Kapitujt

2 e Korintasve: 10. Pali mbron misionin e vet

¹ Personalisht unë Pali ju përbej me butësinë e me mirësinë e Krishtit ‑ unë që, kur jam para syve tuaj, jam “i butë”, por, kur jam larg jush, jam “plot guxim”, ² ju bëj lutje, që kur të vij te ju të mos jem i ashpër me atë guxim, me të cilin dua të tregohem kundër atyre që mendojnë se ne jetojmë sipas parimeve të mishit. ³ Në të vërtetë, edhe pse jetojmë në trup, nuk luftojmë sipas parimeve të trupit, ⁴

‑ sepse, armët e luftimit tonë, nuk janë armë lëndore, por armë të fuqisë së Hyjit të afta të shkatërrojnë kështjellat ‑ ne rrëzojmë e hedhim për dhe sofizmat e njerëzve ⁵ si edhe çdo krenari që ngritet kundër pranimit të Hyjit e përkulim çdo njeri të arsyeshëm në dëgjesë ndaj Krishtit ⁶ dhe jemi të gatshëm të ndëshkojmë çdo padëgjesë kur të përsoset dëgjesa juaj.

⁷ Vërejini gjërat ashtu si janë: nëse ndokush është i mbushur mendjeje se është i Krishtit, edhe një herë le ta mendojë në vete këtë gjë: sikurse ai është i “Krishtit” ‑ ashtu edhe ne jemi. ⁸ Po edhe nëse do të lëvdohesha pak tepër, për pushtetin që Zoti na e ka dhënë për ndërtimin tuaj ‑ e jo për rrënimin ‑ nuk do të kisha përse të skuqem. ⁹ Megjithatë, nuk dëshiroj të duket sikur ju shtie frikën me letrat e mia! ¹⁰ Sepse: “Letrat e tij ‑ thuhet ‑ janë plot rreptësi e fuqi, kurse prania e tij me trup e dobët e fjalë të pavlera.” ¹¹ Le ta dijë mirë ai njeri se, siç jemi në fjalë me letra prej së largu, ashtu do të jemi të fuqishëm edhe me vepra, kur të vijmë atje.

¹² Ne njëmend, nuk kemi guxim të barazohemi ose të krahasohemi me disa, të cilët e porosisin vetveten, porse, pasi ata vetveten e masin me vetvete dhe e krahasojnë vetveten me vete ‑ nuk duket se janë të mençur. ¹³ Ne, përkundrazi, nuk do të lëvdohemi përtej masës, por me kufi, sipas masës me të cilën na e mati Hyji porsi masë, duke na mundësuar që të arrijmë te ju. ¹⁴ Sepse, ne nuk kërkojmë përtej asaj që na përket, thuajse nuk kemi arritur deri te ju. Pra, në të vërtetë, ne kemi mbërritur me Ungjillin e Krishtit më të parët te ju! ¹⁵ Nuk po lëvdohemi përtej masës, me frytet e huaja, por shpresojmë se, me rritjen e fesë suaj në ju ‑ sipas rregullës sonë do të na rritet përherë fusha e veprimtarisë: ¹⁶ madje edhe përtej kufijve tuaj do ta shpallim Ungjillin, e jo të lëvdohemi me atë që u krye në fushën e veprimtarisë së të tjerëve. ¹⁷ ‘Ai që lëvdohet, le të lëvdohet në Zotin!’

¹⁸ Sepse nuk është i sprovuar ai që e porosit vetveten, por ai të cilin e porosit Zoti.

Kapitujt