udhën e urdhërimeve të tua

e do t’i kujtoj mrekullitë e tua.

²⁸ Prej trishtimit shpirti im qan me lot,

më forco shpirtërisht sipas premtimit që më dhe.

²⁹ Më mbaj larg nga udha e gënjeshtrës,

më pajis me Ligjin tënd.

³⁰ E kam zgjedhur udhën e së vërtetës,

në zemër i kam urdhërimet e tua.

³¹ Jam lidhur pas vendimeve të tua, o Zot,

mos lejo të turpërohem.

³² Vrapoj udhës së urdhërimeve të tua,

sepse ti ma ke shndritur zemrën.

³³ Ma trego, o Zot, udhën e ligjeve të tua,

dhe unë do ta mbaj gjithmonë.

³⁴ Më jep kuptim që ta mbaj Ligjin tënd

e do ta zbatoj me gjithë zemrën time.

³⁵ Më prij udhës së urdhërimeve të tua,

sepse në të e kam kënaqësinë time.

³⁶ Prire zemrën time drejt urdhërimeve të tua

e jo drejt lakmimit të pasurisë.

³⁷ Largoji sytë e mi të mos e shohin kotësinë,

më përtërij në udhën tënde.

³⁸ Plotësoja shërbëtorit tënd premtimin tënd

që ua dhe atyre që të druajnë.

³⁹ Më shpëto nga çnderimi që aq fort i trembem,

sepse gjyqet e tua janë të mrekullueshme.

⁴⁰ Oh, sa fort i dua urdhërimet e tua,

më përtërij në drejtësinë tënde!

Vau

⁴¹ Ma jep, o Zot, mëshirën tënde,

shëlbimin tënd sikurse m’u zotove.

⁴² Do t’u përgjigjem atyre që më poshtërojnë

se shpresoj në fjalën tënde.

⁴³ Kurrë mos e hiq prej gojës sime fjalën e së vërtetës,

sepse kam besim në gjyqet e tua.

⁴⁴ E unë do ta mbaj Ligjin tënd përherë,

në shekuj e në jetë të jetës.

⁴⁵ Do të eci udhës së gjerë,

sepse i kërkoj urdhërimet e tua.

⁴⁶ Para mbretërve do të flas për dëshmitë e tua

e nuk do të më vijë turp.

⁴⁷ Do të kënaqem në urdhërimet e tua,

që aq shumë i kam për zemër.

⁴⁸ I lartësoj duart e mia drejt urdhërimeve të tua që i dua,

e do t’i bluaj në mendje rregulloret e tua.

Zain

⁴⁹ Të të bjerë ndër mend zotimi që i dhe shërbëtorit tënd,

me të cilin më ke dhënë shpresë.

⁵⁰ Në vështirësinë time e kam këtë ngushëllim

sepse fjala jote ma përtëriti jetën.

⁵¹ Krenarët po më përqeshin së tëpërmi,

por unë nuk i shmangem Ligjit tënd.

⁵² I kujtoj, o Zot, gjyqet e tua të lashta

dhe në to gjej ngushëllim.

⁵³ Unë zemërohem tepër në mëkatarë

që i shmangen Ligjit tënd.

⁵⁴ Këngë janë për mua urdhërimet e tua,

në dheun e shtegtimit tim.

⁵⁵ Natën e kujtoj, o Zot, Emrin tënd,

dhe e zbatoj Ligjin tënd.

⁵⁶ E mua më ndodh kështu,

sepse i mbaj urdhërimet e tua.

Het

⁵⁷ Zoti është pjesa e trashëgimit tim:

e dhashë fjalën t’i mbaj urdhërimet e tua.

⁵⁸ T’u përluta me gjithë fuqi të zemrës:

ki dhimbje për mua sipas fjalës që më dhe.

⁵⁹ I shqyrtova hollë udhët e mia

dhe i ktheva hapat e mi në urdhërime të tua.

⁶⁰ Nxitova e nuk vonova

për t’i zbatuar urdhërimet e tua.

⁶¹ Më rrethuan leqet e të patenzonëve,

nuk e harrova Ligjin tënd.

⁶² Në mesnatë ngrihem për të të thurur lavdi

për shkak të vendimeve të tua të drejta.

⁶³ Jam mik me të gjithë ata që të druajnë,

me ata që i zbatojnë urdhërimet e tua.

