Kapitujt

Jakobi: 2. Qortim rreth krahambajtjes

¹ Vëllezërit e mi, mos e përzieni fenë e Zotit tonë Jezu Krishtit të madhërueshëm me krahambajtje! ² Sepse, po bëri e hyri në mbledhjen tuaj një njeri me unazë ari, i veshur në mënyrë të shkëlqyeshme e, po hyri një skamnor me petka të vjetruara, ³ e ju e rrethoni me nderime atë që është i veshur bukur dhe i thoni: »Urdhëro! Ti ulu këtu lirisht!«, ndërsa skamnorit i thoni: »Rri atje, në këmbë!« ose: »Ulu këtu, poshtë, te këmbët e stolit tim!«, ⁴ a nuk gjykuat ju në vetvete me krahambajtje dhe a nuk u bëtë gjykatës që gjykojnë për së mbrapshti?

⁵ Dëgjoni, vëllezërit e mi të dashur! A nuk i zgjodhi Hyji ata që për sy të botës janë skamnorë për t’i bërë të pasur në fe dhe trashëgimtarë të Mbretërisë që ua ka premtuar atyre që e duan? ⁶ E ju e përbuzët skamnorin! Po a nuk ju marrin nëpër këmbë pikërisht pasanikët? Po a nuk ju çojnë pikërisht ata nëpër gjyqe? ⁷ Po a nuk e shajnë pikërisht ata të bukurin Emër që u thirr mbi ju? ⁸ S’ka dyshim, në qoftë se e zbatoni ligjin mbretëror si thotë Shkrimi i shenjtë: »Duaje të afërmin tënd si vetveten!«, atëherë bëni mirë. ⁹ Por, në qoftë se ju i mbani anë ndokujt, bëni mëkat dhe ligji ju dënon si shkelës të ligjit. ¹⁰ Sepse, ai që e mban krejt ligjin, por e prish vetëm në një pikë, bëhet fajtor i tërë ligjit. ¹¹ Sepse, Ai që tha: »Mos bëj kurorëthyerje!«, tha edhe: »Mos vra!«

Tashti, në qoftë se ti nuk bën kurorëthyerje, por vret, bëhesh prishës i ligjit. ¹² Flitni ashtu dhe ashtu veproni, si ata që do të gjykohen me ligjin e lirisë! ¹³ Sepse, gjyqi nuk ka mëshirë për atë që nuk është i mëshirshëm; mëshira ngadhënjen mbi gjyqin.

Feja dhe veprat

¹⁴ Ç’dobi, o vëllezërit e mi, nëse ndokush thotë se ka fe, në qoftë se nuk i ka veprat? A thua mund ta shpëtojë vetëm feja? ¹⁵ Në qoftë se ndonjë vëlla ose ndonjë motër janë të zhveshur ose pa ushqimin e përditshëm, ¹⁶ dhe ndokush prej jush u thotë: »Shkoni në paqe! Nxehuni dhe ngijuni!«, por nuk u jepni çka u nevojitet për trup, ç’dobi?! ¹⁷ Kështu edhe feja: në qoftë se nuk i ka veprat, është e vdekur në vetvete.

¹⁸ Por ndokush mund të thotë: »Ti ke fenë, kurse unë kam veprat. Ma trego ti fenë tënde pa vepra, kurse unë do ta tregoj prej veprave të mia fenë«. ¹⁹ Ti beson se është një Hyj i vetëm? Bën mirë. Por besojnë edhe djajtë dhe dridhen!

²⁰ A dëshiron ta kuptosh, more qyqar, se feja pa vepra është e pafrytshme? ²¹ Abrahami, ati ynë, a nuk qe shfajësuar në saje të veprave, kur e kushtoi mbi lter Izakun, djalin e vet? ²² A po sheh se feja ka bashkëpunuar me veprat e tij dhe feja e Shkrimit të shenjtë që thotë: »I besoi Abrahami Hyjit dhe iu numërua për drejtësi«, dhe u bë miku i Hyjit. ²⁴ A po shihni se njeriu shfajësohet me vepra e jo vetëm me fe. ²⁵ Gjithashtu, a nuk u shfajësua edhe Rakaba lavire me anë të veprave, kur u bëri mikpritje të dërguarve dhe i përcolli një udhe tjetër? ²⁶ Sepse, sikurse trupi pa shpirt është i vdekur, kështu edhe feja pa vepra është e vdekur.

Kapitujt