Kapitujt

Luka: 17. Jezusi bën disa qortime

¹ Jezusi u tha nxënësve të vet:

“Është e pamundur që të mos vijnë shkandujt, porse, vaj për atë njeri, nëpër të cilin vijnë. ² Më mirë do të ishte për të t’i lidhej për qafe guri i mullirit dhe të hidhej në det se të shkandullojë njërin prej këtyre të vegjëlve. ³ Ruajuni fort!

Po mëkatoi vëllai yt, qortoje. Po u pendua, fale! ⁴ Edhe po qe se shtatë herë në ditë gabon kundrejt teje e shtatë herë të drejtohet i penduar e të thotë:

‘Më vjen keq’!, fale!”

⁵ Apostujt i drejtuan Zotërisë këtë lutje:

“Na e shto fenë!”

⁶ Zotëria u tha:

“Po të kishit fe aq sa është kokrra e sinapit, do t’i thoshit këtij mani: ‘Shkulu me gjithë rrënjë dhe mbillu në det!’ e ai do t’ju dëgjonte.

⁷ Cili prej jush do t’i thotë shërbëtorit të vet që i punon tokën ose i ruan delet, kur të vijë në mbrëmje prej fushës: ‘Hajde e ulu me të shpejtë në tryezë!’ ⁸ a thua jo, përkundrazi, nuk do t’i thotë: ‘Bëje gati darkën, ngjeshu e më shërbe sa të ha e të pi unë njëherë e pastaj ha e pi edhe ti!?’ ⁹ A thua do ta falënderojë shërbëtorin pse zbatoi çka iu urdhërua? ¹⁰ Po kështu edhe ju, kur të kryeni gjithçka ju qe urdhëruar, thoni: ‘Jemi shërbëtorë të pavlefshëm. Bëmë vetëm atë që patëm detyrë të bëjmë. ’“

Shërimi i dhjetë të gërbulurve

¹¹ Duke udhëtuar për Jerusalem, kaloi nëpër Samari e Galile. ¹² Kur hyri në një fshat [i] dolën para dhjetë të gërbulur. Ata zunë vend larg ¹³ e filluan të bërtasin: “Jezus, Mësues, ki mëshirë për ne!”

¹⁴ Kur i pa u tha:

“Shkoni e paraqitjuni priftërinjve!”

E ndodhi që, ndërsa po shkonin, u pastruan.

¹⁵ Njëri prej tyre, si pa se u shërua, u kthye duke e lëvduar Hyjin me zë të madh lartë. ¹⁶ Ra përmbys para këmbëve të Jezusit dhe e falënderoi. E ky ishte samaritanas. ¹⁷ Jezusi mori fjalën e tha:

“Po a nuk u pastruan të dhjetët? Ku janë nëntë të tjerët? ¹⁸ A nuk u gjet asnjë që të kthehet e t’i japë lavdi Hyjit, përveç këtij të huaji? ¹⁹ Çohu e shko ‑ i tha ‑ feja jote të shpëtoi!”

Ardhja e Mbretërisë së Hyjit

(Mt 24, 23‑28; 37‑41)

²⁰ I pyetur prej farisenjve: “Kur do të vijë Mbretëria e Hyjit?” ai iu përgjigj:

“Mbretëria e Hyjit nuk vjen në mënyrë të dukshme, ²¹ as nuk do të mund të thuhet: ‘Qe këtu!’ Ose ‘Qe atje! ‘Porse, ja, Mbretëria e Hyjit është mes jush!”

²² Atëherë u tha nxënësve të vet:

“Do të vijë koha, kur do të dëshironi të shihni një ditë të vetme të Birit të njeriut, por nuk do ta shihni. ²³ Do t’ju thonë: ‘Qe, këtu është! Ja, atje!’ Mos shkoni as mos i ndiqni! ²⁴ Sepse, sikurse vetëtima që vetëton në njërin skaj e ndrit deri në skajin tjetër të qiellit, ashtu do të jetë edhe Biri i Njeriut [Ditën e tij]. ²⁵ Por, më parë i duhet të vuajë shumë e të përbuzet prej kësaj breznie.

²⁶ Dhe, siç ndodhi në kohën e Noehit, po ashtu do të ndodhë edhe në ditët e Birit të njeriut: ²⁷ njerëzit hanin, pinin, merrnin gra e merrnin burra deri atë ditë kur Noehi hyri në arkë. Atëherë erdhi përmbytja e i fshiu të gjithë. ²⁸ Po ashtu, siç ndodhi në kohën e Lotit: sodomasit hanin, pinin, blenin, shitnin, mbillnin, ndërtonin, ²⁹ por, atë ditë, kur Loti doli prej Sodomës, ra zjarr e sulfur prej qiellit e i zhduku të gjithë. ³⁰

Ashtu do të ndodhë atë ditë, kur Biri i njeriut të dëftohet ashtu siç është në të vërtetë.

³¹ Atë ditë, kush të ndodhë mbi pullaz e gjërat t’i ketë në shtëpi, të mos zbresë t’i marrë. E kush të gjendet në fushë, të mos kthehet prapa. ³² Le t’ju kujtohet gruaja e Lotit! ³³ Kushdo që të mundohet ta ruajë jetën e vet, do ta humbasë, e kush ta humbasë, do ta ruajë.

³⁴ Unë po ju them: atë natë, prej dyve që do të jenë në të njëjtin shtrat, njëri do të merret e tjetri do të lihet. ³⁵ Dy gra që do të bluajnë së bashku, njëra do të merret e tjetra do të lihet. ”^[36]

³⁷ Atëherë e pyetën:

“Ku, o Zotëri?”

“Ku të jetë kufoma ‑ iu përgjigj ‑

aty do të mblidhen edhe shqiponjat.”

Kapitujt