⁶⁴ Plot është toka, o Zot, me dashurinë tënde,

m’i mëso rregulloret e tua.

Tet

⁶⁵ I bëre mirë, o Zot, shërbëtorit tënd

ashtu si ia dhe fjalën.

⁶⁶ Ma mëso mirësinë, urtinë e dijen,

sepse u besoj urdhërimeve të tua.

⁶⁷ Para se sprovova vuajtjen u enda larg teje,

por tani unë e mbaj fjalën tënde.

⁶⁸ Ti je i mirë e bën mirë,

ma mëso vullnetin tënd.

⁶⁹ Krenarët përbluajnë kundër meje tradhti,

por unë me gjithë zemër do t’i mbaj urdhërimet e tua.

⁷⁰ U trash zemra e tyre si dhjami,

ndërsa unë kënaqem në Ligjin tënd.

⁷¹ Është mirë për mua që vuajta,

kështu do ta mësoj vullnetin tënd.

⁷² Më i mirë është për mua Ligji yt

se me mijëra ar e argjend.

Jod

⁷³ Duart e tua më bënë e më dhanë trajtë,

më jep kuptim t’i mësoj urdhërimet e tua.

⁷⁴ Kur më shohin ata që ty të druajnë, gëzohen,

sepse shpresova në fjalën tënde.

⁷⁵ E di, o Zot, se gjyqet e tua janë të drejta,

me plot të drejtë më përule.

⁷⁶ Le të më ngushëllojë, pra, mëshira jote

sipas premtimit që i dhe shërbëtorit tënd.

⁷⁷ Ardhtë mbi mua mëshira jote e do të jetoj,

sepse Ligji yt është kënaqësia ime.

⁷⁸ Le të turpërohen krenarët pse dijekeqas më poshtërojnë,

e unë do t’i kujtoj urdhërimet e tua.

⁷⁹ Le të sillen drejt meje ata që ty të druajnë,

ata që i njohin dëshmitë e tua.

⁸⁰ U përsostë zemra ime në rregulloret e tua,

që kurrë të mos trupërohem.

Kaf

⁸¹ Po më shkrihet shpirti në pritje të shëlbimit tënd,

kam besim të plotë në premtimin tënd.

⁸² Sytë po më shteren prej dëshirës së fjalës sate

e them: “Kur do të ma japësh ngushëllimin?”

⁸³ U bëra si rrësheku në tym,

por nuk i harrova rregulloret e tua.

⁸⁴ Po edhe sa ditë do të rrojë shërbëtori yt?

Kur do t’i gjykosh përndjekësit e mi?

⁸⁵ Më hapën gropa krenarët

që s’jetojnë sipas Ligjit tënd.

⁸⁶ Të gjitha urdhërimet e tua janë të vërteta;

dijekeqas më kanë salvuar: deh, më eja në ndihmë!

⁸⁷ Për pak sa s’më rrëzuan përdhe,

megjithatë unë nuk u shmangem urdhërimeve të tua.

⁸⁸ Më përtërij pashë dashurinë tënde

e unë do t’i ruaj dëshmitë e gojës sate.

Lamed

⁸⁹ E amshueshme është, o Zot, fjala jote,

e qëndrueshme porsi qielli.

⁹⁰ Brez pas brezi e vërteta jote;

e themelove tokën dhe ajo qëndron.

⁹¹ Me urdhrin tënd gjithçka qëndron deri më sot,

sepse çdo gjë është në shërbimin tënd.

⁹² Po të mos ishte Ligji yt kënaqësia ime,

do të kisha mbaruar në mjerimin tim.

⁹³ Kurrë e për këtë jetë s’do t’i harroj urdhërimet e tua,

në saje të tyre ti më mban në jetë.

⁹⁴ Yti jam: deh, ti më shpëto,

sepse i kërkoj me zell urdhërimet e tua.

⁹⁵ Të mbrapshtët mundohen të më humbasin;

por unë i kujtoj porositë e tua.

⁹⁶ Çdo përsosmërie unë i shoh kufirin:

por Ligji yt kufi nuk ka.

Mem

⁹⁷ Sa shumë e dua, o Zot, Ligjin tënd:

gjithë ditën e bluaj me mend!

⁹⁸ Urdhri yt më bëri më të dijshëm se armiqtë e mi,

sepse gjithmonë është me mua.

⁹⁹ Jam më i dijshëm se të gjithë mësuesit e mi,

sepse i kujtoj urdhërimet e tua.

