Kapitujt

2 e Korintasve: 3. Shërbesa e Besëlidhjes së re

¹ A thua përsëri po fillojmë ta porosisim vetveten? A thua kemi nevojë për letra porosie si disa për ju e prej jush? ² Letra jonë jeni ju, e shkruar në zemrat tona, të cilën e njohin dhe e lexojnë të gjithë njerëzit! ³ Sepse ju e tregoni se jeni letra e shkruar prej Krishtit, të cilës ne i shërbyem, e shkruar jo me ngjyrë, por me Shpirtin e Hyjit të gjallë, jo në rrasa guri, por në rrasa mishi të zemrës.

⁴ E kemi këtë bindje nëpër Krishtin në Hyjin, ⁵ jo, sikur të ishim vetë prej vetvetes të zotët të mendojmë gjë, por zotësia jonë e ka burimin në Hyjin. ⁶ Ai na bëri të aftë të jemi mbarështues të Besëlidhjes së re, jo të shkronjës, por të Shpirtit; sepse shkronja vret e Shpirti jep jetën.

⁷ Tashti, nëse shërbesa e vdekjes e shkruar në rrasë guri, ka qenë aq e lavdishme, sa që bijtë e Izraelit nuk mundën të shikojnë në fytyrën e Moisiut për shkak të shkëlqimit të kalueshëm të fytyrës së tij, ⁸ sa më e lavdishme do të jetë shërbesa e Shpirtit Shenjt? ⁹ E njëmend, nëse shërbesa e dënimit ka qenë e lavdishme, shumë më tepër duhet të jetë e lavdishme shërbesa e drejtësisë. ¹⁰ E vërtet, nën këtë pikëpamje, çka atëherë ishte e lavdishme, nuk është më, nëse krahasohet me lavdinë më të shkëlqyeshme. ¹¹ Sepse, në qoftë se ajo që duhej të kalonte ishte e lavdishme, shumë më tepër duhet të jetë e lavdishme kjo që qëndron për amshim.

¹² Të fortë, prandaj, prej një shprese të tillë, flasim haptas ¹³ e jo sikurse Moisiu, i cili vinte vel përmbi fytyrë, në mënyrë që izraelitët të mos e shihnin mbarimin e një shkëlqimi të kalueshëm. ¹⁴

Porse u terratis mendja e tyre! E njëmend, edhe sot e kësaj dite e mbulon ai vel leximin e Besëlidhjes së vjetër: nuk u qe zbuluar se në Krishtin mori fund. ¹⁵ Por deri më sot, sa herë që lexohet Moisiu, një vel ua mbulon zemrën. ¹⁶ ‘Vetëm kur të kthehet Izraeli te Zoti do të hiqet veli.’ ¹⁷ Sepse Zoti është Shpirt e aty ku është Shpirti i Zotit, aty është edhe liria. ¹⁸ E ne të gjithë, të cilët, me fytyrë të zbuluar, bredhim lavdinë e Zotit, me anë të Shpirtit të Zotit, shndërrohemi në të njëjtën trajtë ‑ nga lavdia në lavdi.

Kapitujt