Kapitujt

1 e Korintasve: 14. Gjuhët dhe profecitë

¹ Kërkoni të fitoni dashurinë. Dëshironi edhe dhuratat e Shpirtit Shenjt, sidomos atë të profecisë. ² Sepse, ai që flet gjuhë të huaj, flet me Hyjin e jo me njerëz: askush nuk e merr vesh, sepse me anë të Shpirtit flet gjëra të fshehura. ³ Kurse, ai që profetizon u flet njerëzve: edukon, qorton, ngushëllon. ⁴ Ai që flet në gjuhë të huaj edukon veten, kurse ai që profetizon, edukon bashkësinë. ⁵ Dëshiroj që të gjithë ju të flisni në gjuhë të ndryshme, por më tepër dëshiroj të profetizoni, sepse më i madh është ai që profetizon se ai që flet në gjuhë të ndryshme, përveç se në shtjelloftë për edukimin e Kishës.

⁶ Zini tani, vëllezër, se unë po vij te ju e po ju flas në gjuhë të ndryshme. Çka do t’ju vlente, po të mos ju tregoja ndonjë zbulesë, ose ndonjë njohuri, o profeci apo mësim? ⁷ Nëse, pra, veglat muzikore, që nuk janë të gjalla ‑ flauti ose cetra, nuk japin tinguj të qartë, si do të mund të merret vesh çka ekzekutohet me flaut ose me cetër? ⁸ Po edhe boria, nëse jep tingull jo të qartë, kush do të bëhej gati për luftim? ⁹ Po kështu edhe ju, nëse gjuha juaj nuk flet fjalë të kuptueshme, si do të merret vesh çka thoni? Fjalë në erë! ¹⁰ E në botë ka, kushedi se sa lloj fjalësh ‑ e secila ka vështrimin e vet. ¹¹ Tashti, nëse nuk ia di vështrimin fjalës, unë do të jem i huaj për atë që flet dhe ai që flet, i huaj për mua. ¹² Kështu edhe ju, pasi dëshironi me gjithë zemër t’i keni dhuratat e Shpirtit Shenjt, bëni çmos t’i keni me begati për edukimin e Kishës.

¹³ Prandaj, ai që flet në gjuhë të ndryshme, le të lutet për ta fituar dhuratën e shtjellimit. ¹⁴ Në qoftë se lutem në gjuhë të huaj, shpirti im lutet, por mendja ime nuk sjell fryt.

¹⁵ Çka të bëj, pra? Do të lutem me shpirt, por do të lutem edhe me kuptim. Do të këndoj me shpirt, por do të këndoj edhe me kuptim. ¹⁶ Sepse, në qoftë se e bekon Hyjin me shpirt, si do t’i përgjigjet: “Amen” falënderimit tënd, ai që është pjesëtar i dëgjuesve të thjeshtë pasi ai nuk di çka thua ti? ¹⁷ Ti, njëmend, falënderon një bukuri, por tjetri nuk ndërtohet. ¹⁸ Faleminderit Hyjit, unë flas në gjuhë të huaja më tepër se ju të gjithë, ¹⁹ porse, në një mbledhje më tepër dëshiroj të them vetëm pesë fjalë që merren vesh për mësim të të tjerëve, se sa dhjetë mijë fjalë në gjuhë të huaja.

²⁰ Vëllezër, mos jini më fëmijë përkah kuptimi, por të jeni fëmijë për nga e keqja, kurse të rritur për nga kuptimi. ²¹ Në Ligj është shkruar:

‘Unë do t’i flas këtij populli ‑ thotë Zoti ‑

në gjuhë të huaja e me buzë të huaja

dhe as ashtu nuk do të më dëgjojnë.’

²² Këndej, gjuhët e huaja nuk janë shenjë për besimtarët, por janë shenjë për ata që nuk besojnë, e përkundrazi, profecia është shenjë për besimtarët e jo për ata që nuk besojnë. ²³ Po e zëmë, se, për shembull, bashkohet mbarë Kisha dhe të gjithë flasin në gjuhë të huaja e, ndërkaq hyjnë të tillë që s’kanë njohuri ose nuk besojnë, a thua nuk do të mendojnë se jeni marruar? ²⁴ Kurse, në qoftë se të gjithë profetizojnë, i pafeu ose dëgjuesi i thjeshtë që hyn, për të çdo gjë bëhet qortim dhe dënim. ²⁵ Atëherë zbulohen fshehtësitë e zemrës së tij. Kështu ai do të bjerë përmbys dhe do ta adhurojë Hyjin duke pranuar: “Hyji është me të vërtetë mes jush!”

Rregulla praktike si duhen përdorur dhuratat

²⁶ Çka të bëhet atëherë, vëllezër? Kur të bashkoheni, ndonjëri mund të këndojë një psalm, tjetri ka një mësim, ka një zbulesë, ka një fjalim në gjuhë, ka sqarim gjuhësh ‑ le të bëhen të gjitha për ndërtimin e përbashkët. ²⁷ Nëse flitet në gjuhë të huaja, le të flasin dy ‑ më së shumti tre ‑ por edhe këta me rend, dhe njëri le të shpjegojë. ²⁸ Pra, kur nuk ka kush të përkthejë, ai që di gjuhë të huaj le të heshtë në bashkësi, le të meditojë e të flasë me Hyjin. ²⁹ Lidhur me profetët, le të flasin dy ose tre e tjerët le të gjykojnë. ³⁰ Por, po qe se ai afër tij ka ndonjë zbulesë, atëherë i pari le të heshtë. ³¹ Një nga një, të gjithë mund të profetizoni, në mënyrë që të gjithë të mësojnë e të nxiten kah e mira. ³² Profetët zotërojnë me shpirtin frymëzues të vetin, ³³ sepse Hyji nuk është shkaktues çrregullimesh, por i paqes.

Sikurse edhe në të gjitha kishat e shenjtërve, ³⁴ gratë le të heshtin në Mbledhje: nuk është e lejueshme të flasin; por, sikurse edhe Ligji thotë, le të dëgjojnë. ³⁵ Po dëshiruan të mësojnë ndonjë gjë, le t’i pyesin burrat e vet në shtëpi, sepse nuk i ka hije gruas të flasë në Mbledhje. ³⁶ A thua ndoshta fjala e Hyjit ka rrjedhur prej jush ose ka arritur vetëm te ju?

³⁷ Në qoftë se ndokush mendon se është profet ose i frymëzuar, le ta dijë: çka po ju shkruaj është urdhër i Zotit. ³⁸ Kush nuk e pranon, as ai të mos pranohet.

³⁹ Prandaj, o vëllezër [të mi], dëshirojeni dhuratën e profecisë, por mos pengoni të flasin në gjuhë të huaja, ⁴⁰ e gjithçka le të bëhet në mënyrë të ndershme e rregullisht.

Kapitujt