Kapitujt

2 e Timoteut: 2. Ushtari i mirë i Krishtit

¹ Ti, pra, o biri im, forcohu në hirin që është në Krishtin Jezus, ² dhe çka dëgjove prej meje në praninë e shumë dëshmitarëve, ato mësojua njerëzve besimtarë, atyre që do të jenë të aftë t’i mësojnë edhe të tjerët.

³ Vuaj edhe ti bashkë me mua porsi ushtari i mirë i Krishtit Jezus. ⁴ Askush veç, që merr mbi vete detyrën e ushtarit, nuk ngatërrohet me punët e jetës së rëndomtë që t’i pëlqejë atij që e mori në ushtri.

⁵ Gjithashtu edhe në garën sportive, atleti nuk e merr kurorën nëse nuk ka luftuar sipas rregullave.

⁶ Bujku që punon, duhet i pari ta marrë pjesën e vet të prodhimit.

⁷ Merre vesh çka dua të të them. Patjetër, vetë Zoti do të ta japë mundësinë t’i kuptosh të gjitha këto.

⁸ Kujtoje Jezu Krishtin të ngjallur nga të vdekurit nga trungu i Davidit sipas Ungjillit që unë predikoj, ⁹ për shkak të të cilit vuaj deri edhe në pranga sikur të isha keqbërës. Por fjala e Hyjit nuk është në pranga! ¹⁰ Këndej edhe duroj çdo vështirësi për të mirën e të zgjedhurve që edhe ata ta fitojnë shëlbimin, që është në Krishtin Jezus bashkë me lumturinë e amshueshme.

¹¹ E vërtetë është kjo fjalë: »Nëse ne vdiqëm bashkë me Të, bashkë me Të edhe do të jetojmë.

¹² Nëse durojmë në qëndresë, bashkë me Të do të mbretërojmë. Nëse i biem mohit, edhe Ai do të na bjerë mohit.

¹³ Nëse ne nuk jemi besnikë – Ai mbetet besnik! Sepse Ai kurrsesi nuk mund ta mohojë vetveten«.

Punëtori i mirë

¹⁴ Kujtoji këto gjëra duke u përbetuar para Hyjit se nuk duhen bërë rragatje fjalësh: ato akujt s’i vlejnë gjë. Janë vetëm për rrënim të atyre që dëgjojnë. ¹⁵ Mundohu t’i dalësh para Hyjit si punëtori i sprovuar që nuk ka për çka të turpërohet, që flet e pret, pra, drejt fjalën e së vërtetës. ¹⁶ Fjalëve të kota të shekullit ikju, sepse atyre që merren me to gjithnjë e më tepër do t’u shtohet mbrapshtia. ¹⁷ Fjala e tyre do të brejë si qimja. Ndër ta janë Himeneu dhe Fileti, ¹⁸ të cilët e lanë rrugën e së vërtetës duke pohuar se ngjallja tashmë ka ndodhur dhe kështu e prishin fenë e disave.

¹⁹ Megjithatë, themeli i fortë i vënë prej Hyjit qëndron i palëkundshëm – është nën këtë vulë:

»Hyji i njeh ata që janë të tijtë«.

dhe:

»Secili që e përmend Emrin e Zotit, le t’i largohet të keqes!«

²⁰ Në një shtëpi të madhe nuk ka vetëm enë ari dhe argjendi, por ka edhe druri dhe argjile; disa janë për përdorim bujar, kurse disa për përdorim jo bujar. ²¹ Ai që pastrohet prej këtyre ndyrësive do të jetë enë bujare, e shenjtëruar, e dobishme për Zotërinë, e përshtatshme për çdo vepër të mirë.

²² Lakmimeve plot zjarr të rinisë, iku! Përkundrazi, jepu me gjithë afsh të zemrës pas drejtësisë, fesë, dashurisë, paqes bashkë me të gjithë ata që e thërrasin në ndihmë me zemër të pastër Zotin. ²³ Rragatjet e marra dhe të parregullta refuzoji, duke e ditur se shkaktojnë grindjen. ²⁴ Sepse, shërbëtori i Zotit nuk duhet të jetë grindavec, por duhet të jetë i sjellshëm me gjithkënd, i aftë të mësojë, i durueshëm në fyerje, ²⁵ i ëmbël në qortim të kundërshtarëve me shpresë se Hyji u jep dhuratën e kthimit që ta njohin të vërtetën, ²⁶ dhe të vijnë në vetë për t’u çliruar nga nga laku i djallit, në të cilin i ka zënë robër të vullnetit të vet.

Kapitujt