Kapitujt

1 e Selanikasve: 3. vendosëm të qëndrojmë vetëm në Athinë

¹ Prandaj, kur s’mundëm më të durojmë, vendosëm të qëndrojmë vetëm në Athinë ² dhe dërguam Timoteun, vëllain tonë dhe bashkëpunëtorin e Hyjit në përhapjen e Ungjillit të Krishtit, që t’ju forcojë dhe t’ju japë zemër në fe, ³ në mënyrë që askush prej jush të mos lëkundet në këto vështirësi. Sepse edhe ju vetë e dini se jemi të caktuar për këtë: ⁴ vërtet, kur ishim ndër ju, ju kemi parakallëzuar se do të na ndodhin këso vështirësish, gjë që, siç e dini, edhe ndodhën. ⁵ Prandaj edhe vetë, duke mos mundur të duroj më, e dërgova që të mund ta di gjendjen e fesë suaj, prej frikës se mos ju ka tunduar Tunduesi dhe mos na ka shkuar mundi hupës.

⁶ Por tani, kur u kthye Timoteu prej jush ndër ne dhe na solli lajmin e gëzueshëm të fesë dhe të dashurisë suaj dhe se na mbani në kujtim të mirë dhe dëshironi të na shihni ‑ sikurse edhe ne ju, ⁷ këndej, o vëllezër, në mes të këtyre vështirësive dhe provave që kemi, gjetëm në ju ngushëllim në saje të fesë suaj. ⁸ Jo, po, tani rijetojmë, pasi ju jeni të qëndrueshëm në Zotin! ⁹ Dhe, me ç’falënderim do të mund ta falënderojmë Hyjin për ju, për të gjithë këtë gëzim me të cilin galdojmë për shkak tuaj para Hyjit tonë. ¹⁰ Natë e ditë lutemi me gjithë afshin e zemrës që të mund ta shohim fytyrën tuaj dhe të plotësojmë çka ende i mungon fesë suaj.

¹¹ Dhe Hyji vetë, Ati ynë, dhe Jezusi, Zoti ynë, e drejtoftë udhën tonë kah ju! ¹² Bëftë Zoti që të rritet e të shtohet përherë e më tepër dashuria juaj ndaj njëri‑tjetrit dhe ndaj të gjithë njerëzve siç është dashuria jonë ndaj jush! ¹³ i i forcoftë zemrat tuaja në shenjtëri të patëmetë para Hyjit dhe Atit tonë për Ardhjen e Zotit tonë Jezusit me të gjithë shenjtërit e tij.

Kapitujt