Kapitujt

Luka: 18. Shëmbëlltyra e gruas së vejë dhe e gjykatësit

¹ U tregoi edhe shëmbëlltyrën se si duhet të lutemi gjithmonë e kurrë të mos pushojmë.

² Ai tha:

“Ishte në një qytet një gjykatës që Hyjin nuk e dronte e për njerëz nuk e çante kokën. ³ Po në atë qytet ishte edhe një grua e vejë, e cila shkonte shpesh tek ai dhe i lutej: ‘Më mbro prej kundërshtarit tim!’ ⁴ Por ai s’u shqetësua për një kohë të gjatë. Dikur tha me vete: ‘Edhe pse s’e druaj Hyjin e për njerëz nuk e nxej kokën, megjithatë, ⁵ pasi kjo grua e vejë po më trazon, do ta mbroj që të mos vijë më të më mërzisë prore. ’“

⁶ Zotëria vazhdoi:

“Dëgjoni ç’thotë gjykatësi i padrejtë! ⁷ Vallë, Hyji a nuk do t’i mbrojë të zgjedhurit e vet që i kërkojnë ndihmë ditë e natë? Po a do të vonojë ndoshta me çështjen e tyre? ⁸ Unë po ju them: do të ngrihet me nxitim për t’u ardhur në ndihmë atyre! Por, kur të vijë Biri i njeriut, a thua do të gjejë fe mbi tokë?”

Shëmbëlltyra e fariseut dhe e tagrambledhësit

⁹ U tregoi edhe këtë shëmbëlltyrë për disa që e mbanin veten të drejtë e i përbuznin tjerët:

¹⁰ “Dy njerëz u ngjitën në Tempull për t’u lutur: njëri farise e tjetri tagrambledhës. ¹¹ Fariseu, qiri në këmbë, lutej në vetvete kështu: ‘Të falënderoj, o Hyj, që nuk jam porsi njerëzit e tjerë: cuba, të padrejtë, kurorëshkelës, ose ‑ si ky tagrambledhës. ¹² Agjëroj dy herë në javë, jap të dhjetën e krejt fitesës.’ ¹³ Kurse tagrambledhësi zuri vend në fund, nuk i bëhej as sytë t’i ngrejë drejtë qiellit, por rrihte kraharorin e vet e thoshte: ‘O Hyj, ki mëshirë për mua mëkatarin!’

¹⁴ Unë po ju them: ky u kthye në shtëpinë e vet i shfajësuar e jo ai, sepse: kushdo krenohet, do të përvujtërohet ndërsa kush përvujtërohet, do të lartësohet.”

Jezusi bekon fëmijët

(Mt 19, 13‑15; Mk 10, 13‑16)

¹⁵ Disa ia binin edhe foshnjat që t’i bekonte. Nxënësit, kur i shihnin, ua ndalonin. ¹⁶ Jezusi i grishi fëmijët dhe tha:

“Lërini fëmijët të vijnë tek unë e mos ua ndaloni, sepse për të tillët është Mbretëria e Hyjit.

¹⁷ Përnjëmend po ju them: kush nuk e pranon Mbretërinë e Hyjit porsi fëmija, nuk do të hyjë në të.”

Bujari pasanik

(Mt 19, 16‑30; Mk 10, 17‑31)

¹⁸ Një bujar i bëri këtë pyetje:

“Mësues i mirë, çka duhet të bëj për të fituar jetën e pasosur?”

¹⁹ Jezusi iu përgjigj:

“Përse më thua ‘i mirë?’ Askush s’është i mirë, përveç një Hyji të vetëm! ²⁰ Urdhërimet i di:

‘Mos the kurorën!

Mos vra!

Mos vidh!

Mos dëshmo rrejshëm!

Ndero babain tënd dhe nënën!’“

²¹ Ai atëherë i tha:

“Të gjitha këto i kam zbatuar që prej rinisë!”

²² Kur e dëgjoi, Jezusi i tha:

“Të mungon vetëm edhe një gjë: shit gjithçka ke, ndajua skamnorëve e do të kesh visar në qiell! Atëherë eja e më ndiq!”

²³ Ky, si e dëgjoi këtë fjalë, u trishtua, sepse ishte shumë i pasur.

²⁴ Jezusi, kur e pa [se u trishtua], tha:

“Sa të vështirë e kanë pasanikët të hyjnë në Mbretërinë e Hyjit! ²⁵ Më lehtë e ka devja të kalojë nëpër vrimën e gjilpërës se i pasuri të hyjë në Mbretërinë e Hyjit!”

²⁶ Ata që dëgjuan, i thanë:

“Po kush atëherë do të mund të shëlbohet?”

²⁷ “Çka s’mund të bëjnë njerëzit ‑ u tha ‑ Hyji mund ta bëjë.”

²⁸ Atëherë foli Pjetri:

“Ja, ne lamë gjithçka patëm e erdhëm pas teje.”

²⁹ Jezusi u tha nxënësve:

“Për të vërtetë po ju them: nuk mund të gjendet kund ai njeri që la për dashuri ndaj Mbretërisë së Hyjit, shtëpinë ose gruan, ose vëllezërit ose prindërit ose fëmijët ³⁰ që të mos marrë shumëfish edhe në këtë e në botën e ardhshme jetën e pasosur.”

Jezusi të tretën herë paralajmëron vdekjen e të ngjallurit e vet

(Mt 20, 17‑19; Mk 10, 32‑34)

³¹ Pastaj i mori me vete të Dymbëdhjetët dhe u tha:

“Ja, po ngjitemi në Jerusalem dhe do të plotësohen të gjitha që u shkruan nga profetët për Birin e njeriut: ³² sepse do t’u dorëzohet paganëve, të cilët do ta vënë në lojë, do ta salvojnë e do ta pështyjnë, ³³ e, pasi ta frushkullojnë, do ta vrasin. Ai veç do të ngjallet të tretën ditë.”

³⁴ Por ata s’morën vesh asgjë çka u tha. Këto fjalë për ta ishin fshehtësi e nuk kuptonin çka Jezusi u thoshte.

Shërimi i të verbërit prej Jerihos

(Mt 20, 29‑34; Mk 10, 46‑52)

³⁵ Kur Jezusi po i afrohej Jerihos, një lypës ishte ulur në një skaj të rrugës e po lypte. ³⁶ Kur dëgjoi se po kalonin shumë njerëz, pyeti ç’është. ³⁷ Ata i thanë:

“Po kalon këndej Jezusi prej Nazaretit.”

³⁸ Ai zuri të bërtasë:

“Jezus, Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!”

³⁹ Ata që ecnin përpara i bërtitnin të heshtte, por ai bërtiti edhe më të madhe:

“Biri i Davidit, ki mëshirë për mua!”

⁴⁰ Jezusi zuri vend dhe urdhëroi t’ia sillnin para. Kur ky u afrua, Jezusi e pyeti:

⁴¹ “Çka dëshiron të bëj për ty?”

Ai u përgjigj:

“Zotëri, që të shoh”

⁴² “Shih! ‑ i tha Jezusi ‑ Të shpëtoi feja jote!”

⁴³ Atij i erdhi aty për aty drita e syve dhe u nis pas tij duke i dhënë lavdi Hyjit. Edhe populli mbarë, kur pa këtë mrekulli, i dha lavdi Hyjit.

Kapitujt