¹⁰⁰ Më i dijshëm jam edhe se pleqtë,

sepse i mbaj urdhërimet e tua.

¹⁰¹ Larg i mbaj këmbët e mia nga çdo udhë e së keqes

për t’i ruajtur urdhërimet e tua.

¹⁰² Nuk u shmangem gjyqeve të tua,

sepse ti ma dhe Ligjin.

¹⁰³ Sa të ëmbla janë për qiellzën time fjalët e tua,

më të ëmbla se mjalti për gojën time.

¹⁰⁴ Me anë të urdhërimeve të tua fitoj urtinë,

prandaj urrej çdo udhë gënjeshtre.

Nun

¹⁰⁵ Fjala jote është dritëz për këmbët e mia,

dritë për udhët e mia.

¹⁰⁶ U përbetova dhe do ta mbaj fjalën:

do t’i ruaj gjyqet e drejtësisë sate.

¹⁰⁷ Jam për së tepërmi i përvuajtur, o Zot,

ma përtërit jetën sipas premtimit tënd.

¹⁰⁸ Pranoji, o Zot, dhuratat e gojës sime

dhe m’i mëso gjyqet e tua.

¹⁰⁹ Jeta ime është gjithmonë në rrezik,

por nuk e harroj Ligjin tënd.

¹¹⁰ Të mbrapshtët vunë leqe kundër meje,

por nuk iu shmanga porosive të tua.

¹¹¹ Dëshmitë e tua janë trashëgimi im i përhershëm,

janë kënaqësia e shpirtit tim.

¹¹² E përul zemrën time që t’i kryej urdhërimet e tua

përherë e deri në fund.

Samek

¹¹³ I urrej ata që janë si mësalla me dy faqe

dhe e dua Ligjin tënd.

¹¹⁴ Përkrenarja dhe shqyti im je ti,

kam besim të plotë në fjalën tënde.

¹¹⁵ M’u hiqni sysh, o keqbërës,

se dua t’i zbatoj urdhërimet e Hyjit tim!

¹¹⁶ Më përkrah si më premtove e do të jetoj

dhe mos më tradhtoftë shpresa ime.

¹¹⁷ Më përkrah e do të shpëtoj,

do të kënaqem vazhdimisht në rregulloret e tua.

¹¹⁸ Ti i urren ata që u shmangen urdhërimeve të tua,

sepse mendimi i tyre është gënjeshtër.

¹¹⁹ Porsi ndryshkun ti i zhduk nga faqja e dheut keqbërësit,

prandaj unë i dua dëshmitë e tua.

¹²⁰ Trupi im më dridhet prej frikës sate,

sepse i kam frikë gjyqet e tua.

Ain

¹²¹ Veprova me drejtësi e me të drejtë,

mos më dorëzo te shpifësit e mi.

¹²² Hyr dorëzanë për të mirën e shërbëtorit tënd,

që të mos më shpifen krenarët.

¹²³ Sytë po më shteren prej dëshirës së shëlbimit tënd

dhe të fjalës së drejtësisë sate.

¹²⁴ Bëj me shërbëtorin tënd sipas dashurisë sate

dhe m’i mëso rregulloret e tua.

¹²⁵ Unë jam shërbëtori yt,

më jep kuptim t’i njoh dëshmitë e tua.

¹²⁶ Koha është të dëftohesh, o Zot,

se e prishën Ligjin tënd.

¹²⁷ Oh, sa i dua urdhërimet e tua:

më tepër se arin, se gurin e paçmueshëm.

¹²⁸ Ndërgut i mbaj urdhërimet e tua të gjitha,

e urrej çdo udhë gënjeshtre.

¹²⁹ Të mrekullueshme janë dëshmitë e tua,

prandaj i mban shpirti im.

¹³⁰ Zbulesa e fjalëve të tua ndriçon:

të miturit i bën të urtë.

¹³¹ Hap gojën e marr frymë

i mallëngjyer për porositë e tua.

¹³² Kthehu prej meje e ki mëshirë për mua

ti që je i drejtë për ata që e duan Emrin tënd.

¹³³ Drejtoji hapat e mi sipas fjalës sate,

të mos më sundojë asnjë e keqe.

¹³⁴ Më shpëto prej shpifjeve të njerëzve,

që t’i ruaj urdhërimet e tua.

