Kapitujt

2 e Korintasve: 8. Dhurata me zemërgjerësi

¹ Tani, o vëllezër, dëshirojmë t’ju tregojmë hirin e Hyjit që u qe dhënë kishave të Maqedonisë: ² si me gjithë vështirësitë e shumta e nevojat, gëzimi i tyre është i madh dhe si varfëria e tyre e tepërt erdhën e u zbrazën në visarin e fisnikërisë. ³ Them të vërtetën: ata vullnetarisht sipas mundësisë, dhe madje përtej mundësisë, ⁴ na u lutën me gjithë shpirt ta kenë hirin të marrin pjesë në këtë shërbesë në dobi të shenjtërve. ⁵ Madje, jo ashtu si shpresuam, por më së pari veten ia falën Zotit e, pastaj, edhe neve, sipas vullnetit të Hyjit. ⁶ Atëherë i bëmë lutje Titit që, sikurse filloi, ta kryejë ndër ju këtë vepër bujarie.

⁷ Prandaj, sikurse edhe në çdo gjë tjetër dalloheni në shenjë ‑ në fe, në fjalë, në dije e në çdo kujdes, në dashurinë tuaj ndaj nesh ‑ dallohuni edhe në këtë bujari!

⁸ Nuk po ju urdhëroj, por, duke ju treguar kujdesin e të tjerëve, ju jap mundësinë ta tregoni vërtetësinë e dashurisë suaj. ⁹ Sepse, ju e njihni bujarinë e Zotit tonë Jezu Krishtit, i cili, duke qenë i pasur, u bë për ju i varfër, që ju të bëheni të pasur me anë të varfërisë së tij. ¹⁰ Me kaq vetëm po ju këshilloj: vërtet ju ka hije juve, të cilët vitin e shkuar filluat të parët, jo vetëm ta realizoni, por edhe të kërkoni që të bëhet. ¹¹ Tani, pra, çojeni deri në fund këtë vepër që, sikurse qetë gati ta propozoni, ashtu edhe ta plotësoni sipas mundësisë. ¹² Sepse, në qoftë vullneti i gatshëm, është i pëlqyeshëm për aq sa ka, e nuk merret parasysh për çka s’ka. ¹³ Porse, merret vesh se jo ju të ngushtoheni e të tjerëve t’u lehtësohet, por ‑ për një lloj barazimi. ¹⁴ Në këtë rast ‑ çka ju keni më tepër, të plotësojë sa atyre u mungon, kështu që, një ditë, teprica e tyre ta plotësojë mungesën tuaj ‑ që të bëhet barazi, ¹⁵ siç thotë Shkrimi i shenjtë:

‘Asgjë nuk i teproi atij që bashkoi shumë,

dhe asgjë nuk i mungoi atij që bashkoi pak.’

Titi dhe shokët e tij

¹⁶ Faleminderit Hyjit që ia dha Titit në zemër gjithë atë kujdes për ju! ¹⁷ Ai e pranoi lutjen tonë e, ngaqë ishte shumë i zellshëm, erdhi vullnetarisht te ju. ¹⁸ Me të dërguam edhe vëllain, të cilin për shkak të Ungjillit e nderojnë të gjitha kishat. ¹⁹ Madje ai qe zgjedhur prej anës së kishave të jetë shoku ynë në këtë veprimtari bujarie, të cilës po i shërbejmë në lavdi të [vetë] Zotit tonë dhe për të çuar në vend qëllimin tonë të mirë, ²⁰ që të mund t’u shpëtojmë kritikave rreth këtyre ndihmave të mëdha, ²¹ sepse na duhet të kujdesemi jo vetëm për atë që është e mirë para Hyjit, por edhe para njerëzve. ²² Me ta po e dërgojmë edhe vëllain tonë, zellin e të cilit e kemi sprovuar në shumë raste, e tani po e dëfton edhe shumë më të madh për arsye të shpresës së madhe që ka në ju. ²³ Për sa i përket Titit, ai është shoku im dhe bashkëpunëtori im ndër ju. Për sa i përket vëllezërve, ata janë të dërguarit e kishave ‑ nderi i Krishtit. ²⁴ Tregojuani pra, atyre dëshminë e dashurisë suaj faqe kishave, si edhe se ne me të drejtë mburremi për ju.

Kapitujt