Kapitujt

1 e Gjonit: 3. Dashuria vëllazërore

¹ Shikoni ç’dashuri të madhe na dhuroi Ati sa që quhemi bijtë e Hyjit edhe jemi! Bota nuk na njeh sepse nuk e njeh Atë. ² Të dashur, tani jemi fëmijët e Hyjit, por çka do të jemi ende nuk u zbulua. Kaq dimë: kur të shfaqet do të bëhemi të ngjashëm me Të, sepse do ta shohim ashut siç është. ³ Kush e ka këtë shpresë në Të, bëhet i pastër siç është Ai i pastër. ⁴ Kush bën mëkat, shkel Ligjin, sepse mëkati është shkelja e Ligjit. ⁵ Dhe e dini: Jezusi u shfaq për të hequr mëkatet, e mëkat në Të nuk ka. ⁶ Kushdo qëndron në Të, nuk mëkaton. Kushdo mëkaton, nuk e pa as nuk e njohu Atë. ⁷ Fëmijëzit e mi, të mos ju gënjejë askush! Kush ushtron drejtësinë, është i drejtë, sikurse edhe Ai është i drejtë. ⁸ Kush bën mëkat, është prej djallit, sepse djalli mëkaton që prejfillimit. Prandaj edhe u shfaq Biri i Hyjit që t’i zhdukë veprat e djallit. ⁹ Kushdo është i lindur prej Hyjit, nuk bën mëkat, sepse fara e Atij mbetet në të dhe nuk mund të mëkatojë sepse është i lindur prej Hyjit. ¹⁰ Prej kësaj dallohen bijtë e Hyjit prej bijve të djallit: kush nuk ushtron drejtësinë dhe kush nuk e do vëllain, nuk është prej Hyjit.

Dashuria vëllazërore

¹¹ Sepse kjo është shpallja që e dëgjuat që në fillim: që ta duam njëri-tjetrin! ¹² Jo, si Kaini që ishte prej Djallit dhe e vrau të vëllanë. E pse e vrau? Pse veprat i kishte të këqija, kurse ato të të vëllait ishin të drejta. ¹³ (Dhe) Mos u çuditni, vëllezër, nëse ju urren bota! ¹⁴ Ne e dimë se kemi kaluar prej vdekjes në jetë, për arsye se i duam vëllezërit. Kush nuk ka dashuri, mbetet në vdekje. ¹⁵ Kushdo e urren të vëllanë, është vrastar. Dhe mirë e dini se asnjë vrastar nuk e ka në vetvete jetën e pasosur. ¹⁶ Me këtë gjë e njohëm dashurinë: Jezusi e dhuroi jetën e vet për ne. Edhe ne e kemi për detyrë ta japim jetën tonë për vëllezër. ¹⁷ Kush i ka të mirat e kësaj bote dhe e sheh vëllain e vet në ngushticë dhe e mbyll zemrën e vet para tij – në ç’mënyrë dashuria e Hyjit qëndron në të? ¹⁸ Fëmijëzit e mi, mos të duam me fjalë e me gjuhë, por me vepra e në të vërtetë!

Shpresën ta kemi në Hyjin

¹⁹ (Dhe) Me këtë gjë e dimë a jemi prej së vërtetës. Dhe do ta qetësojmë zemrën tonë para Tij ²⁰ në qoftë se ajo na qorton për ndonjë gjë. Sepse Hyji është më i madh se zemra jonë dhe njeh gjithçka. ²¹ Fort të dashur! Nëse zemra nuk na padit, mund të shkojmë me guxim te Hyji ²² dhe çkado që kërkojmë, prej Tij e marrim, sepse i mbajmë urdhërimet e tij dhe bëjmë çka Atij i pëlqen. ²³ Ky është urdhri i tij: që të besojmë në Emrin e Birit të tij – në Jezu Krishtin dhe ta duam njëri-tjetrin, si Ai na urdhëroi. ²⁴ Kush i mban urdhërimet e tij, mbetet në Hyjin dhe Hyji në të. Me këtë e dimë se Ai mbetet në ne: me anë të Shpirtit që na e ka dhënë.

Kapitujt