¹³⁵ Ndrite fytyrën tënde mbi shërbëtorin tënd

dhe m’i mëso urdhërimet e tua.

¹³⁶ Sytë e mi derdhën rrëke lotësh,

sepse nuk mbahet Ligji yt.

Sade

¹³⁷ I drejtë je, o Zot,

edhe gjyqet e tua janë të drejta.

¹³⁸ Ti e ke dhënë Ligjin tënd të drejtë

dhe shumë besnik.

¹³⁹ Zelli im po më shkrin

kur shoh se armiqtë e mi i kanë harruar fjalët e tua.

¹⁴⁰ Fjalët e tua janë me zjarr të sprovuara,

prandaj shërbëtori yt i do ato.

¹⁴¹ Jam i ri edhe i përbuzur,

por nuk i kam harruar urdhërimet e tua.

¹⁴² Drejtësia jote, drejtësi e përhershme,

Ligji yt është i vërtetë.

¹⁴³ Vuajta shumë dhe pata vështirësi,

urdhërimet e tua janë kënaqësia ime.

¹⁴⁴ Dëshmitë e tua janë drejtësi e amshueshme,

më bëj të kuptoj e do të kem jetë.

Kof

¹⁴⁵ Me gjithë zemër të thërras, o Zot, më dëgjo,

dhe do t’i mbaj urdhërimet e tua.

¹⁴⁶ Klitha drejt teje, deh më shpëto,

që t’i ruaj dëshmitë e tua.

¹⁴⁷ Para agimit zgjohem e të thërras në ndihmë,

shpresoj në fjalën tënde.

¹⁴⁸ Sytë e mi zgjohen para rojës së natës

për të përsiatur fjalët e tua.

¹⁴⁹ Ma dëgjo zërin sipas mëshirës sate, o Zot,

e bëj të jetoj sipas gjyqit tënd.

¹⁵⁰ U afruan ata që më salvojnë dijekeqas,

janë larg nga Ligji yt.

¹⁵¹ Por ti, o Zot, je afër,

besnike janë të gjitha urdhërimet e tua.

¹⁵² Që moti di për urdhërimet e tua,

se i themelove për amshim.

Res

¹⁵³ Shikoje mjerimin tim e më liro,

se nuk e kam harruar Ligjin tënd.

¹⁵⁴ Mbroje çështjen time e më shpaguaj,

për hir të Ligjit tënd më përtërit në jetë.

¹⁵⁵ Larg është prej mëkatarëve shëlbimi,

sepse nuk e çajnë kokën për urdhërimet e tua.

¹⁵⁶ Mëshira jote është e madhe, o Zot,

në fuqi të gjyqeve të tua më përtërit në jetë.

¹⁵⁷ Shumë janë ata që më salvojnë e më poshtërojnë,

por unë nuk iu shmanga dëshmive të tua.

¹⁵⁸ I pashë ata që e lanë rrugën e m’u velën,

sepse nuk i mbajnë fjalët e tua.

¹⁵⁹ Shiko, o Zot, se i dua urdhërimet e tua,

më kërthndez në jetë sipas dashurisë sate.

¹⁶⁰ Për parim fjalët e tua kanë të vërtetën,

të gjitha gjyqet e drejtësisë sate janë për amshim.

Sin

¹⁶¹ Të mëdhenjtë më salvojnë pa arsye,

zemra ime trembet vetëm prej fjalëve të tua.

¹⁶² Unë u gëzohem fjalëve të tua

porsi ai që fiton pre të madhe.

¹⁶³ E urrej gënjeshtrën dhe më velet,

kurse Ligjin tënd e kam për zemër.

¹⁶⁴ Shtatë herë në ditë ty të thur lavde

për gjyqet e drejtësisë sate.

¹⁶⁵ Dashamirësit e Ligjit tënd gëzojnë paqe të madhe,

ata askurrë nuk marrin në thua.

¹⁶⁶ Ndihmën tënde, o Zot, e pres

dhe i mbaj urdhërimet e tua.

¹⁶⁷ Shpirti im i ruan ligjet e tua

dhe i desha ato me gjithë shpirt.

¹⁶⁸ I mbaj ligjet e tua e dëshminë tënde,

sepse të gjitha udhët e mia janë para syve të tu.

Tau

¹⁶⁹ Le të arrijë tek ti, o Zot, britma ime,

ma ndriço mendjen sipas fjalës sate.

