Kapitujt

Ruti: 3. Boozi fle

¹ Atëherë Noemia, vjehrra e saj i tha:

“Do të mundohem të të gjej një vend të qetë që të jesh e lumtur. ² Boozin e kemi gjë nga gjaku, ai, me shërbëtoret e të cilit ke punuar në ara, sonte do ta hedhë elbin në lëmë. ³ Ti, pra, lahu, lyhu, vishu mirë dhe shko në lëmë. Kujdes të të mos shohë njeri derisa ta ketë kryer hajen e pijen. ⁴ Kur të ketë shkuar për të fjetur, shiko se ku fle. Atëherë afrohu, çoje leshnikun kah këmbët e bjer edhe ti aty. Ai do të të tregojë ty se ç’duhet të bësh”. ⁵ Ajo iu përgjigj: “Do të bëj gjithë si po më urdhëron”.

⁶ Ruta shkoi në lëmë dhe bëri gjithçka i kishte urdhëruar e vjehrra.

⁷ Boozi, pasi hëngri dhe piu e u kënaq, shkoi të flinte në krahun e skajmë të kapës së grurit, Ruta u afrua fshehtazi dhe, pasi i hoqi leshnikun e ia zbuloi këmbët, ra edhe ajo. ⁸ Kur ja, diku rreth mesnatës, u zgjua nga të ftohtët dhe sheh një grua ratë te këmbët e veta. ⁹ E pyeti: “Kush je”? Ajo u përgjigj: “Jam unë, Ruta, shërbëtorja jote. Shtrije leshnikun tënd mbi shërbëtoren tënde, sepse ty të takon e drejta e trashëgimit”.

¹⁰ “Qofsh bekuar prej Zotit, bija ime, ‑ iu përgjigj ai ‑ sepse vepra jote e fundit është më e ndershme se e para, sepse nuk kërkove të rinj të varfër as të pasur. ¹¹ Pra, mos ki frikë, sepse gjithçka të thuash, unë do të bëj për ty. Mbarë populli që banon brenda mureve të qytetit tim e di se je grua e ndershme. ¹² Jo, s’e mohoj se jam trashëgimtar, por është një tjetër që të ka më afër. ¹³ Pusho sonte e, kur të zbardhë drita, nëse do të dojë të të marrë ai për shkak të së drejtës së afrisë, mirë, le të të marrë, por në qoftë se ai nuk do të dojë, pasha Zotin e gjallë, do të të marr unë pa farë ngurrimi. Fli deri në mëngjes”!

¹⁴ Fjeti, pra, te këmbët e tija derisa kaloi nata. U ngrit, pra, para se njerëzit mund të dallonin njëri‑tjetrin, e Boozi i tha: “Kujdes, të mos e dijë askush se ke ardhur këtu”. ¹⁵ E vazhdoi: “Bjere mantelin që ke mbi vete, e mbaje mirë me të dyja duart”. Ajo e shtriu dhe e mbajti e ai i qiti gjashtë masë elb dhe ia vuri në krah. Ajo me të në shpinë hyri në qytet ¹⁶ dhe shkoi tek e vjehrra. Ajo e pyeti: “Ç’bëre, bija ime”? Ajo i tregoi gjithçka i kishte bërë Boozi ¹⁷ e shtoi: “Ja, më dha edhe gjashtë masë elb e më tha: ‘S’dua që të kthehesh duarzbrazët te vjehrra jote’”.

¹⁸ Noemia i tha: “Mos u shqetëso, bija ime, derisa të shohim se ç’ përfundim do të ketë puna. Ai s’do të gjejë pushim derisa sot t’i japë fund çështjes” .

Kapitujt