Kapitujt

Zakaria: 8. Shpëtimi në Mesinë

¹ Atëherë erdhi kjo fjalë e Zotit të Ushtrive: ² Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

“Flakë jam ndezur me dashuri ziliqare për Sionin,

digjem në të mirën e tij nga zemërimi.”

³ Kështu thotë Zoti:

“Po kthehem në Sion,

dua të banoj në Jerusalem.

Jerusalemi do të quhet Qyteti i Besnikërisë

e Mali i Zotit të Ushtrive

Mali i Shenjtërisë.

⁴ Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

Pleq e plaka prapë do të rrinë

në sheshe të Jerusalemit:

secili do ta ketë në dorë shkopin

për shkak të moshës së thellë!

⁵ Sheshet e qytetit do të mbushen plot

me meca e me cuca

që do të luajnë nëpër tregjet e tija!

⁶ Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

Nëse kjo duket një gjë e vështirë

për sytë e Tepricës së këtij populli

për ato ditë,

pse a do të jetë e vështirë

edhe për sytë e mi? ‑

thotë Zoti i Ushtrive.

⁷ Kështu thotë Zoti i Ushtrive:

Ja unë po shpëtoj popullin tim

prej tokës së lindjes

dhe prej tokës së perëndimit.

⁸ Do t’i kthej

e do të banojnë në Jerusalem.

Ata do të jenë populli im

e unë do të jem Hyji i tyre

në besnikëri e në drejtësi.

⁹ Kështu thotë Zoti i Ushtrive: Le t’u forcohen duart tuaja ‑ të gjithëve, e ju që në këto ditë po i dëgjoni këto fjalë nga goja e profetëve, në këtë ditë kur u hodhën themelet e Shtëpisë së Zotit të Ushtrive për rindërtimin e Tempullit!

¹⁰ Sepse, para këso dite,

nuk i paguhej paga mëditësit,

pagë nuk kishte as për kafshë,

s’kishte paqe prej armikut për atë që hynte o dilte,

prej të gjithë njerëzve hoqa dorë

të bëjë secili çka të dojë kundër tjetrit!

¹¹ Kurse tani, ndaj Tepricës së këtij populli,

nuk do të jem si në ditë të mëparshme

‑ thotë Zoti i Ushtrive.

¹² Por do të jetë fara e paqes:

hardhia do të japë frytin e vet,

edhe toka do ta japë prodhimin e vet.

Pronare të të gjitha këtyre

do ta bëj Tepricën e këtij populli.

¹³ Dhe siç ishit Mallkim ndër kombe, o shtëpi e Judës e shtëpia e Izraelit, po ashtu do t’ju shpëtoj e do të jeni Bekim. ¹⁴ Sepse kështu thotë Zoti i Ushtrive: Siç vendosa t’ju ndëshkoj, kur më kanë bërë të zemërohem etërit tuaj ‑ thotë Zoti i Ushtrive ‑, ¹⁵ dhe nuk pata mëshirë, po ashtu, i kthyer, vendosa në këto ditë, ta bekoj Jerusalemin dhe shtëpinë e Judës: mos kini frikë!

¹⁶ Ja, pra, se çka ju duhet të bëni: thoni të vërtetën secili vëllait të vet dhe gjykoni drejtësisht në dyert tuaja. ¹⁷ Askush në zemrën e vet të mos ia mendojë të keqen mikut të vet dhe mos e doni përbetimin në rrenë: për të vërtetë unë i urrej të gjitha këto” ‑ thotë Zoti.

Përgjigjja që ka të bëj me agjërimin

¹⁸ Atëherë më qe drejtuar kjo fjalë e Zotit:

¹⁹ “Kështu thotë Zoti i Ushtrive: Agjërimi i muajit të katërt, agjërimi i të pestit, agjërimi i të shtatit dhe i të dhjetit për shtëpinë e Judës do të jetë gëzim, galdim e festë në shenjë. Por, dojeni të vërtetën e paqen!”

Shpëtimi pritet prej Mesisë

²⁰ Kështu thotë Zoti i Ushtrive: “Edhe popuj të tjerë do të vijnë dhe banorë të shumë qyteteve. ²¹ Banorët e një qyteti do të shkojnë në një tjetër e do të thonë: ‘Të shkojmë të lutemi para fytyrës së Zotit e ta kërkojmë Zotin e Ushtrive! Po shkoj edhe vetë!’

²² Kështu do të vijnë shumë popuj e kombe të forta për ta kërkuar Zotin e Ushtrive në Jerusalem e për t’u lutur para fytyrës së Zotit.

²³ Kështu thotë Zoti i Ushtrive: Në ato ditë do ta kapin për kindit të petkut dhjetë vetë prej çdo gjuhe të kombeve do ta kapin hebreun e do t’i thonë: “Po vijmë me ju, sepse kemi dëgjuar se Hyji është me ju. ’”

Kapitujt