Kapitujt

Malakia: 3. Dita e Zotit

¹ “Ja, unë dua ta dërgoj të dërguarin tim. Ai do ta bëjë gati udhën para meje. Dhe papritmas do të vijë në Shenjtëroren e vet Zotëruesi, që ju e kërkoni, dhe Engjëlli i Besëlidhjes, që ju e dëshironi. Ja, ai po vjen!, ‑ thotë Zoti i Ushtrive.² Kush do t’i qëndrojë Ditës së ardhjes së tij? Kush do të mund t’i bëjë ballë kur Ai të dëftohet?! Ai është zjarr që shkrin, fi që lan!
³ Do të ulet për të shkrirë e për të pastruar argjendin. Do t’i pastrojë bijtë e Levit dhe do t’i kullojë porsi arin e argjendin që të mund t’ia kushtojnë Zotit në drejtësi flitë.

⁴ Atëherë do t’i pëlqejë Zotit flia e Judës dhe e Jerusalemit si në ditët e dikurshme, si në vitet e para.

⁵ Do t’ju afrohem në gjyq e do të jem dëshmitar i gatshëm kundër magjistarëve, kurorëshkelësve, beshtrembërve dhe kundër atyre që ndrydhin mëditësin, vejushat e jetimët, kundër atyre që ua hanë të drejtat shtegtarëve e që nuk më druajnë mua ‑ thotë Zoti i Ushtrive.”

Të dhjetat e Tempullit

⁶ “Unë jam Zoti, unë nuk ndërrohem,

kurse ju, bijtë e Jakobit, s’dini t’i jepni fund!

⁷ Që prej kohëve të etërve tuaj

iu larguat urdhërimeve të mia,

dhe nuk i mbajtët!

Kthehuni tek unë

e unë do të kthehem kah ju

‑ thotë Zoti i Ushtrive.

Ju thoni: “E si të kthehemi?”

⁸ Pse, njeriu mund ta gënjejë Hyjin?

E ju, pra, më bëtë dredhi!

Ju thoni: “Si të bëmë dredhi?”

‑ Në të dhjeta e në fryte të para!

⁹ Të mallkuar jeni me mallkim

sepse më bëni braci

mbarë kombi pa dallim.

¹⁰ Silleni mbarë të dhjetën në drithnik

që të ketë ushqime në Shtëpinë time;

atëherë, në daçi, më vini në provë në këtë

‑ thotë Zoti i Ushtrive ‑

pale a do t’jua çel ujëvarat e qiellit

e a do t’jua zbraz bekimin me mbushulli!

¹¹ Do ta kërcënoj në të mirën tuaj karkalecin

e s’do ta dëmtojë frytin e tokës,

e hardhia s’do t’ju jetë e pafrytshme në vresht

‑ thotë Zoti i Ushtrive.

¹² Mbarë popujt do t’ju shpallin të lumtur,

sepse do të jeni vend i kënaqjeve

‑ thotë Zoti i Ushtrive.”

Ngadhënjimi i të drejtëve Ditën e Zotit

¹³ “Të rënda janë fjalët tuaja kundër meje, thotë Zoti.

¹⁴ Ju thoni: ‘Po çfarë kemi thënë ne kundër teje’ ‑ Ju thoni: ‘Është punë e kotë t’i shërbehet Hyjit dhe çfarë fitojmë ne pse i mbajtëm urdhërimet e tij e kemi ecur të trishtuar para Zotit të Ushtrive? ¹⁵ Qe tani të lumtur do t’i quajmë krenarët; për së mbari po u shkon gjithçka atyre që bëjnë keq; ata e vënë Zotin në provë e gjë s’i gjen.’ ¹⁶ Atëherë folën me njëri-tjetrin të devotshmit e Zotit. Zotynë ua vuri veshin e i dëgjoi: u shkrua një libër përkujtimor para tij në të mirën e atyre që e druajnë Zotin e që e nderojnë Emrin e tij.

¹⁷ Ata do të bëhen ditën që unë po e bëj gati ‑ thotë Zoti i Ushtrive ‑ prona ime. Unë do t’i përdëllej siç e fal njeriu djalin e vet që i shërben. ¹⁸ Atëherë do ta shihni ndryshimin ndërmjet të drejtit e të patenzonit, ndërmjet atij që i shërben Zotit e atij që nuk i shërben.

¹⁹ Dhe, ja, po vjen dita e ndezur flakë porsi furra! Të gjithë krenarët dhe ata që bëjnë prapësi do të jenë kashtë. Do t’i djegë Dita që po vjen ‑ thotë Zoti i Ushtrive ‑ e s’do t’u lërë as rrënjë as gem! ²⁰ Kurse për ju që e keni frikën e Emrit tim do t’ju lindë dielli i drejtësisë me rreze shëndetsjellëse e do të dilni e do të kërceni porsi viçat në kullosë! ²¹ Do të shkelni përmbi mëkatarë, sepse do të jenë pluhur për këmbët tuaja atë ditë që po e bëj gati ‑ thotë Zoti i Ushtrive.”

Shtojcat

²² “Kujtojeni Ligjin e Moisiut,

shërbëtorit” tim,

të cilit i dhashë për mbarë Izraelin

në Horeb urdhërimet edhe ligjet.

²³ Dhe ja, unë do t’ju dërgoj

profetin Eli

para se të vijë Dita e Zotit

e madhe edhe e tmerrshme.

²⁴ Ai do ta kthejë zemrën e etërve kah të bijtë

e zemrat e bijve kah etërit e tyre,

që kur të vij, të mos e godas

vendin me mallkim!”

Kapitujt