Kapitujt

Malakia: 2. Martesa të përziera e shkurorëzim

¹ “E tani ky urdhër është për ju, o priftërinj! ² Nëse nuk do të dëgjoni, nëse nuk do të kujdeseni t’i jepni lavdi Emrit tim ‑ thotë Zoti i Ushtrive ‑ do ta çoj mallkimin mbi ju e do t’i mallkoj bekimet tuaja! Po, do t’i mallkoj, sepse nuk patët farë kujdesi!

³ Ja, krahun do t’jua këpus,

undin do t’jua hedh fytyrës,

undin e kremtimeve tuaja

që t’ju marrë rrjedha bashkë me të!

⁴ Me këtë do ta kuptoni

se unë jam ai që jua dhashë këtë urdhër

që të mos prishet marrëveshja ime me Levin

‑ thotë Zoti i Ushtrive.

⁵ Marrëveshja ime me të

marrëveshje ishte jete e mirëqenie.

Unë ia kisha dhuruar bashkë me frikë

edhe ai më druajti,

frikë e kishte Emrin tim!

⁶ Ligji i vërtetë ishte në gojën e tij,

djallëzi s’kishte në buzët e tij.

Me mua jetonte në paqe e në drejtësi

shumëkënd shmangu nga udha e mëkatit.

⁷ Sepse buzët e priftit duhet ta ruajnë dijen,

prej gojës së tij e mësojnë Ligjin,

sepse është i dërguari i Zotit të Ushtrive.

⁸ Porse ju rrugën e latë,

me mësimin tuaj shkandulluat shumë,

e zhbëtë besëlidhjen e Levit

‑ thotë Zoti i Ushtrive.

⁹ Këndej dhe unë ju bëra

të përbuzshëm e të përulur, nga të gjithë popujt,

pse s’i mbajtët rregulloret e mia

e u bëtë të njëanshëm në mësimin e Ligjit.”

Martesa të përziera e shkurorëzim

¹⁰ “Pse a s’e kemi të gjithë vetëm një Atë? Pse a nuk na krijoi të gjithëve një Hyj i vetëm? Pse atëherë secili prej nesh sillemi me dredhi ndaj vëllait tonë duke e prishur besëlidhjen e etërve tanë? ¹¹ Juda bëri dredhi dhe u bë poshtërsi në Izrael e në Jerusalem, sepse Juda e përdhosi gjënë e shenjtë të Zotit që aq e ka për zemër: mori për grua bijën e zotit të huaj!

¹² Ia trettë Zoti farën njeriut që e bën një gjë të tillë, bir e nip, nga çadrat e Jakobit e prej atyre që i kushtojnë fli Zotit të Ushtrive.

¹³ Pastaj edhe këtë gjë e bëni: e mbuloni me lot lterin e Zotit ‑ me gjëmë e me dënesje ‑ kështu që unë nuk e shikoj më flinë tuaj dhe nuk pranoj asgjë prej duarve tuaja që të mund të më pajtojë! ¹⁴ E ju thoni: “Përse?” ‑ Sepse Zoti është dëshmitar ndërmjet teje e gruas së rinisë sate, të cilës ti iu bëre i pabesë: e, pra, kjo është bashkëshortja jote dhe gruaja e besëlidhjes sate! ¹⁵ Pse a nuk e bëri një qenie të vetme që ka mish e frymë të jetës? E çfarë kërkon tjetër kjo njësi nëse jo pasardhës të dhuruar prej Hyjit? Ruajeni, pra shpirtin tuaj e gruas së rinisë sate ruaj se i bëhesh i pabesë! ¹⁶ Nëse ndokush e ndan pse e urren ‑ thotë Zoti, Hyji i Izraelit ‑ fajësia ia mbulon petkun ‑ thotë Zoti i Ushtrive. Ruajeni jetën tuaj e mos jini të pabesë!”

Kapitujt