¹⁷⁰ Le të dalë lutja ime para fytyrës sate,

më liro ashtu si ma ke dhënë fjalën.

¹⁷¹ Buzët e mia do ta këndojnë këngën e lavdit

sepse ti m’i mësove rregulloret e tua.

¹⁷² Gjuha ime le ta këndojë fjalën tënde,

sepse të gjitha urdhërimet e tua janë të drejta.

¹⁷³ E paça në ndihmë të djathtën tënde,

sepse i zgjodha urdhërimet e tua.

¹⁷⁴ E dëshiroj shumë, o Zot, shëlbimin tënd,

kënaqësia ime është Ligji yt.

¹⁷⁵ Do të jetojë shpirti im dhe do të të lavdërojë,

në ndihmë do t’i kem gjyqet e tua.

¹⁷⁶ U enda poshtë e lart porsi delja e humbur,

kërkoje shërbëtorin tënd

sepse urdhërimet e tua nuk i kam harruar.

PSALMI 120 /119/

Armiqtë e paqes

¹ Këngë shtegtimi.

Në ngushticë e thirra në ndihmë Zotin

dhe ai më dëgjoi.

² Më shpëto, o Zot, prej buzëve gënjeshtare,

prej gjuhës qëllimisht gënjyese.

³ Vallë, ç’duhet të të jepet

ose si të shpaguhesh, o gjuhë qëllimisht gënjyese?

⁴ Shigjeta luftëtari të mprehta,

të skuqura me gaca pishash!

⁵ I mjeri unë që rri në Mosok

dhe banoj në tendat e Cedarit!

⁶ Tepër gjatë jetoi shpirti im me këta

që e urrejnë paqen!

⁷ Unë jam për paqe, por kur flas,

ata kërkojnë luftë.

PSALMI 121 /120/

Rojësi i Izraelit

¹ Këngë shtegtimi.

Sytë e mi i çoj drejt maleve:

prej nga do të më vijë mua ndihma?

² Ndihma ime vjen prej Zotit,

i cili krijoi qiellin e tokën.

³ S’do të lejojë të të merren këmbët,

nuk do të kotet ai që të ruan.

⁴ Ja, s’do të kotet as s’do të flejë,

ai që e ruan Izraelin.

⁵ Zoti është rojtari yt,

Zoti është hija jote,

Zoti është në të djathtën tënde!

⁶ Dielli nuk do të të bëjë keq ditën,

as hëna natën.

⁷ Zoti do të të ruajë nga çdo e keqe,

Zoti do ta ruajë jetën tënde.

Zoti do të ruajë vajtjet e ardhjet e tua

që tani e përgjithmonë e jetës.

PSALMI 122 /121/

Përshëndetje Jerusalemit

¹ Këngë shtegtimi. E Davidit.

Seç u gëzova kur më thanë:

“Eja të shkojmë në Shtëpinë e Zotit!”

² Ja, tashmë këmbët tona shkelën

në dyert e tua, o Jerusalem!

³ O Jerusalem, qytet i ndërtuar me mjeshtëri,

thuaj se i tëri një cope e vetme je!

⁴ Atje ngjiten fiset, fiset e Zotit,

sipas rregullores në Izrael

për të kremtuar Emrin e Zotit.

⁵ Atje janë selitë e gjykatores së drejtësisë,

selitë e shtëpisë së Davidit!

⁶ Lutuni për paqen e Izraelit:

“U priftë e mbara atyre që të duan ty!

⁷ Mbretëroftë paqja në muret e tua

dhe qetësia në pirgjet e tua!”

⁸ Për dashuri ndaj vëllezërve e miqve të mi

do të them: “Paqja me ty”!

⁹ Për dashuri ndaj Shtëpisë së Zotit, Hyjit tonë,

do të lutem t’i kesh të gjitha të mirat!

PSALMI 123 /122/

Lutja e njeriut të pafat

¹ Këngë shtegtimi. E Davidit.

Drejt teje po i lartësoj sytë, e mi,

drejt teje që banon në qiell.

² Ja, porsi sytë e shërbëtorëve

drejt dorës së zotërinjve të vet,

porsi sytë e shërbëtores

drejt duarve të zonjës së vet,

ashtu priren sytë tanë drejt Zotit, Hyjit tonë,

derisa të ketë mëshirë për ne.

