Kapitujt

Galatasve: 1. Përshëndetje

¹ Pali ‑ apostull, jo prej njerëzve as me anë të ndonjë njeriu, por me anë të Jezu Krishtit edhe të Hyjit Atë, që e ngjalli Jezusin prej të vdekurve ‑ ² dhe të gjithë vëllezërit që janë me mua:

Kishave të Galacisë.

³ Paçi hir e paqe prej Hyjit, Atit tonë dhe prej Zotit Jezu Krisht, ⁴ i cili e flijoi vetveten për mëkatet tona për të na shpëtuar nga shekulli i tashëm i keq, në përkim me vullnetin e Hyjit, Atit tonë, ⁵ i cili qoftë lavdëruar në shekuj të shekujve! Amen.

Nuk ka veçse një Ungjill

⁶ Fort po çuditem që kaq shpejt po e lini Atë, që ju thirri në hir [të Krishtit], për të kaluar në një Ungjill tjetër. ⁷ E pra, Ungjill tjetër nuk ka! Por po, ka asi njerëzish që ju turbullojnë dhe që duan ta shndërrojnë Ungjillin e Krishtit. ⁸ Tashti, në qoftë se edhe ne vetë ose edhe ndonjë engjëll prej qiellit ‑ ju predikon një Ungjill tjetër, të ndryshëm nga ai, që ju patëm predikuar ne ‑ qoftë mallkuar! ⁹ Siç ju thamë më parë, po ju them edhe tani përsëri: nëse ndokush ju shpall një ungjill tjetër, të ndryshëm nga ai, që e pranuat ‑ qoftë mallkuar!

¹⁰ Pse, a mos ndoshta unë kërkoj të fitoj përkrahjen e njerëzve e jo të Hyjit? A mos kërkoj t’u pëlqej njerëzve? Po të mundohesha ende t’u pëlqeja njerëzve, nuk do të isha shërbëtori i Krishtit.

Si u thirr Pali apostull

¹¹ Tani, o vëllezër, po ju vë në dijeni: Ungjilli që ju kam predikuar, nuk është vepër njerëzish; ¹² sepse atë as nuk e mora, as nuk e mësova prej ndonjë njeriu, por ma zbuloi Jezu Krishti.

¹³ Keni dëgjuar sigurisht për sjelljen time të dikurshme në judaizëm: si e salvoja mbi çdo masë Kishën e Hyjit dhe mundohesha ta shkretoja atë ¹⁴ e, ngaqë isha tepër i dhënë pas traditave të të parëve të mi, i tejkalova në judaizëm shumicën e moshatarëve në kombin tim. ¹⁵ Porse, kur Atij, që më zgjodhi që në kraharorin e nënës dhe më thirri me hirin e vet, i pëlqeu ¹⁶ ta zbulojë në mua Birin e vet për ta shpallur ndër paganë ‑ unë, menjëherë, pa u këshilluar me asnjë njeri ¹⁷ e pa u ngjitur aspak në Jerusalem te ata që para meje ishin apostuj, shkova në Arabi dhe përsëri u ktheva në Damask. ¹⁸ E vetëm pas tri vjetësh u ngjita në Jerusalem, për t’u njohur me Kefën e ndenja te ai pesëmbëdhjetë ditë. ¹⁹ Të tjerë prej apostujve, përveç Jakobit, vëllait të Zotit, nuk pashë asnjë. ²⁰ Për çka po ju shkruaj betohem para Hyjit se nuk ju rrej. ²¹ Pastaj kalova në krahinat e Sirisë e të Cilicisë. ²² Personalisht isha i panjohur për Kishat e Krishtit në Jude. ²³ Ato vetëm kishin dëgjuar: “Ai që dikur na salvonte, tani shpall fenë që dikur e shkretonte, ” ²⁴ dhe e lavdëronin Hyjin për shkak tim.

Kapitujt