Kapitujt

Predikuesi: 10. Pashë skllevërit duke kalëruar

¹ Disa miza të cofura e prishin vajin e erëbërësit, një marrëzirë e vogël peshon më rëndë se urtia e nderi.

² Mendja e të urtit çan drejt,

kurse e të marrit merr udhën e mbrapshtë.

³ Por i marri edhe nëse ecën udhës, pasi nuk ka mend, të gjithë i mban për të marrë.

⁴ Nëse i ndizet zemërimi ndonjë të madhi kundër teje, mos e lësho vendin tënd, sepse butësia bën të pushojnë edhe mëkatet e mëdha.

⁵ Është një e keqe që e kam parë nën diell, një gabim që rrjedh prej sundimtarit:

⁶ i marri vihet në vendet më të larta të drejtimit, kurse të aftët rrinë poshtë e më poshtë.

⁷ Pashë skllevërit duke kalëruar

e bujarët duke ecur tokës këmbë si skllevërit.

⁸ Kush hap gropën, në të do të bjerë,

e kush rrënon murin, do ta hajë shlligëza.

⁹ Kush then gurë, vritet prej tyre,

e kush çan dru, rrezikohet prej tyre.

¹⁰ Kur tupitet hekuri e nëse nuk ia mpreh tehun,

mundi shtohet:

përparësia e urtisë qëndron në sukses.

¹¹ Nëse të ha gjarpri para se të jetë shituar, s’ke pse e thërret shituesin.

¹² Janë të këndshme fjalët e gojës së të urtit,

kurse të marrin e dëmtojnë buzët e tija.

¹³ Fjalët e para të tijat janë marrëzirë

e fjalët e fundit çmenduri e tmerrshme.

¹⁴ I marri i shumon fjalët: “Njeriu nuk di se çfarë do të ndodhë; s’e di as se çka do të ndodhë pas tij, kush mund t’i dëftojë”?

¹⁵ Të marrët i mbyt mundi i vet;

kush s’e di rrugën, s’mbërrin në qytet.

¹⁶ Vaj për ty, o tokë, që e ke mbretin fëmijë, se ministrat e tij gostiten që në mëngjes!

¹⁷ E lumja ti, o tokë, që e ke mbretin bujar,

princat e tij hanë në kohën e caktuar

për t’u përtërirë në fuqi e jo për zdërhallje.

¹⁸ Përtacit i bie pullazi,

të pakujdesshmit i pikon shtëpia.

¹⁹ Për gëzime bëhen gostitë;

vera i jep hare jetës,

paraja sjell gjithçka.

²⁰ Mos fol keq për mbretin as me mend

dhe as në dhomë të fshehtë mos e mallko pasanikun,

sepse edhe shpendët e ajrit do ta mbartin zërin tënd

edhe kafsha me pupla do të shpjerë ç’u tha.

Kapitujt