³ Ki mëshirë për ne, o Zot, ki mëshirë për ne,

sepse për së tepërmi na kanë mbuluar me përbuzje.

⁴ Sepse u ngi së tepërmi shpirti ynë

me përqeshje të të ngopurve,

me përbuzje të krenarëve.

PSALMI 124 /123/

Shpëtimtari i Izraelit

¹ Këngë shtegtimi. E Davidit.

Po të mos kishte qenë Zoti me ne

‑ le ta pohojë ballafaqe Izraeli ‑

² po të mos kishte qenë Zoti me ne,

kur njerëzit u ngritën kundër nesh:

³ atëherë do të na kishin përpirë gjallë,

kur u mori flakë zemërimi kundër nesh.

⁴ Atëherë ujët do të na kishte marrë,

rrjedha e përroit do të na kishte marrë,

⁵ do të na kishin mbytur

valët e ujërave të tërbuara!

⁶ Qoftë bekuar Zoti

që s’na dha kafshatë

për dhëmbët e tyre!

⁷ Shpirti ynë shpëtoi si trumcaku

prej gracke të gjuetarëve:

laku u këput

e ne shpëtuam!

⁸ Ndihma jonë është në Emër të Zotit,

që krijoi qiellin e tokën.

PSALMI 125 /124/

Hyji i mbron të vetët

¹ Këngë shtegtimi.

Kush shpreson në Zotin është si mali Sion:

s’ka gjë që e tund, mbetet për amshim!

² Malet e rrethojnë Jerusalemin:

edhe Zoti rreth e rreth i rri popullit të vet

që tani e për amshim.

³ Askurrë s’do të sundojë skeptri i të pafeve

mbi trashëgimin e të drejtëve

që të drejtët të mos i shtrijnë duart në paudhësi.

⁴ Bëju mirë, o Zot, njerëzve të mirë

edhe atyre që e kanë zemrën të drejtë.

⁵ Kurse ata që shkojnë udhëve të ligësisë

le t’i zhdukë Zoti bashkë me keqbërësit.

Paqja qoftë mbi Izraelin!

PSALMI 126 /125/

Këngë riatdhesimi

¹ Këngë shtegtimi.

Kur Zoti i ktheu robërit e Sionit,

na dukej si të ishim në ëndërr.

² Atëherë goja na u mbush me gaz

e gjuha jonë ia thoshte këngës së gëzimit!

Asohere thuhej ndër paganë:

“Zoti bëri për ta punë të mëdha”!

³ Vërtet Zoti bëri për ne mrekulli

e zemrat na u mbushën me gëzim!

⁴ Ktheji, o Zot, robërit tanë

porsi përrenjtë e mesditës!

⁵ Ata që mbjellin me lot,

deh, le të korrin me gëzim!

⁶ Në të shkuar ecnin e qanin

duke mbartur farën për ta mbjellë,

kurse në kthim do të vijnë plot gëzim

duke mbartur dorëzat e veta.

PSALMI 127 /126/

Dorëzimi provanisë

¹ Këngë shtegtimi. E Salomonit.

Nëse Zoti nuk e ndërton shtëpinë,

kot mundohen ata që e ndërtojnë.

Nëse Zoti nuk e ruan qytetin,

kot rri zgjuar ai që e ruan.

² Kot e keni të çoheni para drite

dhe vonë të shkoni në pushim,

ju që e hani bukën e mundit:

të dashurve të vet u jep edhe në gjumë.

³ Ja: bijtë janë dhuratë e Zotit,

fryti i barkut është shpërblimi i tij.

⁴ Porsi shigjetat në dorën e trimit

të tillë janë djemtë e rinisë.

⁵ Lum ai burrë që e mbushi kukurrën me të tillë:

s’do të turpërohet kur të fjaloset me armiq në log.

PSALMI 128 /127/

Bekimi ‑ dhuratë për besimtarin

¹ Këngë shtegtimi.

Lum njeriu që e druan Zotin,

që ecën udhëve të tija!

² Do të ushqehesh prej punës së duarve të tua,

i lumi ti, mirë do të kalosh!

³ Gruaja jote: vresht plot fruta

në dhomat e shtëpisë sate;

djemtë e tu: pinjoj ulliri

përreth tryezës sate!

⁴ Ja, se si bekohet njeriu

që e druan Zotin!

⁵ Të bekoftë Zoti prej Sionit

e pafsh lumturinë e Jerusalemit

në të gjitha ditët e jetës sate

⁶ dhe i pafsh djemtë e djemve të tu!

