Kapitujt

Kantiku i Kantikëve: 3. E fejuara kërkon te fejuarin

¹ Në shtrojën time gjatë gjithë natës

kërkoj atë që ma do shpirti,

e kërkova, por s’e gjeta.

² Do të ngrihem, qytetin do ta përshkoj,

do ta kërkoj në udhë e sheshe

atë që shpirti ma do.

E kërkova, por s’e gjeta.

³ Më gjeti roja

që endet nëpër qytet:

“A e patë atë që ma do zemra”?

⁴ Posa ata i kalova,

gjeta atë që ma do shpirti;

e shtrëngova, më s’do ta lëshoj,

pa e futur në shtëpi të nënës sime,

në dhomën e asaj që më lindi.

I fejuari

⁵ O ju bija të Jerusalemit

ju përbej: pash sutat

e sorkadhet që fushës enden:

mos e zgjoni, mos ia nxirrni gjumin të dashurës

deri sa të zgjohet vetë.

POEMA E TRETË

Poeti

⁶ Kush është kjo që po ngjitet nga shkretëtira

si shtyllë tymi,

që i vjen era kem e mirrë

e çdo pluhuri erëzues?

⁷ Ja, bartorja e Salomonit!

Rreth i rrinë gjashtëdhjetë trima të fortë,

ndër më të fortët e Izraelit!

⁸ Të gjithë dinë shpatat t’i përdorin,

më të mirët mjeshtra për luftim.

Ngjesh secili shpatën në ijë

kundër pritave që fsheh nata.

⁹ E punoi mbret Salomoni

një fron për vete nga druri i Libanit:

¹⁰ këmbët ia punoi argjendi,

mbështetësen ari të kulluar,

ndenjësen krejt të purpurtë,

mesin të shtruar me ebanoz.

Dilni, bija të Jerusalemit,

¹¹ shikoni, bija të Sionit,

mbretin Salomon me kezë,

me kurorë që i vuri e ëma

ditën e martesës së tij,

në ditë të gëzueshme të zemrës së tij.

Kapitujt