Kapitujt

Filipianëve: 3. Udha e vërtetë e shëlbimit

¹ Së fundi, vëllezërit e mi, gëzohuni në Zotin!

T’ju shkruaj të njëjtat gjëra unë nuk e kam të vështirë, kurse për ju është përforcim: ² Ruajuni prej “qenve”! Ruajuni prej punëtorëve të këqij! Ruanu Ruajuni prej rrethprerjes gjymtuese! ³ Sepse, ne jemi të rrethprerët “e vërtetë”, ne që në Shpirtin e Hyjit kryejmë shërbesën hyjnore dhe mburremi në Krishtin Jezus dhe nuk shpresojmë në trup. ⁴ Megjithatë, unë do të mund të shpresoja edhe në trup, sepse, në mendoftë ndokush se ka arsye të shpresojë në trup ‑ unë edhe më tepër! ⁵ I rrethprerë të tetën ditë, izraelit me kombësi, nga fisi i Beniaminit, hebre prej hebrenjsh; sipas Ligjit farise; ⁶ për kah zelli, salvues i Kishës e, për sa i përket drejtësisë ‑ asaj të Ligjit ‑ i patëmetë.

⁷ Por të gjitha këto që i mbaja si përparësi, tani i çmoj si një bjerrje për shkak të Krishtit. ⁸ Madje unë çmoj gjithçka si dëm në krahasim me më të madhen të mirë: me njohjen e Jezu Krishtit, Zotit tim. Për të kam bjerrë çdo gjë dhe të gjitha i çmoj si llom, me qëllim që të fitoj Krishtin ⁹ dhe të gjendem në Të ‑ jo me drejtësinë time ‑ me atë që vjen nga Ligji, por me atë që vjen nga feja në Krishtin, me drejtësinë që vjen nga Hyji, e themeluar në fe ‑ ¹⁰ që ta njoh atë dhe fuqinë e ngjalljes së tij me pjesëmarrjen në vuajtjet e tij, që të bëhem i ngjashëm me Të në vdekjen e tij, ¹¹ që në ndonjë mënyrë të mund ta arrij ngjalljen e të vdekurve.

Vrapimi drejt qëllimit

¹² Jo, si t’ia kisha arritur,

as, si të isha bërë i përsosur,

por ‑ vrapoj që, në ndonjë mënyrë, të mund ta zë,

sepse edhe vetë kam qenë zënë prej Krishtit [Jezus].

¹³ Vëllezër, unë nuk mendoj se ia kam arritur, di vetëm kaq:

harroj çka kam lënë pas

dhe zgjatem drejt së ardhmes,

¹⁴ sulem drejt qëllimit,

drejt shpërblimit të thirrjes qiellore të Hyjit në Krishtin Jezus.

¹⁵ Ne, pra, që e kemi arritur “pjekurinë”, ta kemi në mendje këtë gjë! Po, nëse e mendoni ndryshe, pikërisht kështu Hyji do t’jua zbulojë. ¹⁶ Ndërkaq, prej asaj pike ku kemi arritur ‑ të vazhdojmë të përparojmë asaj hullie.

¹⁷ Më përngjani mua, o vëllezër, dhe vëreni ata që jetojnë sipas shembullit që keni në ne. ¹⁸ Sepse, siç ju kam thënë shpeshherë e tani po jua them me lot për faqe, shumë jetojnë si armiq të kryqit të Krishtit! ¹⁹ Mbarimi i jetës së tyre është dënimi, hyji i tyre është barku dhe lavdia e tyre në turp ‑ ata mendojnë vetëm gjërat tokësore. ²⁰ Kurse Atdheu ynë është qielli, nga presim se vjen si Shëlbues Jezu Krishti Zot. ²¹ Ai do ta shndërrojë trupin tonë të mjerë në një trup të ngjashëm me trupin e tij të lavdishëm në saje të pushtetit që ka të nënshtrojë nën sundimin e vet gjithçka.

Kapitujt