Paqja qoftë mbi Izraelin!

PSALMI 129 /128/

Kundër armiqve të Sionit

¹ Këngë shtegtimi.

Shpeshherë më luftuan që prej rinisë sime

‑ le të thotë tashti Izraeli ‑

² shpeshherë më luftuan që prej rinisë sime,

por s’ia dolën dot kundër meje!

³ Mbi shpinën time lëvruan lavërtarët,

bënë hulli të gjata!

⁴ Por Zoti i drejtë

i këputi leqet e mëkatarëve.

⁵ U turpërofshin dhe u zmbrapsshin

të gjithë ata që e urrejnë Sionin.

⁶ Bar pullazesh u bëfshin

që thahet para se të nxirret,

⁷ me të cilin s’e mbush dorën ai që korr,

as sqetullën ai që mbledh duajt,

⁸ e ata që kalojnë përbri nuk thonë:

“Bekimi i Zotit qoftë mbi ju!

Ju bekojmë në Emër të Zotit”!

PSALMI 130 /129/

Shpresa në Zotin

¹ Këngë shtegtimi.

Prej humnerës klitha tek ti, o Zot,

² o Zot, dëgjoje britmën time!

Le ta dëgjojnë veshët e tu,

zërin e lutjes sime.

³ Nëse do t’i mbash mend paudhësitë, o Zot,

O Zot, e kush do të qëndrojë para teje?

⁴ Por tek ti gjendet falja

që të dimë të të druajmë.

⁵ Shpresoj në ty, o Zot,

shpirti im shpreson në premtimin e tij.

E pret ⁶ shpirti im Zotin

më tepër se rojtarët agimin.

Më tepër se rojtarët agimin

⁷ le të shpresojë Izraeli në Zotin,

sepse te Zoti është mëshira

dhe i madh është tek Ai shpërblimi.

⁸ Ai do ta nxjerrë Izraelin

prej të gjitha paudhësive të tija.

PSALMI 131 /130/

Shpirti i fëmijërisë

¹ Këngë shtegtimi. E Davidit.

O Zot, nuk krenohet zemra ime

as s’madhështohen sytë e mi,

as nuk jepem pas punëve të mëdha,

as pas gjërave që janë mbi fuqi të mia.

² Vërtet shpirtin e kam të qetë e të kthjellët,

si foshnja e mëkuar në parzmën e nënës,

si kërthi është shpirti im në mua.

³ Le të shpresojë Izraeli në Zotin

tani e për gjithmonë e jetës.

PSALMI 132 /131/

Në përvjetorin e kalimit të Arkës së Besëlidhjes

¹ Këngë shtegtimi.

Të të bjerë në mend, o Zot, Davidi

e gjithë mirësia e tij,

² si iu përbetua Zotit,

si iu kushtua të Pushtetshmit të Jakobit:

³ “Nuk do të hyj nën pullazin e banesës sime,

nuk do të bie në shtrojën e shtratit tim,

⁴ nuk do t’u jap gjumë syve të mi,

s’do t’i lë të koten qepallat e mia,

⁵ pa e pasë gjetur një vend për Zotin,

një banesë për të Pushtetshmin e Jakobit.”

⁶ Ja, dëgjuam se është në Efratë,

e kemi gjetur në Fushat e Jaarit!

⁷ Le të hyjmë në tendën e tij,

të adhurojmë te shtroja e këmbëve të tija!

⁸ Ngrihu, o Zot, eja në vendin e pushimit tënd,

ti dhe arka e Pushtetit tënd!

⁹ Priftërinjtë e tu le të veshen me drejtësi,

shenjtërit e tu le të brohoritin me galdim.

¹⁰ Për dashuri të shërbëtorit tënd Davidit,

mos e përbuz fytyrën e Mesisë tënd!

¹¹ Zoti iu përbetua Davidit për të vërtetën,

assesi s’do ta shkelë fjalën e dhënë:

“Bamin e kraharorit tënd

do ta vë mbi fronin tënd!

¹² Nëse bijtë e tu do ta ruajnë Besëlidhjen time

dhe dëshmitë e mia që do t’ua mësoj,

po edhe bijtë e tyre përgjithmonë

do të rrinë përmbi fronin tënd”.

¹³ Sepse Zoti e zgjodhi Sionin,

e pëlqeu për banesë të veten:

¹⁴ “Ky do të jetë vendi i pushimit tim përjetë,

këtu do të banoj sepse vetë e dëshirova.

¹⁵ Do t’i bekoj e do t’i ribekoj prodhimet e tija,

skamnorët e tij do t’i ngij me bukë.

¹⁶ Priftërinjtë e tij do t’i vesh me shëlbim,

shenjtërit e tij do të brohoritin me galdim.

¹⁷ Atje do të bëj t’i lulëzojë Pinjolli Davidit,

do ta përgatis dritëzën për të shuguruarin tim.

¹⁸ Armiqtë e tij do t’i vesh me turp,

kurse mbi kokën e tij do të shkëlqejë

kurora e tij!”

PSALMI 133 /132/

Jeta vëllazërore

¹ Këngë shtegtimi. E Davidit.

Oh, sa punë e mirë e gjë e bukur është

kur vëllezërit jetojnë së bashku:

² si vaji ai më i miri në kokë,

që zbret në mjekër, në mjekrën e Aronit,

që zbret kindeve të petkave të tija,

³ porsi vesa në Hermon, që bie në malet e Sionit.

Sepse atje Zoti e jep bekimin,

jetën e amshueshme.

PSALMI 134 /133/

Lavdi për liturgji nate

¹ Këngë shtegtimi.

Tani bekojeni Zotin

të gjithë ju, shërbëtorët e Zotit,

që qëndroni natën në Shtëpinë e Zotit.

² Ngritni duart tuaja drejt Shenjtërores

e bekojeni Zotin!

³ Prej Sionit të bekoftë Zoti

që krijoi qiellin e tokën!

PSALMI 135 /134/

Himn lavdie

¹ ALELUJA!

Lëvdojeni Emrin e Zotit,

lëvdojeni ju, o shërbëtorët e Zotit,

² që qëndroni në Shtëpinë e Zotit,

në oborret e Shtëpisë së Hyjit tonë!

³ Lavdëroni Zotin sepse i mirë është Zoti,

këndoni Emrit të tij sepse është i ëmbël!

⁴ Sepse Zoti e zgjodhi Jakobin për vete,

Izraelin për pronën e vet.

⁵ Unë e di mirë se i madh është Zoti,

Hyji ynë është mbi të gjithë hyjtë.

⁶ Gjithçka do Zoti bën në qiell e në tokë,

në det e në të gjitha humnerat.

⁷ Bën të mblidhen retë prej skajeve të tokës,

me vetëtima e prodhon shiun,

erën e nxjerr nga vendet e strehimit.

⁸ Ai Egjiptit ia mbyti të parëlindurit

si të njerëzve ashtu edhe të bagëtive.

⁹ Bëri shenja e mrekulli mes teje, o Egjipt,

kundër faraonit e të gjithë shërbëtorëve të tij.

¹⁰ Shfarosi një numër të madh paganësh,

vrau sa mbretër të fortë:

¹¹ Sehonin, mbretin e amorrenjve

e Ogun, mbretin e Basanit,

i rroposi të gjitha mbretëritë e Kanaanit,

¹² e tokën, pronën e tyre, ia dha

Izraelit, popullit të vet, për trashëgim.

¹³ O Zot, Emri yt është i madhërueshëm,

kujtimi yt, o Zot, prej breznie në brezni!

¹⁴ Zoti e mbron popullin e vet,

ka mëshirë për shërbëtorët e vet.

¹⁵ Idhujt e paganëve janë ar e argjend,

prodhim i duarve të njerëzve:

¹⁶ e kanë gojën, por nuk flasin,

i kanë sytë, por nuk shohin,

¹⁷ i kanë veshët, por s’dëgjojnë,

as nuk kanë frymë në gojën e tyre.

¹⁸ Porsi ata do të jenë edhe ata që i punuan,

të gjithë ata që shpresojnë në ta.

¹⁹ Shtëpia e Izraelit, bekoje Zotin,

shtëpia e Aronit, bekoje Zotin,

²⁰ shtëpia e Levit, bekoje Zotin,

bekojeni Zotin të gjithë ju, që e druani Zotin!

²¹ Nga Sioni qoftë bekuar Zoti

që banon në Jerusalem. Aleluja.

PSALMI 136 /135/

Litani të mëdha falënderimi

¹ ALELUJA!

Lavdëroni Zotin, sepse është i mirë,